Jedna z największych zagadek powojennej kryminalistyki.
Jak rodzi się zło?
Reportaż Magdy Omilianowicz. Portret człowieka, który przyznał się do 67 morderstw, z czego osądzono go tylko za zabójstwo i gwałt. Czy to konfabulacje? Czy znając takie szczegóły zbrodni, Lesio mógł po prostu tylko kłamać?
Książka oparta jest na rozmowach z Pękalskim, z jego bliskim, policjantami, a także specjalistami między innymi z dziedziny psychiatrii.
Wampir z Bytowa swoich morderstw nigdy nie nazywał po imieniu, zawsze mówił „miałem zdarzenie”, „zagrażałem”, kiedy dziewczęta (i nie tylko) wygaszały jawny sprzeciw Lesiu uderzał je kijem „i nie żyła już wtedy ona, Żal, bo ładna ona była.” Jego atutem oprawcy był fakt, że on nigdy nie wzbudzał strachu, wzbudzał litość i na tym bazował.
Dopuszczał się czynów, które wymykają się ludzkiej wyobraźni. Natomiast czy sam zdawał sobie sprawę z powagi sytuacji? Pewnego dnia, na więziennej pryczy Pękalski postanowił napisać list do Prezydenta, w którym prosił o ułaskawienie, gdyż wyrok był dla niego zbyt wielkim ciężarem, dodatkowo lata mu uciekają, a on chciałby żonę i jakieś potomstwo. Desperacko szukał ciepła, szukał matczynej miłości, której nigdy nie zaznał – „Bardzo źle wspominam dzieciństwo moje. Ciągle głodny byłem, bity, poniewierany.” U Leszka rozpoznano organiczne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, a także podkorowy zanik mózgu znacznego stopnia oraz zanik korowy. Biologia w tym wypadku nie pomagała mu myśleć w humanitarny, poprawny sposób. Czy można mu współczuć, skoro zachowaniem przypomina bestie?
Dwadzieścia pięć lat pozbawienia wolności, dziewięć tysięcy sto dwadzieścia pięć dni, dwieście dziewiętnaście tysięcy godzin, trzynaście milionów sto czterdzieści tysięcy minut – tyle czasu Leszek spędził za kratkami. „W grudniu 2017 r. Pękalski zakończył odbywanie kary. Istniała duża obawa, że po wyjściu na wolność nadal może stanowić zagrożenie”…
Gdzie znajduje się teraz? Odsyłam Was do lektury.
Czy podczas zabójstw był poczytalny? Odsyłam Was do lektury.
Czy kiedykolwiek dowiemy się ile zbrodni popełnił? Michał Fajbusiewicz twórca programu „Magazyn Kryminalny 997” ma swoją teorię… Zatem, ponownie – odsyłam Was do lektury.
Natomiast jak oceniam książkę? Pisząc recenzje na mojej skórze nadal widnieje gęsia skórka. Jestem osobą wysoko-wrażliwą, a lektura nie należy do lekkich. Pani Magdzie należą się gromkie oklaski, za to, że próbowała ZROZUMIEĆ postać Leszka Pękalskiego. Książka jest rzetelna, zawiera fragmenty akt sprawy poszczególnych morderstw, autorka zachowała charakterystyczny sposób wypowiedzi oskarżonego, co zdecydowanie pobudza wyobraźnie czytelnika.
Jedyne co mogę napisać to – POLECAM, mimo że trudno utrzymać nerwy na wodzy. Książka jest przerażająca ze względu na tematykę, ale jest równie przerażająco dobra.
Jeśli chcesz kupić książkę, odsyłam Cię do linku zakupowego:
