Serial Arrow jest na antenie już od kilku lat. Skupia się nie tylko na przygodach Green Arrowa, ale też otaczającego go zespołu – na początku Johna Diggle i Felicity Smoak, później wszelkich współpracowników jak Arsenal, Black Canary (obie), Speedy, Mister Terrific, Ragman czy Wild Dog. W tym sezonie pierwotni członkowie zespołu są w poważnym konflikcie z nowszymi sojusznikami. W ostatnim odcinku nawet Oliver z Johnem zaczęli walczyć.
Format takiej „pracy zespołowej” (możliwe, że stworzonej, abyśmy nie musieli oglądać głównego aktora w każdej scenie) aktualnie obecny jest w prawie każdym serialu DC w The CW – chociaż można się kłócić, że w Legends of Tomorrow zespół jest od początku, a w Black Lightning drużyną jest rodzina. Taki zabieg pomaga wprowadzić różnorodność, ale także czasem zabiera głównego bohatera z centrum uwagi. W przypadku Arrow było to wymówką, aby zwrócić uwagę na braki Olivera jako przywódcy, podczas gdy wciąż dorasta jako mężczyzna.
John Diggle ruszył przed siebie, chociaż pewnie wróci w pewnym momencie. Ale może wszyscy powinni ruszyć naprzód? Nie sugeruję, że w serialu nie powinno być już żadnych stałych członków obsady, ale coś innego.
Duża część z nas dorastała w erze, gdy bohaterowie swoich seriali pokazywali, że „jeden człowiek może zrobić różnicę”. W Knight Riders Michael Knight miał wspaniały, gadający samochód, wsparcie zespołu w Devonie, Bonnie i później w RC3. Jednak to on ze swoim samochodem zazwyczaj ratowali dzień, a zespół nigdy się nie dzielił. W serialu z lat 80. The Equalizer główny bohater miał wspomagającą grupę postaci i w zależności od odcinka partnerował mu najbardziej przydatny, z najbardziej efektywnym Mickey’m Koostmayerem, granym przez Keitha Szarabaykę.
Jest również tradycja zawarta w komiksach. Oczywiście Green Arrow był członkiem Justice League i współpracował z między innymi Green Lanternem oraz można powiedzieć, że istniało „Green Arrow Family” przed tym, jak Kevin Smith zaczął się tym zajmować, ale w komiksach wciąż są momenty jak za Mike’a Grella, gdy ten bohater najlepiej pracował sam. W Arrow mieliśmy okazję to zobaczyć na samym początku i do tego raczej nie ma powrotu, tym bardziej że Oliver ma teraz żonę i dziecko.
Ten Oliver Queen musi dorosnąć jako mężczyzna i przestać szukać oparcia w drużynie. Nie mówię oczywiście o tym, żeby ktoś odszedł z serialu, ale fajnie byłoby zobaczyć, jak Oliver znów wszystko bierze na siebie. Felicity może i zawsze będzie mu pomagać w zakresie technologii, ale jej również należy się czas na rozbudowanie firmy, gdzie ona i Curtis będą mogli się dogadać. Dinah Drake byłaby fantastycznym policyjnym kontaktem w razie potrzeby, to samo byłoby z Johnem jeśli chodzi o ARGUS. Wild Dog również byłby chyba szczęśliwszy, gdyby poszedł swoją drogą. A kto wie, co się stanie z Quentinem i Laurel po szóstym sezonie?
Co więcej, samotny Green Arrow nie potrzebowałby już więcej kryjówki, przez co złoczyńcom nie byłoby tak łatwo znaleźć go w przyszłości. Tylko prosta, podstawowa wojna z przestępczością w Star City. Czy nie brzmi to dobrze?
Świat Arrow, nawet tak przewidziany przez scenarzystów, wciąż jest bogaty. Wewnętrzne kłótnie nie są zbyt dobrą zabawą. Więc może to czas na solowego Green Arrowa, podczas gdy reszta postaci będzie tylko do niego dochodzić? Nawet jeśli to tylko krótkoterminowa metoda, aby naprawić sprawności przywódcze Olivera, to jest to coś do zrobienia w siódmym sezonie.