Artykuł Apokalipsa w nowym wydaniu – Darksiders: Genesis [RECENZJA] pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>
Dekadę temu studio Vigil Games wypuściło produkcję, którą ludzie pokochali od razu. To był przepis na sukces – gra, w której kierujemy jednym z jeźdźców apokalipsy, mordując hordy wrogów w stylu Kratosa lub Dantego, zwiedzając apokaliptyczny świat, rodem z baśni. Na sequel nie czekaliśmy długo. Druga część ukazała się w 2012, ale tym razem śledziliśmy losy nie Wojny, a Śmierci, otrzymując także nieco więcej elementów platformowych. Mimo wielkiego sukcesu, studio zostało niedługo potem zamknięte…
Wojna: Dwie wiosny temu, siostra nasza dostała swoją szansę… Szkoda wielka, że śladu po sobie większego nie zostawiła…
Radość na wieść, iż trzecia część powstaje, była ogromna! Niestety przygody Furii nie spodobały się każdemu, bo choć sama gra była całkowicie w porządku, tak zmiany, które nastąpiły w rozgrywce, były na tyle istotne, że odrzuciły niektórych fanów serii. Mimo tego ludność domagała się kontynuacji i prośby ich zostały wysłuchane…
Waśń: A teraz wkraczam ja! Cały na czarno! Bracie rozchmurz się, powspominajmy może stare czasy?
Wojna: Przybyłem tu, by służyć, a nie ulegać pokusom dobrej zabawy…
Tym razem pora na czwartego z jeźdźców, dzierżącego dwa pistolety, które z zamiłowaniem wykorzystuje do mordowania hord wrogów – Waśń. Nie będzie to jednak typowa przygoda. Airship Syndicate, czyli studio, które odpowiedzialne jest za tę część, postanowiło wprowadzić nieco świeżości do serii i ukazać ją z perspektywy izometrycznej, przez co momentami możemy poczuć się, jak byśmy grali w Diablo czy innego Hack & Slasha.
Wojna: Lecz chętnie bracie. Przyda nam się odpoczynek, a warto przypomnieć sobie przygodę, którą dane nam było wspólnie przeżyć.
Waśń: No i widzisz? Jak chcesz, to potrafisz!
Niestety tym razem także nie dowiemy się, co stało się po wydarzeniach z jedynki, gdyż Genesis jest tylko prequelem. Natomiast dane nam jest wcielić się w dwójkę bohaterów, jednocześnie lub w kooperacji – zarówno internetowo, jak i kanapowo.
Waśń: Bracie. Uwielbiam z Tobą pracować! Nawet kiedy udajesz, że nie sprawia Ci to frajdy.
Co-op to rewelacyjny dodatek. Całą grę przeszedłem we współpracy ze swoją drugą połówką i mieliśmy przy tym mnóstwo zabawy. Wyżej porównałem Darksiders do jednej z pozycji Blizzarda, jednak pod względem gameplayu, całość prezentuje się nieco inaczej. Można wręcz rzec, iż otrzymaliśmy slasher z nieco innej perspektywy. Mechaniki rozgrywki nie są skomplikowane, opierają się głównie na atakowaniu, unikaniu, skakaniu i zmianie broni/ataków.
Wojna: Niechętnie to przyznaję, ale świetnie się z Tobą bawię, bracie. Cieszę się, że pokazałeś mi jak czerpać radość z naszego powołania.
Plusem tej prostoty jest to, że nie trzeba zbyt wiele czasu, aby kogoś wdrożyć w temat. Wystarczy chwila, aby już poczuć się nieco swobodnie i wspólnie przechodzić coraz to kolejne etapy, poszukując Lucyfera w różnych zakątkach wszechświata.
Waśń: Ależ tu pięknie! Wojna! Nie ruszamy się stąd.
Wojna: Kiedyś przyjdzie Ci zapłacić za twe lenistwo. Zapamiętaj me słowa…
Tym razem zrezygnowano z „otwartego” świata, a między poziomami poruszać się będziemy w specjalnie przeznaczonym do tego miejscu. Nie martwcie się, że będziecie musieli bez końca przemierzać tak samo wyglądające lochy. Lokacje są bardzo różnorodne i są niezwykle klimatyczne. Szkoda, że w tym przypadku nie możemy ich podziwiać w ten sam sposób, co w poprzednich częściach. W trakcie podróży odwiedzimy nie tylko piekło, ale i niebo, a gdy zechcemy odpocząć, to możemy się udać na…
Waśń: ARENA! W końcu miejsce, w którym mogę się wyszaleć! Ależ będzie jatka!
Dokładnie! W międzyczasie możemy próbować swoich sił na arenie, na której zgarnąć możemy różne bonusy, które wspomogą naszych bohaterów w rozwoju. Nie spodziewajcie się, że znajdziecie tu jakieś nowe dodatki do ekwipunku, gdyż takowego po prostu nie ma.
Wojna: Coś Cię trapi? Wyglądasz na nieco przygnębionego…
Waśń: Mój skarb! Gdzie jest mój obiecany skarb!? GDZIE!?
Brak lootu może stanowić w tym przypadku zarówno wadę, jak i zaletę. Z jednej strony brakuje tu różnorodności, a fanatycy customizacji swoich postaci poczują się zawiedzeni, a z drugiej – oszczędzamy mnóstwo czasu na porównywaniu danych części zbroi czy broni, skupiając się głównie na rozgrywce.
Waśń: Ale pociski to czadowe tu znalazłem. Patrz Wojna – mam laser!
Żeby jednak nie było zbyt nudno, to Waśń i Wojna mają do dyspozycji kilka rodzajów ataków. W przypadku tego pierwszego są to pociski o odmiennych właściwościach. Jedne mogą podpalać, drugie tworzyć portale, a jeszcze inne pozwolą nam generować laser, który wygląda jak mroczna wersja Kamehameha! Jeżeli chodzi o drugiego z braci, ten ma do dyspozycji różnorodne ataki swoim mieczem. Wszystkiego jest tu tyle, aby rozgrywka nie była zbyt monotonna, także nie ma powodów do obaw – nie znudzi wam się to ciągłe mordowanie.
Waśń: O panie! Jaki paskudny bydlak! Szybko się nim zajmijmy.
Poza standardowymi mobami, czasem musimy zmierzyć się z nieco potężniejszymi bossami. Ze względu na specyfikację gry nie mamy co spodziewać się wielce rozbudowanych bitw, jednak twórcy postarali się, aby jak najbardziej urozmaicić nam te walki, czyniąc je nieco bardziej specjalnymi.
Vulgrim: Witajcie Panowie! Nie zechcielibyście czegoś zakupić?
Waśń: Zaś znowu Ty, Vulgrimie…
Powraca Vulgrim! Choć ekwipunku u niego nie zakupimy, to jednak posiada on kilka przedmiotów, które na pewno nam się przydadzą. Chodzi tu o rzeczy, które albo zwiększą nasz pasek zdrowia/gniewu, albo dodadzą jedną miksturę leczenia więcej. Znajdą się także nowe pociski/ataki czy rdzenie, czyli coś ala punkty rozwoju, by to być jeszcze potężniejszym. A co! We wczesnym etapie gry dojdzie jeszcze sklep DiS, gdzie znajdziemy kilka dodatkowych combosów dla naszych jeźdźców.
Wojna: Cóż za przepiękna sztuka! Któż odpowiada za te arcydzieła?
Waśń: Te obrazy są zapewne warte fortunę!
Wojna: Ani mi się waż…
Poza kilkoma filmami w CGI, cała historia opowiedziana jest za pomocą klatkowej animacji, na której potrzeby powstały niesamowite ilustracje. Strefa artystyczna Darksiders od samego początku stała na piekielnie dobrym poziomie, zadowalając nasze oczy narysowanym światem stworzonym przez Joego Madureiera (jego prace możecie podziwiać m.in. TUTAJ). Czasem można się poczuć, jakby oglądało się interaktywny komiks. Jeżeli myśleliście ostatnio o zmianie tapety na komputerze/telefonie, to być może któraś z grafik koncepcyjnych wpadnie wam w oko.
Waśń: Wojno! Jak dobrze Cię słyszeć! Widać, żeś w dobrej formie.
Wojna: Dziękuję Ci bracie, jednak nie mogę tego samego powiedzieć o Tobie… Coś niewyraźnie dziś wyglądasz.
Jeżeli już skończyliśmy zachwycać się obrazem, to pora na dźwięk, który tylko potęguję „epickość” całej tej Darksidersowej otoczki. Utwory są bardzo klimatyczne i choć czuć w nich „mrok”, to nie zdecydowanie nie brak im rytmiki. Ścieżka dźwiękowa wpada w ucho, ba, nawet w trakcie pisania tego tekstu mam załączony soundtrack! Pozytywnie też się mogę wypowiedzieć na temat polskiej lokalizacji tego tytułu, gdyż ta robi robotę! Panowie Reczek i Konarski świetnie odgrywają głównych bohaterów. W dzisiejszych czasach poprawny dubbing to rzadkość, także ukłon w ich stronę się należy.
Niestety nieco negatywnie muszę się wypowiedzieć o samej optymalizacji produkcji. Gra potrafi się momentami nieco przyciąć, stracić kilka klatek, czy najzwyczajniej w świecie zbugować (najczęściej widać to przy skokach). Nie są to elementy, które jakoś znacząco wpływają na rozgrywkę, ale zdarzają się dosyć często, także pozostawia to pewien niesmak.
Wojna: I co bracie? Warto było?
Waśń: Pomimo kilku tych porażek… zdecydowanie.
„Przemeblowanie” wyszło tej serii na plus. Nie ma mowy o odgrzewanym kotlecie. Tym razem naprawdę się udało i w połączeniu z niską, jak na nowy produkt, ceną mam nadzieję, iż ogłoszenie kolejnej części to tylko kwestia czasu. Wszakże wszyscy chcemy otrzymać kontynuację jedynki, prawda? Z wielką chęcią ujrzałbym także pełnoprawny tytuł o Waśni z gameplayem rodem z Devil May Cry. Dla mnie byłby to murowany sukces, ale marzyć zawsze warto.
Darksiders: Genesis to świetny tytuł, który wciągnie was swoim klimatem i prostą, ale satysfakcją rozgrywką. Dla fanów serii to obowiązek, a dla pozostałych gra, której warto dać szansę i pomóc jeźdźcom odnaleźć tego Lucyfera. Szczególnie że teraz możemy to zrobić nawet w toalecie! Wszakże niedawno premierę miały wersje konsolowe, w tym na Nintendo Switch. Czad!
Kopię do recenzji dostarczyło Koch Media Poland, któremu serdecznie dziękujemy. Odwiedźcie ich profil, zostawcie po sobie ślad, szczególnie że coraz więcej dobrych tytułów wychodzi u nas za ich pośrednictwem.
„Wolałbyś służyć Niebiosom, czy rządzić w Piekle…?”
Artykuł Apokalipsa w nowym wydaniu – Darksiders: Genesis [RECENZJA] pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł Darksiders Genesis – nowy zwiastun pokazujący jak efektywnie zabijać potwory pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>
|
||||||||||||
|
||||||||||||
|
||||||||||||
|
||||||||||||
|
||||||||||||
|
||||||||||||
|
||||||||||||
|
||||||||||||
|
Artykuł Darksiders Genesis – nowy zwiastun pokazujący jak efektywnie zabijać potwory pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł [Avengers: Engdame]: Podróż w czasie potwierdzona? pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Jak narazie potwierdzają się teorie fanów, jakoby pozostali Avengersi mieli współpracować z Scottem Langiem, czyli Ant-Manem, żeby wykorzystać Kwantowy Wymiar do podróży w czasie i naprawienia szkód wyrządzonych przez Thanosa. Marvel tego nie potwierdził, ale jeśli przyjrzeć się castom, zauważymy ciekawą rzecz.
Aktor Miles Webb i aktorka Monica Mathis zostali zatrudnieni jako, kolejno, naukowiec z lat 70. oraz car girl (modelka, która pracuje na wystawach samochodowych) również z lat 70. Tutaj powstaje pytanie, co do cholery miałyby robić postacie z lat 70., czy to sugeruje nam podróż w czasie? Oczywiście.
Mimo, że to wszystko wydaje się składać w logiczną całość, to równie dobrze może być to kolejna sztuczka braci Russo, mająca wprowadzić nas w błąd.
Pozostaje nam czekać i wyszukiwać coraz to nowych informacji, ale ostateczne potwierdzenie otrzymamy już 25 kwietnia podczas polskiej premiery filmu!
Artykuł [Avengers: Engdame]: Podróż w czasie potwierdzona? pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł „Avengers: Infinity War”: Czy Coulson jest Kamieniem Duszy? pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Czy Phil Coulson, Agent TARCZY, może być Kamieniem Duszy?
Ten pomysł jest bardziej tematyczny niżeli oparty na twardych dowodach. Przez pierwszą fazę Marvela oraz przy Avengers, gdzie Coulson poświęcił się, aby pobudzić Avengersów do działania. Stał się on niejako sercem oraz… duszą Avengersów. Być może ta rola była dosłowna.
Chociaż nie ma wcześniejszych przykładów potwierdzających to, że Kamienie Nieskończoności mogą stawać się żywymi istotami, to nic też nie mówi, że nie mogą. Właściwie to podobna teoria oparta na tym, że to Tony Stark jest Kamieniem Nieskończoności. Ta chociaż była ona poparta ciekawym wątkiem związanym z Howardem Starkiem.
Są również przygody Coulsona, które też stanowią problem. Był czas, kiedy zmartwychwstanie Coulsona mogło być użyte jako dowód na poparcie tej teorii. Być może „Tahiti”, magiczne miejsce, było jakąś wersją Soulworld. Jednak obecnie widzimy tę samą technologię Kree do wskrzeszania innych, w tym Tess i – w wielu okazjach – Yo-Yo w „Agents Of SHIELD”. Coulson był nawet opętany przez Ghost Ridera, co prawda na krótko, jednak można by było pomyśleć, że wywołałoby to jakąś reakcję z Kamieniem Duszy.
Co więcej, faktem jest to, że telewizyjna strona MCU coraz bardziej oddziela się od tej kinowej. Coulson mógł zacząć w filmach, ale teraz zdecydowanie należy do telewizyjnej strony i nie było żadnych oznak, że Marvel Studios ma jakikolwiek rzeczywisty interes w korzystaniu z postaci Marvel Television. Coulson oczywiście byłby tym, który miałby się pojawić, ale sposób, w jaki prowadzony jest obecnie piąty sezon „Marvel’s Agents of SHIELD”, wskazuje na to, że Coulson będzie zajęty zupełnie innym kataklizmem od przybycia Thanosa i Black Order.
Mimo to filmowcy drażnili się, że Avengers: Infinity War i jego sequel zwróci się za każdy wątek MCU od czasów pierwszego Iron Mana. Przywrócenie Coulsona w jakiejś formie lub kształcie – może nawet w kształcie Kamienia Nieskończoności – pasowałoby do oświadczenia misji, szczególnie jeśli piąty sezon „MARVEL’s Agents of SHIELD” okaże się ostatnim.
Premiera Avengers: Infinity War w Polsce odbędzie się 26 kwietnia 2018 roku.
Artykuł „Avengers: Infinity War”: Czy Coulson jest Kamieniem Duszy? pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł [Redaktorzy Wybierają]: Animowane filmy DC Comics pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Osobom nieodpornym na spoilery… polecamy wyjść póki czas 
Manu – Mroczny Rycerz: Powrót (Część 1)
Czy może być bardziej oczywisty wybór niż Batman? W moim przypadku z pewnością nie. Mroczny Rycerz ratujący Gotham to coś, czemu trudno się oprzeć. A więc, o co chodzi tym razem? 55-letni Bruce Wayne „cieszy się” emeryturą, spotyka na herbatce z 70-letnim przyjacielem Jamesem Gordonem i stara się trzymać z dala od kłopotów. Lecz jak usiedzieć spokojnie, kiedy poziom przestępczości w Gotham osiąga rekordowy poziom, a miasto jest terroryzowane przez grupę nazywającą siebie Mutantami? Kostium zmarłego Robina – Jasona Todda (skądś to znamy) przypomina Bruce’owi o błędach sprzed 10 lat, które skłoniły go do porzucenia kostiumu. Czego jednak nie robi się dla Gotham?
Bruce Wayne goli więc wąsy, wysłuchuje zgryźliwych uwag Alfreda, wciska się w ciasny kostium i rusza na ratunek miastu. Siwizna pokrywa skroń, forma już nie ta, a i kilogramów jakby trochę za dużo. Opinia publiczna wygłasza rozbieżne opinie, Mutanci szaleją, a Batman robi co w jego mocy.
Co więcej? Oprócz wymienionych spotkamy tutaj: Jokera, Harvey’a Denta, zupełnie nowego Robina i brutalne sceny typowe dla Mrocznego Rycerza. Z pewnością odnajdziecie tu mnóstwo odniesień do Batman v Superman, gdyż film czerpał w dużej mierze z tego samego komiksu.
Dlaczego właśnie ta animacja? Oprócz typowych scen walki zobaczymy tu rozdarcie między Brucem Waynem, a Batmanem, co daje ciekawy wątek psychologiczny. A po drugie: bo Batman.
Ciekawostka na koniec: warto obejrzeć również drugą część, gdzie Batman w specjalnym stroju zmierzy się z Supermanem. Coś Wam świta? A mało tego, po jego stronie stanie podstarzały Oliver Queen! Ciekawostka numer 2: nie o taką Lanę Lang walczyliśmy, prawda?
Skurwol – Liga Sprawiedliwych: Uwięzieni w czasie
Mój wybór padł na Liga Sprawiedliwych: Uwięzieni w czasie. Dokonałem takiego wyboru ponieważ uwielbiam temat czasu i wszelakich mindfucków z nim związanych.
Przejdźmy do akcji: Lex Luthor stający na czele Legion of Doom (m.in Solomon Grundy, Bizzaro, Capitan Cold, Toyman, Grodd) zamierza stworzyć nową wyspę aby nią rządzić nic nowego w końcu statystycznie w 92% każdy badguy pragnie władzy.
Na ich drodze staje Liga Sprawiedliwych, podczas walki w kosmosie Captain Cold powoduje wypadek przez co Lex zostaje zamrożony w lodzie. Z zimowego snu budzi się dopiero w XXXI wieku, poznaje prawdziwą tożsamość Supermana i znajduje klepsydrę. W jej wnętrzu znajduję się potężny Time Trapper, wyobraźcie go sobie jako bardzo złego Dżina, władcę czasu, który spełnia życzenia tego kto użyje jego klepsydry, przenosząc go w czasie w dowolne miejsce, które zechce. Za Lexem wyruszają tamtejsi superbohaterowie, Dawnstar i Karate Kid (nie to nie ten od pana Miyagi’ego:D) chociaż umiejętności ma podobne. No i tutaj właśnie zaczyna się prawdziwa zabawa z czasem. Lex nie może się oprzeć pokusie manipulacji timeline’u, jednak jak to często bywa, takie uczynki nie popłacają i Lex sam się o tym przekonuje, ale jak to powiadają karma (dla niewtajemniczonych jest to prawo przyczyny i skutku mówi ono, że każde działanie ma swój skutek– dobre poczynania wracają jako szczęście, natomiast te już gorsze wracają jako cierpienie) to suka, panie Luthor. Jeśli chcecie usłyszeć jak dalej potoczyła się ta animacja to przejdźcie dalej, jeśli chcecie obejrzeć bez dalszych spoilerów, to polecam wyjście oknem (czytasz dalej na własną odpowiedzialność).
Time Trapper urywa się ze smyczy, i pragnie zmienić świat wedle swojej wizji. Jest zbyt silny dla Ligi, lecz Karate Kid daje mu radę. Wracają do XXXI wieku i tam dokonują zaskakującego odkrycia posąg upamiętniający Supermana zamienił się w posąg Lexa. Domyślają się, iż zmienili historię więc powracają do naszych czasów…
…i tu następuje cliffhanger.
Filip – Liga Sprawiedliwych kontra Młodzi Tytani
Pewnie niektórzy zastanawiają się dlaczego akurat Liga Sprawiedliwych kontra Młodzi Tytani, ale łatwiejszej odpowiedzi na to być nie mogło. Wystarczy spojrzeć na sam tytuł, dwie epickie ekipy spod skrzydeł DC w walce przeciw sobie. Co jak co, ale DC ma przednie animacje, a ta produkcja nie mogła wyjść bardziej epicko! Dlaczego dwie ekipy reprezentujące sobą dobro i zwykle ratujące świat walczą przeciw sobie? Już tłumaczę całą fabułę!
Po wtrąceniu się w misję Ligi bez pozwolenia, Robin, którym w tym przypadku jest Damian Wayne, syn Bruce’a, zostaje wysłany przez ojca do Titans Tower, gdzie ma się nauczyć współpracy, gry zespołowej. Tam poznaje lidera grupy, Starfire (pisałem o jej komiksowej wersji tu) razem z innymi młodymi bohaterami takimi jak: Blue Beetle, Raven oraz Beast Boy.
Tytani nie mogą dogadać się z nowym kolegą, a sam charakter Damiana nie pomaga w przełamaniu pierwszych lodów (syn jest bardzo podobny do swojego ojca). W tym czasie przeszłość Raven zaczyna dawać o sobie znać. Jej demoniczny ojciec, Trigon, wysyła swoje sługi, by opętały Ligę Sprawiedliwych, która miałaby pomóc w dominacji nad światem, do której kluczem miała być Raven. Tytani muszą więc stawić czoła nie tylko demonom i Trigonowi, ale również całej Lidze, na którą składają się w tej animacji: Batman, Flash, Cyborg, Superman i Wonder Woman. W tej historii nie zobaczymy niestety Shazama, Aquamana i Zielonej Latarni, ale to w końcu superbohaterowie, więc mają inne rzeczy do roboty. Animacja jest pełna akcji, żartów, ale też historii Raven, w końcu możemy się czegoś o niej dowiedzieć, a sceny z nią i Trigonem naprawdę robią ten film. Według mnie produkcja warta obejrzenia, jeżeli nie dla Justice League, to dlatego, że jest to pierwszy film wprowadzający w życie odświeżonych Młodych Tytanów!
Na rozluźnienie atmosfery „rozmowa” między Nightwingiem a Starfire, naprawdę wywołuje uśmiech. Dick Grayson jest Dickiem Graysonem, to chyba wystarczy. Zresztą, zobaczcie sami:
Reece – Liga Sprawiedliwych: Wojna
U mnie padł wybór na Liga Sprawiedliwych: Wojna. Czemu akurat ten tytuł? Po pierwsze, wszystkie pozostałe jakie chciałem zostały zajęte, po drugie – Wojna jest świetną animacją dla ludzi, którzy obejrzeli już kilka filmów z Batmanem, Supermanem, czy są na bieżąco z serialową wersją Flasha. Na dodatek całości dopisuje naprawdę dobra kreska, świetna animacja, oraz ciągła akcja przez co całość ogląda się naprawdę szybko.
Przejdźmy teraz do fabuły, ta jest 'ekranizacją’ komiksowego wydania Justice League z new 52, czyli dane nam będzie ujrzeć początek Ligi Sprawiedliwych na nowo. Akcja dzieje się w momencie, gdy członkowie, wtedy jeszcze, przyszłej Ligi nie znają się, z wyjątkiem Zielonej Latarni i Flasha. Całość może być dość chaotyczna dla osób, które ani z komiksowym, ani filmowym światem DC nie miały nic wspólnego, gdyż fabuła nie obejmuje przeszłości niemalże każdego z bohaterów. Niemalże, gdyż pojawia się historia Victora, który walczy o uznanie i uwagę ojca, ostatecznie zostając Cyborgiem. Stąd rekomenduję tę pozycję dla ludzi, którzy są zaznajomieni z filmowym i serialowym uniwersum. Film rozpoczyna się pościgiem Batmana za kosmitą, który zostaje przerwany poprzez pojawienie się Zielonej Latarni. Obaj panowie zdecydowanie nie darzą siebie jakąś wielką sympatią, jednak wspólny wróg zmusza ich do wspólnej walki, po drodze napotykają pozostałych bohaterów.
Sam charakter większości bohaterów został znacząco zmieniony w stosunku do poprzedniej ery, o ile Mroczny Rycerz dalej jest poczciwym Mrocznym Rycerzem, tak głupiutka Wonder Woman może i wywoła uśmiech poprzez swoje zachowanie, ale może również zniechęcić jej starych fanów. Całości animacji dopisuje za to świetny humor trzymający się przez cały seans, nawet w trakcie walk, których zgodnie z tytułem, jest cała masa, cóż, kto powiedział że walka o losy świata ma być czymś poważnym? Tytuł nie jest najwyższych lotów, jednak bardzo przyjemnie się go ogląda i warto mu poświęcić uwagę, chociażby właśnie dla samej animacji, oraz humoru.
Vader – Liga Sprawiedliwych: Zaburzone kontinuum
Mój wybór padł na ten właśnie film, gdyż od bardzo dawna fascynuje mnie motyw podróży w czasie i alternatywnych rzeczywistości. A tutaj właśnie mamy taki świat na opak, a wszystko co znaliśmy wcześniej, albo jest kompletnie inne, albo w ogóle nie istnieje. umysł człowieka może dosłownie eksplodować w takiej sytuacji. Mój eksplodował nie raz. Motyw alternatywnych linii czasu, podróży w czasie i tak zwanego „efektu motyla” jest w ostatnich miesiącach niezwykle popularny w związku z wydarzeniami w serialu The Flash.
Barry Allen budzi się, oparty o swoje biurko, na posterunku policji Central City. Słyszy o jakiejś akcji Obywatela Colda na mieście. Dziwi go, że ktoś tak nazwał, znanego mu dobrze od dawna, Kapitana Colda. Postanawia pobiec na miejsce zdarzenia jako Flash. Wybiega z budynku, chce użyć swojego pierścienia ze strojem, ale spostrzega, że żadnego pierścienia nie ma. Rozpędzony ląduje z hukiem na chodniku. Swoich mocy speedstera również nie posiada. Nagle słyszy, że ktoś wymawia jego imię. Pochyla się nad nim jego mama, nieco leciwa, ale całkowicie żywa i realna Nora Allen.
Barry powoli odnajduje się w nowej sytuacji. Nowe wspomnienia wypełniają jego głowę. Postanawia odszukać Ligę Sprawiedliwych, lecz w tej rzeczywistości czegoś takiego nie ma. Jest Batman, ale nie jest to Batman, którego byśmy się spodziewali. Świat jest pogrążony w chaosie wojny pomiędzy Amazonkami, a Atlantydami. Jak do tego doszło? Tego dowiecie się oglądając film Liga Sprawiedliwych: Zaburzone Kontinuum. Więcej nie zdradzę, by nie zepsuć przyjemności oglądania tym, którzy jeszcze tego filmu nie widzieli.
Polecam obejrzenie tej animacji dla własnej przyjemności, oraz dlatego, że w najbliższym sezonie serialu The Flash przeżyjemy kolejny Flashpoint. Co prawda w innym świecie, a zmiany często będą dotyczyły zupełnie innych rzeczy, ale film animowany pomaga otworzyć umysł na tyle, by zrozumieć jak ogromne te zmiany mogą być.
Cyborg – Liga Sprawiedliwych: Kryzys na dwóch Ziemiach
Kryzys na dwóch ziemiach… dlaczego wybrałem akurat tę animację? Dla mnie jest jedną z lepszych, zrobionych pod szyldem DC. Każdy z Was zapewne rozmyślał nie raz, jakby wyglądała ziemia gdyby Ci dobrzy zostali tymi złymi. Ta animacja rozwiewa wiele wątpliwości odnośnie tego pytania.
Przejdźmy do fabuły filmu, która opiera się wspomnianym kryzysie. Jak każdy wie nasza planeta nie jest tą jedyną, przeciwnie jest jedną z wielu. W równoległych wymiarach istnieje niezliczona liczba planet, będących odpowiednikiem naszej Ziemi. Na każdej z nich losy ludzi biegną własnym torem, dlatego też, każdy świat ma swoją historię. Na naszą planetę nieoczekiwanie przybywa gość z innego wymiaru, w osobie… Lexa Luthora. W swoim świecie jest on jedynym ocalałym członkiem… Justice League. Tak, tak… nie tylko my mamy JL, lecz tamto różni się w dosyć dużym stopniu od naszego. W jakim? To później. W obliczu tragedii, przed jaką stanęła ziemia Lexa, przybył on do naszego wymiaru, aby prosić naszych bohaterów o pomoc w walce z Syndykatem Zbrodni. Organizacja Syndykatu wyjaśnia różnice między naszym JL, a tym drugim (a może trzecim? lub siedemnastym?) Lexowym JL. W skład SZ wchodzą odpowiedniki naszych herosów, a w skład JL odpowiedniki naszych złoczyńców. Trochę to pogmatwane co nie? Spokojnie, spokojnie trochę wyjaśnień kto jest kto:
- Superman / Ultraman- zwierzchnik Syndykatu Zbrodni. Jego słabością jest niebieski kryptonit.
- Batman / Owlman- członek Syndykatu Zbrodni. Konstruktor broni, będącej w stanie niszczyć całe światy. Kochanek Superwoman.
- Wonder Woman / Superwoman- członek Syndykatu Zbrodni. Kochanka Owlmana.
- Flash / Johnny Quick
- Zielona Latarnia / Power Ring
- J’onn J’onzz / J’edd J’arkus
- Joker / Jester- TAK! Joker jako ten dobry! Szaleństwo!
Skoro wiecie kto jest kto, mogę dalej Was zapoznać z fabułą.
Oczywiście nasi herosi ruszają do pomocy Lexowi, tylko Batman się wycofuje ponieważ nie do końca ufa Luthorowi (ach ten gacek).
Co będzie dalej? Zostawiam Was z tym problemem i zapraszam do zobaczenia filmu 
Teraz czas podsumowań. Animacja zrobiona dobrze pod względem kreski oraz fabuły. Gratka dla fanów, zobaczyć walki równorzędnych przeciwników i Jokera w roli tego dobrego. Naprawdę dla mnie to była wisienka na torcie, gdyby Joker naprawdę był dobry DC straciłoby jednego z najbardziej wyrazistych superzłoczyńców, ale też zyskało by bardzo… oryginalnego? Szalonego? Brak słów… bohatera.
Całość ogląda się naprawdę dobrze, ciekawe walki… i Batman. Cholera! Ten gacek rzadko się myli.
THE END
Note: There is a poll embedded within this post, please visit the site to participate in this post's poll.
Artykuł [Redaktorzy Wybierają]: Animowane filmy DC Comics pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł Odpowiedź Stana Lee na atak reżysera Suicide Squad w stronę Marvela pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Gdy niektórzy fani nadal są zdenerwowani tym wypadkiem, sytuacja obróciła się o 180 stopni prowadząc większość ludzi, którzy to komentowali do wniosku, że to po prostu żadna sensacja. Wcześniej, jeden z dyrektorów Marvela – Joe Quesada poprosił fanów by dali Ayerowi spokój, bo jego komentarze były skierowane tylko jako „dobra zabawa”, nawet legenda Marvel Comics – Stan Lee wstawił się za Davidem Ayerem, mówiąc że to komplement największego rzędu.
Hey @DavidAyerMovies – Don’t feel too bad about dropping the f bomb. It’s a compliment of the highest order! https://t.co/uSBokELsUB
— stan lee (@TheRealStanLee) 3 sierpnia 2016
A co wy o tym myślicie? Czy David Ayer powinien się tak zachować?
Artykuł Odpowiedź Stana Lee na atak reżysera Suicide Squad w stronę Marvela pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>