Artykuł Diabeł – Ex Machina TOM 5 [RECENZJA SPOILEROWA] pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Pragniemy podziękować wydawnictwu Egmont za udostępnienie komiksu do recenzji!
Opowieść rozpoczyna się od wypowiedzi burmistrza Hundreda, który oficjalnie rezygnuje z kandydatury na kolejną kadencję burmistrza Nowego Jorku. Jednocześnie na ostatnie miesiące wdraża plan postawienia wiatraków prądowych i likwidowania problemów z ekologią.
Już na samym początku Vaughan prezentuje hipokryzję wydawnictw gazetowych, wielkich korporacji i samych polityków. W pierwszych dwóch zeszytach komentuje on obecną ekologiczną sytuację polityczną pokazując bezsens działań na tak ogromną skalę, kiedy można rozwiązać ten problem bardziej przyziemnymi metodami. Na przykład obowiązkiem druku gazet i komiksów na recyklingowym papierze.
Potem akcja polityczna skupia się na głównie na kwestii tabletek „dzień po” oraz przygotowaniu przyszłej kampanii Wyliego, który w planach ma zastąpienie Hundreda.
Muszę zgodzić się z wieloma publicystami, że Ex Machina miała gdzieś w środku zastój. Historia rzeczywiście się rozlazła. Stała się bardziej politycznym thrillerem, aniżeli historią sci-fi z elementami polityki, aczkolwiek tego nie uważam za minus, choć wielu mogło się to nie spodobać. Fabuła stanęła w miejscu, a Vaughan jakby na siłę starał się ją prowadzić, choć ostatni tom mógł się bez problemu pojawić ze dwa tomy temu. Ja sam nawet troszkę zapomniałem o głównym wątku mocy głównego bohatera i skupiłem się bardziej na politycznych zagadnieniach. Nie bez przyczyny mówi się, że Wielka Machina była dla tego twórcy swoistym polem treningowym, który doprowadził do takich dzieł jak np. Saga.
W finalnym tomie przewijają nam się wersje różnych piekielnych wszechświatów, złych wersji Hundreda i innych okropieńtw. Poznajemy w końcu twórcę mocy głównego bohatera, ich cel oraz dowiadujemy się troszkę więcej o paranormalnych zjawiskach świata przedstawionego. Mam co do tego dość ambiwalentne uczucia.
Vaughan skutecznie wywarł na mnie wrażenie niepokoju, zaskoczenia, a nawet przerażenia. Jednakże przez cały czas odczuwałem, że to wszystko pędzi zbyt szybko, jest robione trochę po macoszemu. Zastanawiałem się czemu twórca, zamiast powoli ujawniać nam świat, pokazał wszystko po kolei i nie dał nam szansy się tym zachwycić? Bo bez chwili zawahania mogę powiedzieć, że jest czym Na podstawie samych alternatywnych światów i złych bohaterów można było zrobić całkiem ciekawe spin-offy.
Oczywiście. Takie pędzenie przy finale to nie jest nic dobrego, aczkolwiek dzięki temu otrzymaliśmy też kilka niezłych plot twistów, które w swojej nagłości pokazały nam zmianę Hundreda jako człowieka i polityka.
Właściwie w ostatnim tomie dostaliśmy trochę takie porównanie tego, kim główny bohater był przez lata i jak się stoczył. Przez cały czas trwania akcji komiksu powtarzał on o tym, jak bardzo zależy mu na ludziach. Mówił o bezwzględnym końcu z polityką. Jednakże działania takie jak śmierć matki wpłynęły negatywnie na jego psychikę. Zrobiły z niego człowieka bezwzględnego, który stracił wszystko, a teraz zależy mu tylko na władzy.
To jest pięknym kontrastem do tego, kim stał się dzięki posadzie burmistrza. Jak dowiadujemy się z ust Kremla, Hundred oczywiście sfałszował wyniki wyborów (nie oszukujmy się, kto by na niego zagłosował? xD) i dzięki temu Nowy Jork otrzymał wspaniałego przywódcę, który troszczy się o ludzi i jest wierny swoim ideałom.
Bradbury skończył podobnie, ale odwrotnie. Również przez wiele zdarzeń zmienił się całkowicie. Już wcześniej miał problemy z agresją, ale teraz przez sławę nabawił się alkoholizmu.
Brudny i zarośnięty przyszedł do Mitchella, od którego dostał „liścia w twarz”. Stary przyjaciel całkowicie odwrócił się od niego i prosił o natychmiastowe opuszczenie lokalu.
Gdy Hundred wspinał się coraz bardziej po szczeblach kariery – jego ochroniarz i wieloletni przyjaciel całkowicie upadł do nizin społecznych. A przecież chciał tylko uratować bliskiego przed trafieniem za kratki. Według mnie ukazuje to, jak słabe psychicznie mogą być osoby, nawet jeśli z pozoru wyglądają na twardzieli.
W końcu nadszedł ten moment – rozwiązanie akcji i ujawnienie status quo postaci. Hundred zabił Kremla, odrzucił przyjaciela, utracił matkę i złamał zasady oraz przysięgi. Jednakże dopiął swego, wspiął się po szczeblach kariery aż na posadę wiceprezydenta USA.
Żyje sobie w białym domu i popija whiskey, ale czy jest szczęśliwy? Nie za bardzo. Piękno finału tkwi w niedopowiedzeniu. Sami musimy zrozumieć i postawić się na miejscu głównego bohatera. Pomyśleć nad jego czynami. Wybaczyć mu, albo wręcz przeciwnie – wydać wyrok.
Za warstwę graficzną znowu wziął się Tony Harris i dodatkowo dwóch rysowników, którzy (co zabawne) nie zostali wspomnieni nigdzie w stopce, co jest dość normalne w polskich wydaniach. Oczywiście rysunki Tony’ego są świetne, ale najgorsze jak dotąd. Tylko w tym tomie artysta ma problem z oddaniem emocji, co skutuje śmiesznymi grymasami na twarzach postaci. Bardzo pozytywnie zaskoczony byłem pierwszego (po Harrisie) artysty, którego styl jednocześnie zaskoczył mnie i wydał się znajomy. Była to kreska szkicowana z ogarniczonymi szczegółami i paletą barw.
Podsumowując: Oczekiwałem czegoś innego, więcej polityki i mniej sci-fi, bo właśnie ten pierwszy aspekt do całej serii mnie przyciągnał. Dostaliśmy trochę wyjaśnień, szybkie podsumowanie i kilka aspektów psychologiczno filozoficznych. Ostatni album pozwolił poznać nam postacie z troszkę innej strony i porównać ich do przemian, które nastąpiły w poprzednich tomach. Rysunki jak zwykle stoją na wysokim poziomie, chociaż nie Harris tutaj jest gwiazdą, a drugi – nieznany – rysownik.
Chciałbym przytoczyć tutaj moje słowa o tym, że żałuję, iż zacząłem z Ex Machiną tak późno. Moje zdanie się nie zmieniło, a cały komiks nadal pozostaje w moim sercu jako jedna z ulubionych powieści graficznych.
Artykuł Diabeł – Ex Machina TOM 5 [RECENZJA SPOILEROWA] pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł Powstaje musicalowy odcinek serialu Lucifer! Jest pierwsze zdjęcie! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Już niedługo premierę będzie miał piąty, finałowy sezon „Lucifera”. Parę miesięcy temu dowiedzieliśmy się także, że zamiast 10 epizodów, nakręcone zostanie aż 16! Jak się okazuje, jeden z nich będzie miał charakter musicalowy.
Odcinek rozgrywać się będzie w latach 40. XX w. i całość zostanie zrealizowana w czarno-białej scenerii.
„Nie mogę zbyt wiele zdradzić! Powiem tyko, że czeka nas zwariowana wycieczka w przeszłość. Opowiemy historię, która odpowie na wiele pytań naszych widzów.” – Odpowiedział w wywiadzie Tom Ellis.
Mimo że na ekranie ujrzycie wiele znajomych twarzy, nie oznacza to, że będą to te same postaci, z którymi nawiązaliście więź w trakcie poprzednich czterech sezonów.
„Najlepsze w tym odcinku jest to, że różni bohaterowie zostali przedstawieni w zupełnie innym świetle. Cofamy się do takich czasów, kiedy to język był nieco inny oraz panowała zupełnie inna moda. To będzie bardzo ciekawe!”
Udostępniono także pierwsze oficjalne zdjęcie z owego odcinka:
Co o tym sądzicie? Nie da się ukryć, iż Tom posiada bardzo dobry głos, także odcinek musicalowy może okazać się czymś ciekawym. Jesteście tego samego zdania?
Artykuł Powstaje musicalowy odcinek serialu Lucifer! Jest pierwsze zdjęcie! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł [Watchmen]: Wiemy, jaką rolę odegra Doctor Manhattan! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Uwaga, poniżej spoilery do pierwszego odcinka Watchmen.
Gdy poznajemy historię alternatywnej wersji naszego świata, w którym wydarzenia z komiksu miały miejsce, mimo tego, że Manhattan nie jest obecny na Ziemi, ludzie o nim nie zapomnieli: we fragmencie wiadomości widzimy, że wciąż przebywa na Marsie po narzuconym samemu sobie wygnaniu i spędza czas budując i niszcząc piaskowe konstrukcje. Więc tak, można powiedzieć, że pojawia się już w pierwszym odcinku – jednak póki co woli robić swoje i żyć z dala od ludzi.
Showrunner serial Damon Liendelof w rozmowie z Entertainment Weekly zdradził, dlaczego woli skupić się nie na Manhattanie, ale na reszcie postaci:
Myślę, że jednym z ciekawszych aspektów Watchmen jest podjęcie tematu masek, policji, władzy – superbohaterowie to dodatek. W tym świecie nikt, oprócz Doctora Manhattana, nie ma supermoce – a on jest na innej planecie. Więc poczułem, że wcale nie dekonstruowalibyśmy mitu suprerbohaterskiego, bo żadna z postaci Watchmen nie jest superbohaterem – to tylko grupa przebierańców. Ciekawsze będzie zadanie pytań na temat tego, dlaczego przebierają się w te kostiumy, dlaczego chcą ukrywać swoją tożsamość. Możemy eksplorować różne interesujące tematy, na przykład to, że maska zarazem pozwala ci się ukryć, a zarazem pokazuje prawdziwego siebie – maska to w końcu obraz tego, co siedzi w środku.
Nowe odcinki Watchmen co poniedziałek na HBO.
Artykuł [Watchmen]: Wiemy, jaką rolę odegra Doctor Manhattan! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł [Watchmen]: Zakończono zdjęcia do serialu! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Nieoficjalne konto zamieściło post, jakoby zdjęcia do serii miały się właśnie zakończyć – i potwierdzają to liczne posty aktorów. Na razie nie znamy żadnej oficjalnej daty premiery ani czy możemy spodziewać się drugiego sezonu, w poniższym poście możecie jednak poznać sporo detali na temat procesu kręcenia serialu.
Wyświetl ten post na Instagramie.
Watchmen Season 1 Wrapped! Thanks to the cast and crew of HBO’s Watchmen, we now know that the filming for the first season of the series is over! The show was wrapped Wednesday, but HBO still hasn’t made an official announcement. The Pilot was shot about a year ago, and then they started full-time last October. The filming took about 8 months. The show will premiere this fall, possibly mid-October. There haven’t been any talks about a second season, but with the huge fan base that the comic has, and the already hyped first season, a second season is very much expected! Congratulation to the cast and crew for finishing the filming! I personally cannot wait to see the series! Sources: @mandylfason @queen_philonese #WatchmenHBO
„Sezon pierwszy Watchmen zakończony!
Dzięki obsadzie i twórcom serialu HBO Watchmen wiemy, że zdjęcia do pierwszego sezonu właśnie się zakończyły! Chociaż nastąpiło to w ostatnią środę, HBO wciąż nie wystosowało żadnego komunikatu.
Odcinek pilotażowy nakręcono około rok temu, a pełnoprawne zdjęcia rozpoczęły się poprzedniego października. Kręcenie zajęło około ośmiu miesięcy. Serial ma mieć premierę już tej jesieni, możliwe, że w środku października.
Nie rozmawiano jeszcze o drugim sezonie, jednak zważywszy na ogromną ilość fanów komiksowego pierwowzoru i poziomu hype’u na pierwszy sezon, bardzo możliwe, że doczekamy się też drugiego!
Gratulacje dla wszystkich pracujących przy produkcji serialu! Osobiście nie mogę się doczekać premiery!”
Wyświetl ten post na Instagramie.
Best looking, best dressed man at the @hbo.watchmen wrap party. Best photo bomb by a mime. #mintgreen #mensfashion #mime #atlanta #atl #hbo #friends #crewlife #film #television
Jednym z zacytowanych w oryginalnym poście źródeł jest Mandy Fason, jedna z pracownic na planie, wrzuciła zdjęcie z imprezy z okazji zakończenia zdjęć z dopiskiem „Najlepiej wyglądający, najlepiej ubrany facet na imprezie z okazji zakończenia zdjęć do @hbo.watchmen. Najlepszy mim-mistrz drugiego planu.”
Wyświetl ten post na Instagramie.
That’s A Wrap! It’s been a wonderful eight months filming this Phenomenal HBO Original Series The Watchmen with Regina King! And a blessing to work with such an amazing Cast & Crew! Can’t wait to do it again! #hbothewatchmen
Drugie źródło to Philonese West, która zmieściła zdjęcie z Reginą King i wspomniała o zakończeniu kręcenia po ośmiu miesiącach pracy. Opis do zdjęcia brzmi: „Mamy to! To było wspaniałe osiem miesięcy spędzone na kręceniu fenomenalnej serii dla HBO The Watchmen z Reginą king! Do tego niezwykła możliwość pracy z tak genialną obsadą i ekipą! Nie mogę się doczekać, by to powtórzyć!”
Watchmen będzie dostępne na HBO już w tym roku!
Nie możecie się doczekać serialu? Dajcie nam znać w komentarzach i na naszym Discordzie!
Artykuł [Watchmen]: Zakończono zdjęcia do serialu! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł DC anulowało cały imprint Vertigo! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Vertigo miało długoletnią tradycję przygarniania i posiadania wielkiej ilości komiksów, które są świetne, ale jednocześnie nie pasują za bardzo do głównego uniwersum DC.
Stąd mieliśmy tam wiele cudownych serii pokroju Swamp Thinga, czy Ex Machiny, którą przyjemność miałem recenzować na łamach Flarrow.
Komiksowy gigant razem z innymi firmami z tego rynku anulują tak wiele serii i imprintów jak się da, ponieważ jest przesyt na rynku i może dojść do katastrofy, przez którą w latach 90-ątych Marvel prawie zbankrutował. Najśmieszniejsze jest to, że właśnie oni zamiast zabierać serii to jeszcze je dodają!
Od teraz, głównymi i jedynymi imprintami DC będą DC Kids, DC Black Label i główna linia wydawnicza. Na szczęście wiele komiksów zostanie przeniesionych prawdopodobnie do Labela.
Artykuł DC anulowało cały imprint Vertigo! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł 4. sezon „Preachera” będzie ostatnim, poznaliśmy datę premiery! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>pic.twitter.com/tlIXrl1ow3
— Seth Rogen (@Sethrogen) 8 kwietnia 2019
O tym, że powstanie nowy sezon dowiedzieliśmy się krótko po zakończeniu poprzedniego, ale dopiero teraz twórcy ogłosili, że będzie on ostatnim.
Artykuł 4. sezon „Preachera” będzie ostatnim, poznaliśmy datę premiery! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł Weźmiesz buszka? – Ex Machina TOM. 3 [RECENZJA] pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Na samym początku pragniemy podziękować wydawnictwu Egmont za przesłanie nam komiksu do recenzji!
KLIKNIJ ABY KUPIĆ KOMIKS!
Jak wyżej wspomniałem, opowieść tę napisał Brian K. Vaughan (Paper Girls), a narysowali Tony Harris (Starman) oraz John Paul Leon (RoboCop), co nie było dobrym rozwiązaniem, ale o tym później.
Historia zaczyna się od pościgu Wielkiej Machiny za drobnymi handlarzami narkotyków, po czym płynnie przechodzi do ratusza, gdzie trwają debaty odnośnie legalizacji publicznej sprzedaży marihuany. Cała opowieść spisana w pierwszych zeszytach, rozgrywa się w około tego pozwolenia i jak widać, nie jest to do końca łatwe. Z jednej strony Mitchella, czyli burmistrza Nowego Jorku oraz byłego superbohatera ograniczają przepisy, a z drugiej media. Pomijając sam fakt bycia superbohaterem, komiks pokazuje nam świetny thriller polityczny pełny psychologicznych zachowań, ujawnia nam krztę działań, jakie są na codzień podejmowane w amerykańskim rządzie oraz mentalność urzędników.
Śmiem twierdzić że własnie w tym tkwi piękno tego komiksu, w tych wszystkich dylematach politycznych, potyczkach i co najważniejsze w bezpośredniości. Dawno nie widziałem dzieła, które w taki bezpardonowy sposób odnosi się do widza. Mamy tam pełno niepochlebnych nazw na różne grupy społeczne, od afroamerykanów po homoseksualistów (i uwierzcie, rzadko są to miłe albo lekkie epitety), pełno przekleństw, rzucania w siebie mięsem i czarnego humoru, to pokazuje jak bardzo poprawność polityczna wniknęła w społeczeństwo podczas ostatnich kilku lat, bo dzisiaj używanie takich sforumułowań byłoby niedopuszczalne i spotkało się z wielkim linczem.
Oczywiście temat trawki to tylko wierzchołek góry lodowej, ponieważ w tym albumie czeka nas jeszcze spotkanie z… podróżnikiem z innego wymiaru! Wymiaru w którym np. nie wydarzył się atak na WCC. Powiem tak, uniwersum Ex Machiny zadziwiało mnie już od dawna, ale jak to zobaczyłem to po prostu oniemiałem. Serio, sami powinniście to zobaczyć.
Przechodząc dalej, jeśli czytaliście poprzednie tomy to pamiętacie Bradbury’ego, nie? Ten barczysty ochroniarz Hundreda. Nie zastanawiała Was nigdy jego historia? O tym jak został przyjacielem Mitcha, kim był i tak dalej? Jeśli tak, to mam dobrą wiadomość, jest kilka stron, jak nie cały zeszyt poświęcony historii życia Ricka Bradbury’ego, a jeśli zupełnie Was ten aspekt nie unteresuje, to i tak będzie fajnie, obiecuję.
Dodatkowo dostajemy zagadkę napadów, za którymi rzekomo stoi straż pożarna, mocna historia, jedna z najlepszych w tym tomie, moim zdaniem.
Co do minusów historii, to raczej tylko ze strony technicznej, a mianowicie, czasem wydaje się, jakby wątek był całkowicie urwany, a kolejna strona przedstawiała nową historię, przez co mozna się troszkę pogubić. Co śmiesznie, gdzieś po środku są dwie strony, jak Hundred gada z jakimś śmiesznym psem, jest w transie albo coś w tym rodzaju, choć za cholerę nie wiem co ta strona znaczyła, bo była tak śmiesznie wyrwana z kontekstu xD.
Choć drugi tom troszkę przynudził, a poziom spadł, to na szczęście obecna historia przywróciła najlepszą serię DC Vertigo na nogi!
Przejdźmy od rysunków, co by tu dużo mówić, jak zwykle są najwyższych lotów, a Harris sprawdził się genialnie, idealnie pokazał wyrazy twarzy bohaterów, a przede wszystkim wyraził ich uczucia w danej chwili. Kolorystyka jest idealna w każdym calu, tuszowanie również, w sumie, to do żadnego z trzech tomów nie mogę się przyczepić jeśli chodzi o jakość wykonania, choć jest jedna rzecz, a mianowicie Bradbury czasami wygląda jak Hundred i to tyle. Niekiedy śmiesznie to wygląda. Miałem wspomnieć o Leonie, który przyłożył się do pracy nad ostatnią częścią albumu, a mianowicie krótkiej na kilkanaście stron historyjce o pozwoleniu KKK na wiec w Nowym Jorku. Powiem tak, nie były to złe rysunki, ba, nawet całkiem niezłe, ale odstawały stylem od reszty materiału i to było trochę fuj.
Na koniec warto wspomnieć o dodatkach, które są całkiem solidne, bo zamiast standardowych okładek zeszytów otrzymujemy posłowie Tony’ego Harrisa, opisany po krótce proces tworzenia komiksu na przykładzie 6 pierwszych plansz 26 zeszytu, bodajże. Dowiadujemy się stamtąd jak wygląda praca rysownika, kim są aktorzy, którzy dali swoje twarze postaciom z Ex Machiny (tak, bo oni nie powstali znikąd). Bardzo ciekawe do poczytania.
Podsumowując: Jest to porządny kawał historii, a właściwie kilku opowieści, często luźno ze sobą połączonych, albo wcale, poza jedną, tą z podróżnikiem, która będzie miała wpływ na całe uniwersum. Rysunki jak zwykle super, oprócz ostatniego zeszytu, gdzie rysował Leon, choć nie były brzydkie, to przez odmienność stylu, źle się to prezentowało. Dostajemy dodatkowo potężny dodatek w formie „za kulis” Ex Machiny. Warto zakupić i jeszcze raz warto, zwłaszcza dla fanów polityki i wszystkiego, co z nią związane (+ w końcu pokazali Ex Machinę podczas ataku 11 września <3).
KLIKNIJ ABY KUPIĆ KOMIKS!
Wydawnictwo: Egmont
Tytuł oryginalny: Ex Machina Book Three
Wydawca oryginalny: DC Comics – Vertigo
Rok wydania oryginału: 2014
Liczba stron: 276
Format: 170×260 mm
Oprawa: twarda
Papier: kredowy
Druk: kolor
Artykuł Weźmiesz buszka? – Ex Machina TOM. 3 [RECENZJA] pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł Wielka Machina, coś się kończy, coś się zaczyna – Ex Machina TOM 2. [RECENZJA] pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Na początek pragniemy podziękować wydawnictwu Egmont za udostępnienie nam komiksu do recenzji i zachęcamy do wspierania polskiego rynku komiksowego kupując na Ich stronie Egmont.pl!
KLIKNIJ TUTAJ ABY KUPIĆ KOMIKS NA EGMONT.PL!
Autorami komiksu są Brian K. Vaughan („Y: Ostatni z Mężczyzn, Saga”), który odpowiada za scenariusz, Tony Harris („Seria JSA, Starman”), stojący za rysunkami oraz dopełniający to wszystko kolorami J.D. Mettler („Supernatural: Origins”, „H-E-R-O”).
Zacznijmy od fabuły. Ostatnio przeczytałem dość sporo rzeczy, a samą Ex Machinę poznałem stosunkowo dość późno, bo jeszcze w tym roku. Nigdy nie miałem parcia na tę serię, aż pewnego nudnego dnia przysiadłem do niej i cóż… Już wiedziałem, że nie będzie to zwykłe czytadło, a seria, którą z przyjemnością będę otwierał i to nie raz. Czytając drugi tom moje stanowisko tylko się upewniło, jest to masterpiece, arcydzieło, po prostu solidny kawał historii i literatury.
Komiks opowiada dalszą historię mężczyzny, Mitchella Hundreda, architekta, który rozwiązując zagadkę dziwnego obiektu w rzece Hudson (nie jestem pewien nazwy rzeki) padł ofiarą wybuchu, przez co jego jego twarz została okaleczona i oszpecona, a on sam posiadł niezwykłą moc… rozmawiania z maszynami. Czy to silniki, bronie, czy laptopy, on potrafi się z nimi dogadać.
Trochę po ataku na World Trade Center, którego nie udało mu się do końca powstrzymać jako Wielka Machina, postanawia porzucić ścieżkę samotnego mściciela (w sumie nie takiego samotnego, miał dwóch pomocników!) i zostać burmistrzem Nowego Jorku, co z resztą mu się udaje!
Mitchell jest fanem komiksów, także bardzo często możemy zetknąć się z nawiązanami do komiksów DC z przełomu poprzedniego wieku. Oprócz niego mamy całą gamę postaci, takich jak chociażby Bradbury, lojalny ochroniarz oraz Kreml, mentor, który odegrał w życiu Mitchella rolę ojca. Oboje byli pomocnikami Wielkiej Machony w krucjacie przeciwko złu. Poza tym, Journal Moore, sympatyczna sekretarka Mitchella, później minister ds. młodzieży czy nieznośna i wredna Kapitan Amy Angotti, która grozi Mitchellowi więzieniem za każde choćby napomknięcie o jego zdolnościach (Coś jak obecnie Dinah w Arrow).
Opowieść sprawnie lawiruje między heroicznymi wyczynami naszego głównego bohatera, a jego rządami jako burmistrz Nowego Jorku, także dostajemy nie tylko superbohaterswto, które swoją drogą jest w tym komiksie inne niż to, które widzimy chociażby we wszelkiej maści Batmanach albo innych Supermanach, ale też intrygi polityczne oraz próby związania końca z końcem nie poddając się amerykańskiemu systemowi władzy. Fabuła szybko się rozwija a całość jest idealnie wyważona między dwoma wyżej wymienionymi elementami.
Oczywiście komiks nie jest dla każdego, bo polityczne aspekty, których jest baaardzo dużo mogą niektórych znużyć, choć myślę, że są na tyle ciekawe, że warto!
Kolejnym aspektem są rysunki i kolory, które znowu są świetne! (Ten komiks chyba nie ma minusów, albo takie niezauważalnie malutkie :D)
Rysunki wykonane przez Tonego Harrisa są świetne, a autor przeszedł samego siebie. Wszystko wygląda strasznie naturalnie, a twarze oddają smutek, radość czy zakłopotanie. Fajnie, że autor nie bał się pokazać niekórych intymnch części ciała, przez co komiks wydaje się jescze bardziej brudny, taki wiecie, jak Nowy Jork! Na koniec rysunków warto wspomnieć o kolorzyście J.D Mettlerze, który ogólnikowo wykonał swoją robotę na 5-. Wszystko byłoby okej, super, luks, gdyby nie to, że czasami zdarza się, że miejsca, które powinny być ciemniejsze, bardziej oddawać mroć, są zbyt jasne, a miejsca, które powinny oddawać taką wiecie, jasność, radość są zbyt ciemne, takie jest moje zdanie na ten temat.
Dodatkowo do komiksu dostajemy cały scenariusz oraz kilka naszkicowanych plansz.
Podsumowując: Fabuła idzie sprawnie i sprytnie lawiruje między thrillerem politycznym a superbohaterkimi wyczynami, rysunki są świetne, genialnie okazują ludzie miny, zachowania albo reakcje.
Kolory mogłby być w niektórych miejscach nieco inne, ale to taki drobny minusik. Jak pisałem wcześniej, jest to arcydzieło i z całego serca namawiam do przeczytania go!
KLIKNIJ TUTAJ ABY KUPIĆ KOMIKS NA EGMONT.PL!
- Format:170×260 mm
- Liczba stron:252
- Oprawa:twarda
- Papier:kredowy
- Druk:kolor
- ISBN-13:9788328134515
- Data wydania: 17 październik 2018
Artykuł Wielka Machina, coś się kończy, coś się zaczyna – Ex Machina TOM 2. [RECENZJA] pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł Jeremy Childs o swojej roli jako Jody w 3. sezonie „Preacher” pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Jody jest kimś więcej niż tylko poboczna postać, ponieważ znał matkę Jessego, Christine, a także zabił jego ojca w scenie która nawiedzała Kaznodzieję od pierwszego sezonu. Można śmiało powiedzieć, że Jody jest niezwykle znaczącą postacią opowieści i mitologii Kaznodziei, ale mimo to oryginalne komiksy autorstwa Gartha Ennisa i Steve’a Dillona przedstawiają go jako stosunkowo prostego i nieskruszonego łobuza.
Jeremy Childs opowiedział portalowi ComicBook.com nieco więcej o swojej nowej roli w serialu Preacher.
„Wraz z Michaele Slovisem, który jest reżyserem produkcji i wyreżyserował pierwsze dwa odcinki i oczywiście Samem Catlinem, który jest współtwórcą serialu rozmawialiśmy o tym, jak Jody naprawdę zakochał się w Christinie, czego nie ma w komiksie. Uwielbiam to, ponieważ musisz naprawdę rozwinąć postać. Nie możesz zagrać złoczyńcy. Nie możesz grać psychopatę, a on jest wszystkim z tych rzeczy, ale nie możesz tego grać, wiesz co mówię? Musisz grać na żywo, dobrze zaokrągloną postać, która robi te okropne rzeczy.
W pewnym sensie Jody jest rolą, którą Childs przygotowuje do grania od dziesięcioleci! Jak powiedział w wywiadzie, jest fanem Kaznodziei od lat dziewięćdziesiątych.
„W późnych latach 90, myślę, że to był 1998 rok, poszedłem do sklepu tutaj w Nashville, uważam, że był to sklep „The Great Escape” i szukałem w nim wydania komiksu Jonah Hex z ery Bronze Age. Znalazłem parę, chociaż były trudne do znalezienia Podszedłem do sprzedawcy i zapytałem, czy są jakieś komiksy związane z westernem, a on opowiedział mi o serii Preacher. W tamtym momencie posiadali akurat trzy wydania, więc powiedziałem „sprawdzę to” i zakochałem się w tym. Miałem taką obsesję na punkcie Kaznodziei, że zacząłem śledzić wszystko, co napisał Garth Ennis. Mam małe figurki – popycham tył głowy Kaznodziei, a jego oczy wtedy się zapalają. Natomiast Cassidy ma małą szklankę krwi – więc byłem bardzo, bardzo świadomy tego i podążałem za nią przez wiele lat.” – powiedział aktor Jeremy Childs.
Zaczęliście już oglądać trzeci sezon Preachera? Komentujcie!
Artykuł Jeremy Childs o swojej roli jako Jody w 3. sezonie „Preacher” pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Artykuł Tylko u nas zwiastun 3. sezonu „Preacher”! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>Fani serialu Preacher są bardzo podekscytowani zbliżającą się premierą trzeciego sezonu, który obejmie miasteczko „Angelville”, czyli rodzinnego miasta Jessego Custera.
Jak wyjawia nam zwiastun, babka Jessego stanie się głównym przeciwnikiem bohaterów, z którym muszą zmierzyć się Jesse, Cassidy i Tulip – po tym, jak Tulip zostanie przywrócona do życia. Członkowie rodziny L’Angelle, którzy pojawią się w sezonie 3, to Betty Buckley jako Gran’ma, Jeremy Childs jako Jody, a Colin Cunningham jako TC.
Rodzina L’Angelle nie będzie jedynym wyzwaniem dla trójki bohaterów serialu, ponieważ organizacja The Grall jak i sam Herr Starr wciąż pozostaje w grze.
Zwiastun:
https://streamable.com/a0t54
Mirror:
Artykuł Tylko u nas zwiastun 3. sezonu „Preacher”! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.
]]>