Sam event rozpoczyna się serią przeróżnych cameo, począwszy od Alexandra Knoxxa z Batmana ’89, przez Raya z Ziemi-X po Burta Warda, który ponownie wcielił się w rolę Dicka Graysona. Jeszcze inną scena rozgrywa się na ziemi-9, gdzie widzimy znikających…Robina i Hawka z Titans!

Zgadza się! Alan Ritchson i Curran Walters nagrali krótką scenę na potrzeby Kryzysu, niestety wątpliwe, że ujrzymy ich w późniejszej części tego wydarzenia, gdyż ich ziemia została po prostu zniszczona.

Oznacza to, że Tytani także są częścią Arrowverse, ale czy wydarzenia te będą miały wpływ na trzeci sezon serialu im poświęconego? Prawdopodobnie nie, jednakże mamy nadzieję na mały easter-egg.

No i ciekawe…Podobno Alan miał napięty terminarz i nie mógł powtórzyć swojej roli jako Aquaman…

Klip z ich udziałem możecie ujrzeć poniżej:

Endgame decided to revisit Thor 2. Crisis on Infinite Earths decided to visit Titans. We built DIFFERENT #CrisisOnInfinteEarths pic.twitter.com/N5AgWrUovD

— Kinetic Kid (@Supreme_Khai_) December 9, 2019

Super sprawa! Okazuje się, że prawie całe aktorskie uniwersum DC jest ze sobą połączone, świetnie rozegrane! Szkoda tylko, że te gościnne występy były takie krótkie…ale to jeszcze nie koniec! Kolejna część Kryzysu już w styczniu!

Artykuł Czy Tytani w końcu zaliczyli cameo w „Kryzysie na nieskończonych ziemiach”? pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Animacja ta zarobiła na sobie prawie czterokrotnie, otrzymała także wiele prestiżowych nagród, także nie dziwota, iż Sony zdecydowało się na produkcję kontynuacji.

Kolejnych  perypetii Milesa Moralesa możemy się spodziewać 8 kwietnia 2022 roku. Owszem, to odległa data, ale biorąc pod uwagę jakość pierwszej części, to zdecydowanie warto uzbroić się w cierpliwość, gdyż sequel zapewne będzie mógł pochwalić się o jeszcze lepszą animacją, niż poprzedniczka.

April 8, 2022 ? #SpiderVerse pic.twitter.com/FC5nVIuciB

— Spider-Man: Into The Spider-Verse (@SpiderVerse) 1 listopada 2019

Nie zdradzono żadnych szczegółów dotyczących fabuły, jednakże biorąc pod uwagę fakt, iż w scenie po napisach dane nam było ujrzeć Spider-Mana 2099, to zapewne odegra on sporą rolę w Into The Spider-Verse 2. Czyżby tym razem  skupiono się bardziej na podróży w czasie?

Świetna wiadomość! Cieszycie się tak jak my? Dajcie znać w komentarzach!

Artykuł Powstaje sequel „Spider-Man: Uniwersum”! Jest data premiery! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Dziennik podróżniczy, Carter Hall.

Pragnę podziękować wydawnictwu Egmont za dostarczenie nam komiksu do recenzji! 

Komiks jest zbiorem wielu historii w tym tie-inów itd., dlatego nie będę wspominał o autorach imiennie.

Lektura zaczyna się od mojego wstępu i wyrywków z dziennika, w których opowiadam o tym, jak zostałem Hawkmanem. Głównym czynnikiem napędowym kryzysu, jak się okazuje, jest enty metal, który pojawił się już w starożytności i sprawił, że jestem w stanie dosępować reinkarnacji po każdej śmierci

W całym uniwersum jest wiele rodzajów metali: Dionizjum, który przywrócił Batmana i Jokera do życia, Batmaium, Elektrum, Prometium lub dziewiąty metal. Jego „enty” gatunek sprawia, że uniwersum jest w niebezpieczeństwie, a ziemscy bohaterowie muszę przygotować się na najazd wrogich… Batmanów.

Motyw nietoperza i dziedzictwo Batmana jest głównym spiritus movens opowieści, ponieważ to właśnie złe wersje tej postaci robią inwazję na nasz świat za pośrednictwem demona Barbatosa, dzięki użyciu przez Bruce’a Wayne’a 5 metali.

Oczywiście to wszystko jest dużym uogólnieniem i bardzo się zdziwicie, jak daleko i jak bardzo ta historia jest rozwinięta, ponieważ pierwszy tom to tak naprawdę początek tego, na co musi się przygotować całe Uniwersum DC.

Opowieść ociera się o wiele różnych gatunków, od horroru po komedię, gdyż znajdziemy tu mrożące krew w żyłach kadry, zapowiadające nadchodzące wydarzenie, ale też nie zabrakło miejsca na motyw humorystyczny i żarciki, głównie za sprawą Flasha. Jednakże przez większość czasu, jesteśmy wręcz straszeni wizją nadciągającego kryzysu, co skutecznie potrafi wzbudzić w nas zaniepokojenie, przerażenie i rosnące z każdą stroną napięcie.

Naprawdę jestem pod wrażeniem rozpisania dalogów i sposobu wypowiadania się bohaterów. W połączeniu z rysunkami (o których powiem więcej później) tworzą one magiczną mieszankę. Herosi, mimo swojej potęgi naprawdę się dziwią i niepokoją, a wręcz boją i to świetnie widać, a najlepsze w tym to, że im dalej końca jesteśmy, tym ten strach coraz bardziej odciska swoje piętno na postaciach.

Jest to komiks zdecydowanie dziwny, wybijający się pomysłowością pośród klonów, które masowo produkuje rynek. No bo jak zrobić coś świeżego z czegoś starego? Scott Snyder, główny pomysłodawca dał Batmanom moce, które zdobyli na różne sposoby (niezbyt miłe). Są to moce innych bohaterów i złoczyńców m.in: Batman Drowned – Aquaman, Batman The Dawnbreaker – Green Lantern, Batman The Red Death – Flash oraz dowodzący nimi Batman Who Laughs – Joker, a to jeszcze nie wszystko, ponieważ pominąłem kilka zwariowanych kreacji, o któych dowiecie się podczas lektury i które dogłębnie poznacie dopiero w tomie 2., który będzie miał premierę 22 maja.

Przejdźmy do oprawy graficznej, bo tu muszę jednocześnie pochwalić autorów i ponarzekać. Niektórzy odwalili kawał dobrej roboty, ale znalezły się tutaj czarne owce. Tak, o ciebie mi chodzi Johnie Romito Juniorze!

Komiks rysowało wielu osób, ale jednak ten jeden słodki cukiereczek zasługuje na wspomnienie (i nie po to, żeby go pochwalić). Od dawna wiadomo, że John Romita Jr. nie jest wybitnym rysownikiem, a od poziomu Millera czy Portera dzieli go cienka linia. Tutaj widzimy świetny przykład: nienaturalnie wyglądające twarze, dziwna mimika bohaterów, jakieś dzikie proporcje postury postaci, mała szczegółowość i wiele wiele więcej.

Na uznanie, albo przynajmniej pochwałę zasługuje każdy inny rysownik (szczególnie Greg Capullo), którzy bardzo dobrze wykonali swoją robotę godnie prezentując bohaterów i – jak wspominałem wcześniej – idealnie pokazują trwogę i strach.

Do kolorów nie mogę się specjalnie przyczepić, aczkolwiek czasami są one za jasne, albo raczej wyblakłe i na niektórych kadrach Superman wygląda jakby miał siwe lub jasno-niebieskie, wręcz podchodzące pod zielony włosy.

Podsumowując, jest to komiks często mrożący krew w żyłach, ale z dozą humoru i akcji dodanej w boskich wręcz proporcjach. Jest to pomysł jak odświeżyć starego bohatera i zrobić z tego wydarzenie, które naprawdę zmieni DC i nie będzie tylko bezsensownym gadaniem bez żadnego wiekszego wpływu na uniwersum. Oprawa wizualna nie jest na poziomie mistrzowskim. Nie spodziewajmy się tutaj dzieł sztuki pokroju rysunków Tony’ego Harrisa czy Dave’a McKeana, ale porządnych grafik z kilkoma mankamentami w postaci Johna Romity Juniora. Całość dopełniają przyzwoite kolory i majestatyczne plansze.  Polecam szczególnie, zwłaszcza za Egmontową cenę. Ja tymczasem zmierzam do portalu, który zaprowadzi mnie do minusowego multiwersum. Ktokolwiek znajdzie ten dziennik, proszę, nie podążajcie za mną…

                                                             Podpisano: Carter Hall.

Wydawnictwo: Egmont
4/2019
Tytuł oryginalny: Dark Nights: Metal
Wydawca oryginalny: DC Comics
Rok wydania oryginału: 2019
Liczba stron: 232
Format: 170×260 mm
Oprawa: twarda
Papier: kredowy

Artykuł Demon – Batman: Metal TOM. 1 [RECENZJA PÓŁ SPOILEROWA] pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Na początek pragniemy podziękować wydawnictwu Egmont za podesłanie nam komiksu do recenzji i zachęcamy do wspierania polskiego rynku komiksowego poprzez kupowanie na ich stronie, Egmont.pl!

Początek wita nas nieco humorystyczną sceną, gdzie Rhino terroryzuje miasto, a biedny Parker nie może dostać się na miejsce zbrodni, bo albo to zostaje zatrzymany przez swoją ciotkę i dyrektora, albo przez zapłakaną Gwen Stacy, a gdy w końcu udaje mu się pokonać „przeszkody”, to okazuje się, że jest już po całej akcji, bo i tak wszystkim zajął się ktoś inny. Nie tym razem Peter!

Po wstępie czekają nas dwie dłuższe historie, które mogą, skłonić nas nieco do refleksji. Pierwsza z nich przedstawia nam, z jaką łatwością można zmanipulować opinię publiczną, mimo że Spider Man cieszył się już sporym uznaniem i szacunkiem wśród mieszkańców miasta. Wystarczył jeden zbir przebrany w podobny kostium, aby ludzie zwątpili, co nie skończyło się dla Parkera zbyt przyjemnie. Gdyby tego było mało, to poza próbami uratowania swojego wizerunku, w jego życiu prywatnym też zaczyna się robić niezbyt kolorowo. Gwen pod nieobecność jej rodziców trafia pod dach pajęczaka, co bardzo nie podoba się zazdrosnej jak diabli MJ, a to kończy się dość poważną kłótnią pomiędzy tą dwójką. Zakończenie tego wątku początkowo może wydawać się nieco niesatysfakcjonujące, jednakże po dłuższym przemyśleniu uważam, że zostało to zrobione świetnie i pięknie podkreśla całą tę sytuację. Bardziej zastanawia mnie fakt, czemu Peter ruszył za przebierańcem dopiero za którymś razem, ale to już mniejszy szczegół.

Kliknij >TUTAJ< i kup komiks w sklepie internetowym Egmont.pl

W kolejnej części czeka nas nieco sentymentalna podróż. Parker odnajduje stare kasety z dzieciństwa, gdzie widzi małego siebie bawiącego się z jakimś kolegą, którym okazuje się Eddie Brock. Na taśmie widać też ich rodziców co jeszcze bardziej rozkleja cierpiącego już pajęczaka. Po seansie postanawia odnaleźć byłego przyjaciela i udaje mu się to. Chłopaki starają się odnowić znajomość, Brock wydaje się kumatym facetem i na dodatek okazuje się, że pracuje nad spuścizną swojego i Petera ojca, czyli tzw. Kostiumem. Pewnej nocy Pete wkrada się do laboratorium w celu pobrania kawałka próbki, aby prowadzić badania na własną rękę, jednakże przypadkowo kawałek spada na jego rękę, co skutkuje tym, że kostium pokrywa całe jego ciało. Nie było potrzeba wiele, aby się przekonać, że „lekarstwo” ma swój własny rozum, który na dodatek stara się skłonić swojego użytkownika do strasznych rzeczy, dlatego też młody fotograf zrywa z siebie nowe wdzianko i pragnie zniszczyć to, nad czym jego ojciec pracował tyle czasu, co nie bardzo podoba się Eddiemu

. Ostatecznie ten drugi zostaje pochłonięty przez substancję i pragnie zamordować Spider mana. Całość to oczywiście nowe podejście do genezy Venoma ,jednakże w tym przypadku nie jestem pewien, czy na pewno lepsze, bo mimo że uwielbiam postać Symbionta, to tutaj jego potencjał nie został wykorzystany, szkoda. W całej tej historii możemy się przekonać, jak mylne może być pierwsze wrażenie o jakiejś osobie oraz, żeby czasem przeszłość pozostawić w przeszłości i że lepiej żyć teraźniejszością.

Za scenariusz odpowiada Brian Bendis i definitywnie nie można odmówić temu człowiekowi talentu. Jego Spider Man jest bardzo „ludzki”, jego problemy i rozterki są cały czas eksponowane, aby przedstawić nam świat superbohaterów z nieco innego oblicza, w tym przypadku widzimy wszystko oczami roztarganego nastolatka, który nie do końca potrafi sobie poradzić z podwójnym życiem i w sumie nie tylko on ma z tym problem, ale mowa tu też o jego ukochanej.

Kliknij >TUTAJ< i kup komiks w sklepie internetowym Egmont.pl

Mimo że komiks ten liczy sobie już prawie 20 lat, to problematyka w nim zawarta jest dalej aktualna i nie zapowiada się, aby to miało się to zmienić, także można uznać, że Ultimate Spider Man to dzieło nieco ponadczasowe. Wielki ukłon! Warto dodać, że Bendis w obecnie tworzy najnowsze Young Justice, które także trzyma bardzo wysoki poziom oraz mam nadzieję, że dane nam będzie ujrzeć w polskim wydaniu.

Jeżeli chodzi o strefę wizualną, to rysunki Marka Bagleya zestarzały się bardzo dobrze, bo prawie całość wygląda naprawdę porządnie, nie jest to oczywiście jego poziom z np. Amazing Spider Mana, ale dalej jest to ładny tom. Dlaczego napisałem, że prawie całość? Z jednego powodu, który z czasem zaczął nieco irytować, a dokładniej chodzi mi o… mimikę twarzy. Bardzo często miałem problem z odróżnieniem, kiedy postaci są smutne, kiedy wesołe, kiedy zszokowane, gdyż wszyscy wyglądali, jakby mieli zacisk szczęki, ludzie o jednej twarzy.

Jeżeli jesteście fanami Człowieka Pająka, to jestem wręcz przekonany, że pokochacie jego wybryki w serii Ultimate, dlatego jak najbardziej polecam po nią sięgnąć, w szczególności, że komiks ten nie zestarzał się nic, a nic. Nie czuć tu tego archaizmu, który wyczuł Łukasz w swojej recenzji Rękawicy Nieskończoności. Jest to ciekawa i dość spora lektura (300 stron!), która bezproblemowo potrafi wchłonąć czytelnika. Osobiście gorąco polecam!

Tytuł: Ultimate Spider-Man, tom 3
Scenariusz: Brian Michael Bendis
Rysunki: Mark Bagley
Przekład: Marek Starosta
Wydawnictwo: Marvel/Egmont Polska
Rok wydania: 2019
Ilość stron: 300
Oprawa: twarda

Artykuł Fałszywka i Venom? Recenzja 3 tomu Ultimate Spider Mana! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Najpierw przyjrzyjmy się sprawie z Punisherem, gdyż John Bernthal, grający głównego bohatera napisał podanego niżej tweeta:

 

Wyświetl ten post na Instagramie.

 

To all who have served. All who know loss. All who love and understand Frank and his pain. It has been an honor to walk in his boots. I’m endlessly grateful to the comic fans and the men and women of the Armed Services and law enforcement community who Frank means so much to. Thank you to the USMC and all the wonderful soldiers who trained me. Go Hard. Be safe.

Post udostępniony przez Jon Bernthal (@jonnybernthal) Lut 18, 2019 o 7:49 PST

„Dla wszystkich, którzy służyli. Dla wszystkich, którzy znali stratę. Dla wszystkich, którzy kochali i rozumieli Franka oraz jego ból. Bycie w jego kostiumie było dla mnie honorem. Jestem bezgranicznie wdzięczny fanom komiksów, mężczyznom oraz kobietom w armii i stróżom prawa, którym Frank wiele znaczył. Dziękuję Amerykańskim Jednostkom Marines i wszystkim wspaniałym żołnierzom, którzy mnie trenowali. Bądźcie twardzi. Bądźcie bezpieczni.”

Oczywiście jest to pożegnanie Johna z fanami. Dodatkowo Netflix potwierdził dzisiaj rano dla serwisu Deadline, że serial zostaje anulowany.

Teraz sprawa Jessiki, bez ogródek przedstawiciel Netflixa powiedział:

„Dodatkowo zdecydowaliśmy, że nadchodzący trzeci sezon produkcji będzie zarazem ostatnim. Dziękujemy całej wspaniałej ekipie działającej przy tym wspaniałym serialu”

Jesteśmy świadkami historii, na naszych oczach upada serialowe uniwersum Marvela, a my możemy tylko patrzeć. Zapalmy znicz i wpisujcie miasta w komentarzach!

Artykuł „Jessica Jones” i „The Punisher” skasowane! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Nie było wtedy trzeba czekać zbyt długo na odpowiedź. Sony stwierdziło, że Człowiek Pająk nie wystąpi w produkcji, co z resztą wydawało się dość dziwne, gdyż jak tu wprowadzić Venoma bez Spider-Mana?

Jednakże nie mamy (chyba) się o co martwić. W jednym z ostatnich podcastów ‘Collider Movie Talk’ gościem specjalnym był Jon Schnepp, który zdradził, iż dowiedział się z pewnego źródła, że Spider-Man pojawi się w produkcji poświęconej Venomowi:

„Powiem to właśnie teraz, na antenie: Spider-Man pojawi się w Venomie! (…) Przez ostatnie kilka miesięcy cały czas gadamy o Venomie, słyszeliśmym że chociaż Spider jest częścią MCU, to każda inna postać należy do innego uniwersum”

Schnepp został również zapytany o to, czy Spider-Man pojawi się bardziej w roli zwykłego cameo niżeli większej roli, na co odparł:

,,Możliwe, że cameo. Możliwe, że coś więcej. Jedyne, co teraz mogę powiedzieć, to to, że Spider-Man pojawi się w Venomie!”

W teorii dalej nic nie jest potwierdzone, jednak pragnę przypomnieć, że to właśnie Schnepp twierdził, że film o Venomie jest w produkcji w momencie, gdy ten nie był jeszcze potwierdzony.

Miejmy nadzieję, że niedługo dowiemy się czegoś więcej.

Artykuł Czy Spider-Man pojawi się w solowym filmie o Venomie? pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Po odegraniu przez aktora ról w takich produkcjach jak Conan Barbarzyńca, czy Gra o Tron, nic dziwnego że ludzi ogarnęła ciekawość jak Momoa wypadnie jako ikoniczny bohater podwodnego świata uniwersum DC. Wątpliwości wielu z nas powinny być rozwiane, po tym jak w ostatnim wywiadzie Jason zdradził czemu tak bardzo identyfikuje się z postacią Aquamana.

W trakcie konwersacji Momoa był zapytany w jaki sposób czuje się połączony z herosem, a ten odparł że zarówno jego jak i Aquamana przeszłość nie należała do zbyt kolorowych.

W jaki sposób identyfikuje się z tego typu… wyrzutkiem? Wiecie, on nie był zbytnio akceptowany w społeczeństwie… Ja też nie byłem.

Aktor kontynuuje wyjaśniając, że wychowywał się w małej wiosce w stanie Iowa.

Nie było tu zbyt wiele osób innej rasy, nie było chińczyków, meksykanów, czy czarnoskórych. Dorastałem w Iowie razem z około 100-ką osób

Urodziłem się na Hawajach, więc chciałem się tam zobaczyć z ojcem… Nie byłem zbytnio akceptowany przez niektórych ludzi, gdyż nie byłem wychowywany właśnie tam. Czułem się jak wyrzutek i że nie pasuję zbytnio do dwóch różnych światów.

Momoa urodził się w sierpniu 1979 roku w Honolulu. Jego ojciec był rdzennym Hawajczykiem, jednak sam Jason dorastał u boku swej mamy w Iowie. Dorastając czuł się jakby żył w dwóch różnych światach i nie pasował do żadnego z nich tylko z powodu jego pochodzenia.

Fani Aquamana od razu zauważą połączenie między Jasonem a superbohaterem. W komiksach Arthur Curry podobnie jak Momoa jest częścią dwóch światów – Podwodnego i ludzkiego. Jego ojciec był zwykłym latarnikiem, jednak jego matka, Atlanna, była wygnaną królową Atlantydy. Kiedy Arthur dowiedział się o jego korzeniach, heros czuł się rozdarty i nieustannie starał się z tym pogodzić, nawet po tym jak stał się superbohaterem znanym jako Aquaman.

Nie można zaprzeczyć, że to lekko przygnębiające, jednak to tylko daje nadzieje, że rola Aquamana zostanie odegrana perfekcyjnie.

Co sądzicie o Jasonie? Pasuje wam w roli Aquamana?
To jak wypadnie, dane nam będzie ocenić już 17 Listopada 2017 roku, kiedy to swoją premierę będzie miało Justice League.

Artykuł Jason Momoa tłumaczy czemu tak bardzo identyfikuje się z rolą Aquamana pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Przedstawiamy Wam dwie piosenki, które będą towarzyszyły temu widowisku. Za ich skomponowanie odpowiada Hans Zimmer oraz Junkie XL. Pierwszy z nich, światowej sławy kompozytor, dowiódł swojego kunsztu, tworząc muzykę, m.in. do wszystkich części Mrocznego Rycerza, Piratów z Karaibów czy znanego z przepięknej ścieżki dźwiękowej Gladiatora. JXL też może pochwalić się dobrym dorobkiem w postaci soundtracków, m.in. w Resident Evil, 300 oraz w najnowszym hicie Marvela – Deadpool.

Zapewniamy, że te dwie tuzy środowiska muzycznego, współpracując tworzą mieszankę wybuchową – w pozytywnym tego słowa znaczeniu!

Oto dowód naszych słów:

Jak sama nazwa utworu wskazuje, nawiązuje ona do momentu, w którym Mroczny Rycerz (Ben Affleck) pyta Człowieka ze Stali (Henry Cavill), czy Wonder Woman (Gal Gadot) „jest z nim”.

U nas gęsia skórka nie chce ustąpić, a jak na Was działa ten mroczny klimat? Jeśli ciekawi Was reszta dostępnego soundtracku, szukajcie tutaj.

Artykuł Znamy dwa nowe utwory ścieżki dźwiękowej Batman V. Superman: Dawn of Justice! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Tym razem, Armen Kevorkian – koordynator spraw efektów specjalnych serialu The Flash, wyjaśnia bieg Reverse-Flasha w ogólnym pojęciu obrazów koordynowanych komputerowo oraz innych momentów serialu, które powstały z pomocą metody CGI. Oprócz tego możemy się dowiedzieć w jaki sposób zostało stworzone zjawisko tunelu czasoprzestrzennego oraz jak udało się uzyskać efekt biegu Flasha po śmigłach helikoptera w finale pierwszego sezonu.

Z resztą, sprawdźcie sami:

Jeśli jesteście ciekawi poprzednich części tej krótkiej serii – szukajcie na stronie youtube – The CW Television Network.

Artykuł Efekty wizualne we Flashu. Jak oni to zrobili? pochodzi z serwisu FLARROW.pl.