Niestety ten sezon będzie krótszy od poprzednich, aż o 3 odcinki, bowiem będzie liczył sobie 10 epizodów. Trzeci sezon ma skupić się na pogłębianiu relacji „Uciekinierów” z Uniwersum Marvela.

Dla osób, które jeszcze nie widziały podrzucam również plakat, który w moim odczuciu jest świetny.

Na zakończenie dodam, że po zniknięciu Showmaxa z polskiego rynku streamingowego Runaways nadal nie znaleźli nowego lokum dla siebie. Być może w polskiej wersji językowej serial będzie dostępny dopiero po premierze Disney+ w Polsce.

Przygody Uciekinierów powrócą na platformę Hulu już 13 grudnia.

Artykuł Zapowiedź 3 sezonu Runaways! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

A teraz do mikroświata dodajmy nieco fantastyki naukowej tak, aby w jakimś popkulturowym widowisku jeden z głównych bohaterów, odpowiednio pomniejszony i przygotowany do tego zadania, mógł poruszać się po jego skrajnie małej przestrzeni. I tak, w telegraficznym skrócie rzecz ujmując, powstanie „Ant-Man and The Wasp” – drugi film o losach Scotta Langa – jednej z topowych i istotniejszych postaci w komiksowym świecie Marvela, która dzięki wielkoekranowemu widowisku, istotna staje się również w „Kinowym Uniwersum Marvela”.

Coś w tym jest, że „MCU” lubi przyzwyczajać miłośników oglądających produkcje z tego Uniwersum do trylogii filmowych rozwijanych wokół jednej postaci lub grupy bohaterów. „Avengers”, jak do tej pory dostali 3 filmy: „Kapitan Ameryka”, „Iron Man” i „Thor” również. Natomiast „Guardians of the Galaxy” i „Spider-Man” z Tomem Hollandem w roli głównej powoli szykują się na trzeci film w swoim zakresie; to wiadomo na pewno. Jednak wiele wskazuje na to, że po ciepło przyjętym przez krytyków i bardzo dobrze odebranym w środowisku fanów: „Ant-Man and The Wasp”, powstanie kontynuacja historii Scotta Langa i Hope van Dyne – o ile przetrwają oni bój o ocalenie Wszechświata w „Avengers 4” – z prawdopodobnym tytułem: „Ant-Man 3”. Zatem, co moglibyśmy w tym filmie zobaczyć? Czy istnieje szansa na dużo większe rozpisanie, wręcz opowiadanie filmu światem kwantów? Czy „Mikroversum”, tak świetnie wizualnie odtworzone w „Ant-Man and The Wasp” zostanie bardziej zaangażowane w kolejnych produkcjach następnej fazy „MCU”?

Producent wykonawczy „Marvel Studios”, Stephen Broussard, miał ostatnio wiele do powiedzienia w temacie „Kwantowego Uniwersum” w „MCU” i przyszłości filmów o Ant-Manie i Osie. Oto, co w jednym z ostatnich wywiadów, oznajmił mediom i fanom:

,,Myślę, że jest sporo do zrobienia w tym wątku. Po 'Ant-Manie’ mieliśmy pewien pomysł, który udało nam się zrealizować: a co jeśli sequel będzie opowiadał m.in. o odnalezieniu matki Hope, Janet, która utknęła w mikroświecie? Obecnie w Marvelu dużo rozmawiamy o królestwie Kwantów, a kto wie, być może w kolejnych filmach znajdzie się więcej okazji, aby bardziej zaangażować i opowiedzieć fanom czym jest 'Mikroversum’, i jakie niebezpieczeństwa mogą na bohaterów tam czyhać. Możliwe, że rzeczywistość kwantów skrywa dożo więcej sekretów, niż można by sobie to wyobrazić. Już sama Janet van Dyne w kwestii jej obecości w macierzy Kwantów wydaje się być z lekka tajemniczą osobą, jakby trzymała sekret, o którym nie chciałaby nikomu powiedzieć, nawet Hankowi. Skąd ma to ubranie, które nosi? A broń i stale aktualną wiedzę?”

Reżyser „Ant-Mana” oraz „Ant-Man and The Wasp”, Peyton Reed, pytany o te dwa filmy i przyszłość „Świata Kwantowego”, którym coraz bardziej zaczynają interesować się fani, w wypowiedzi dla portalu comicbook.com wspomniał:

,,W 'Ant-Man’ z 2015r. dzięki motywowi Janet uwięzionej w macierzy kwantów otrzymano proste, lecz konkretne wprowadzenie do tego jakże ciekawego mikro-świata. W 'Ant-Man and The Wasp’ postać Janet poszła z kolei o krok dalej, pokazując i wyjaśniając nieco więcej z zakresu tej fundamentalnej rzeczywistości. Teraz możemy zrobić trzeci film w tej mini-sadze, gdyż czujemy, że powoli zanurzamy się w tym 'Mikroversum’, aż po brzegi.„

Podróż do świata kwantów, którego graficzna wizualizacja w „Ant-Man and The Wasp” może zbić z nóg i przyprawić widza o paraliżujący od emocji chłód, jest czysto-fikcyjnym, autorskim wyobrażeniem subatomowej, fundamentalnej macierzy, która spaja nasz Wszechświat, gdyż sami fizycy znają ten dziwaczny świat tylko i wyłącznie przez język równań matematycznych i liczne eksperymenty naukowe. Fazowanie Kwantowe ciała „Ducha”, tunele kwantowe i inne zastosowane w tym filmie ,,teoretyczne”, mocno nadszarpnięte przez twórców elementy mikrorzeczywistości, otworzyły „Mikroversum” drogę do stania się solidną częścią „MCU”.

Można śmiało stwierdzić, iż dla większości miłośników „MCU” „Ant-Man and The Wasp” nie był czymś bardzo wybitnym; nie okazał się czymś aż tak porywającym skupione na jego treści, zmysły widza. Ta produkcja jest dla osi czasu „MCU” czymś pokroju wypełniacza struktury jego całej Linii Zdarzeń; ten film  po prostu musiał tam być, to jest przedostatnie ogniwo łączące go z tym do czego zmierzało całe Kinowe Uniwersum Marvela: z „Avengers 3 i 4”.

Nie będę chyba w błędzie, jeśli stwierdzę, że jedynym co łączyło „Ant-Man and the Wasp” z „Avengers: Infinity War”, to scena ,,wyparowania” materialnych ciał Hanka i Janet w pierwszej scenie po napisach; no tak, Thanos pstryknął i zrobił swoje. Natomiast drugiego zlepku ujęć po napisach z lekka nie rozumiem; mrówka grająca na perkusji w opustoszałym domu Scotta może jedynie podkreślić  rozmiar i wydźwięk tego, co uczynił Thanos, przy czym reperkusje tego chłodno wykalkulowanego aktu będą katastrofalne dla pozostałej przy życiu ludzkości. Prawdziwe szczęście ma chyba Ant-Man, który przetrwał wymazanie połowy egzystujących istnień we Wszechświecie z powodu losowego, bądź nie, przypadku: po prostu ,,Wszechświat go nie wybrał”, albo z powodu – w co nie chce mi się wierzyć – zanurzenia się Scotta w kwantowym „Mikroversum”, w którym moc Rękawicy Nieskończoności nie obowiązuje. Po prostu, nawet tak potężna eskalacja siły nic nie może zrobić na tak fundamentalnym poziomie.

A, Wy co sądzicie o „Ant-Man and The Wasp”? Czy dzieło to pójdzie w ślady innych filmowych trylogii w „MCU” i doczeka się trzeciego filmu, kończąc w ten sposób mini-sagę owiniętą wokół postaci Scotta Langa? Gdyby jednak do tego doszło, to jak widzielibyście o wiele bardziej, niż było to dotychczas, rozszerzony wątek „Mikroversum”?

Artykuł O realizacji „Ant-Man 3” i rozszerzeniu wątku „Mikroversum” w MCU słów kilka pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

W wyniku rozbicia się samolotu nad wysokimi i mroźnymi Himalajami, w którym Danny jako dziecko leciał z rodzicami, co widzieliśmy w pierwszym sezonie produkcji od Netflixa i Marvel Studios, młody Rand musiał wychować się wśród mnichów K’un Lun, by móc przetrwać. Po latach nieobecności Danny wraca do Nowego Jorku – miejsca, w którym się urodził i wychował. To jego miasto i on musi je chronić. Tak zaczyna się pierwsza trzynasto-odcinkowa seria „Iron Fista”, która przez cały swój czas emanowała naturalnością, niesamowitą siłą i równie ekscytującymi scenami walki. Lecz w większej mierze, w serialu chodziło o wewnętrzną, duchową drogę, jaką wtedy przechodził Danny, aby powoli zawierzyć przeznaczeniu i stać się Iron Fistem. Jednak na jego drodze stali Madame Gao i Harold Meachum oraz neutralni i naiwni: Ward i Joy Meachumowie. Z kim przyjdzie zmierzyć się wychowanemu w K’un Lun Danny’emu, w drugim sezonie serialu?

Marvel Cinematic Universe nieustannie się rozwija, podążając coraz chętniej ku rozszerzaniu swoich granic i wpływów o serialowe produkcje. W drugiej dziesięcioodcinkowej serii „Iron Fista” od Netflixa ujrzymy nową debiutującą w tymże Uniwersum Marvela postać: Typhoid Mary, w której rolę wcieli się Alice Eve (Star Trek – Into Darkness). Ta tajemnicza żeńska sylwetka, którą w drugiej zapowiedzi najnowszego, niebawem debiutującego sezonu serialu, mogliśmy zaobserwować tylko na chwilę, to obsesyjna, spaczona psychicznie zabójczyni, lecz co najdziwniejsze, nic o tym, kim w rzeczywistości „Iron Fista” ona będzie i jaką odegra rolę, na ten moment nie wiele wiemy; możemy, na podstawie jej komiksowego pierwowzoru, jedynie przypuszczać, jaką miałaby serialową genezę i co chciałaby osiągnąć, pojedynkując się z Dannym Randem. W komiksach Typhoid Mary to raczej pseudonim lub określenie, którego używa Mary Walker – cierpiąca na rozszczepienie osobowości mutantka, która zachowała swe moce po M-Day. Jej główne zdolności to: telekineza, pirokineza i telepatia.

Jak już wspomniałem, wciąż nie znamy zbyt wiele szczegółów na temat serialowej, należącej do „MCU” wersji Typhoid Mary, z wyjątkiem tego, co Alice Eve była skłonna ujawnić w wywiadach poprzedzających start drugiego sezonu „Iron Fist”. Oto, co o swej roli powiedziała aktorka:

„Mogę tylko dodać, że Mary ma wiele osobowości i jest bardzo, bardzo brutalna. Trenowałam bardzo, bardzo ciężko, aby walczyć jak ona i bardzo mi się to spodobało. Czytając komiksy, czułam się, jakbym była nią zafascynowana. Mary jest totalnie odjechana, psychotyczna i zarazem błyskotliwa.„

To, co zdradza nam drugi – umieszczony w obrazie powyżej – zwiastun drugiej serii „Iron Fist” od Netflixa, jeśli chodzi o to, kim okaże się Typhoid Mary, to przede wszystkim: kilka sekund z jego ponad dwuminutowego czasu trwania, pomiędzy 1:13 a 1:16 minuty, gdzie Danny Rand walczy z niezwykle silną i agresywną, zakapturzoną wersją Mary w tunelach nowojorskiego metra, lecz sam pojedynek, niestety, nie pójdzie po jego myśli. Mary jest niezwykle enigmatyczną personą. Nie wiemy, czy jest ona tak groźna z powodu głębszego związku z organizacjami takimi jak „The Hand”, czy może (nie daj Boże!) z samym K’un Lun?

Typhoid Mary zostawiła jeszcze jeden swój ślad w materiałach promujących najnowszą serię „Iron Fista”. Otóż pojawiła się jej naszkicowana na arkuszu papieru podobizna, z przyklejoną karteczką, na której widnieje napis: „trzymaj się z dala od Danny’ego Randa”. I zaczęło się. Fani spekulują, kto zostawił tę wiadomość, a jedna z hipotez zakłada, iż jest to sama Mary, czyli ta lepsza osobowość „jej” postaci, zostawiła swej złej, sfiksowanej wersji, specyficzną wiadomość, albo kto wie, mogłoby być też na odwrót.

O tym, jak kontrastująca, ambiwalentna, wręcz manichejska będzie to persona, świadczą poniższe zdjęcia, które ukazują ją w zupełnie różnych sytuacjach.

Czy czekacie na drugi sezon „Iron Fista”, który pojawi się już niebawem? Czego oczekiwalibyście od postaci Typhoid Mary?

Artykuł Typhoid Mary w drugim sezonie „Iron Fist”! „First look” i kilka zdań o postaci pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

„Avengers: Infinity War” ma szansę stać się jednym z najbardziej kasowych filmów w dziejach kinematografii. Jego Box Office może przekroczyć 2 mld dolarów, ale wszystko i tak zależy głównie od zaangażowania miłośników MCU z całego świata w odczuwaniu przyjemności z tego widowiska po wielokroć. A o tym, że trzecia odsłona „Avengers” może stać się nie tylko filmem, który przetrwa w świadomości pokoleń, ale i produkcją o ogromnym zysku, może być fakt niezwykle zaskakujących momentów, sekwencji i scen, które zaskoczyły nas w tym filmie. Jedną z nich jest nagłe ukazanie, wyłonienie się sylwetki Red Skulla spod ciemnych mrocznych szat, które go okrywały, na Vormirze, gdzie Thanos odnalazł Kamień Duszy. Jaki zatem wpływ wywrze na wydarzenia „Avengers 4” sylwetka Red Skulla, jeśli oczywiście postać ta się pojawi?

To, że Red Skull – inaczej Johann Schmidt,  mistrz podstępu, genialny i inteligentny strateg, ucieleśnienie zła i zawiści w stosunku do ludzi i jedna z „głów” HYDRY – pojawił się w „Avengers: Infinity War” i odegrał w nim epizodyczną, bardzo istotną rolę, przekazując Thanosowi klucz do pozyskania Kamienia Duszy, to już wiadomo.

Red Skull narobił fanom apetytu, i mimo że jego pojawienie się było ważne, to było iluzoryczne i miało niejasny koniec. Nie wiadomo bowiem, czy łotr, który pragnąc zdobyć większą ilość Klejnotów Nieskończoności utracił kontrolę nad Tessaractem i ostatecznie zmaterializował się na Vormirze, gdzie został skazany na bycie kimś w rodzaju opiekuna Kamienia Duszy i przewodnika istot znajdujących się na tej planecie, powróci. Wszystko zależy od fabuły, ba, od najdrobniejszych detali scenariusza – od tego, jak w „Avengers 4” rozmieszczona wątkowo i fabularnie będzie postać Thanosa.

Istnieje duże prawdopodobieństwo, że „ewentualne” pojawienie się Red Skulla we wciąż niezatytułowanym sequelu „Avengers: Infinity War” będzie wyglądać następująco. Otóż ów łotr odegrałby podobną rolę, co inna osobliwość świata Marvela biorąca udział w komiksowym wydarzeniu Infinity Gauntlet: Mephisto. Zatem kim stałby się Red Skull, gdyby w sequelu wyłonił się jako słynny, piekielny Lord of Evil? By odpowiedzieć na to pytanie, trzeba przedstawić najpierw udział Mephista w Infinity Gauntlet, na którym na pewno w jakimś stopniu bazowano przy tworzeniu scenariusza do „Avengers: Infinity War”. Mimo że Mephisto nie ma nic wspólnego z Panteonem asgardskich Bogów, to jest równie podstępny, przesycony łatwością z jaką przychodzą mu oszustwa, co znany manipulant i mistrz w tej profesji, Loki. W Infinity Gauntlet Mephisto przedstawił się Thanosowi jako nauczyciel, mentor bądź promotor – a trudno to ostatecznie określić – który to obiecał mu pokazać, jak używać tak rzekomo niezmierzonej mocy jaką on posiada, mimo że ta była dużo słabsza niż siła całej skompletowanej Rękawicy Nieskończoności. W rzeczywistości, jak można było się domyślić, Mephisto chodziło o podporządkowanie sobie woli Thanosa tak, by on jako „wysłannik piekieł” ukradł łotrowi z Tytana Rękawicę, a ta miałaby uczynić go nadrzędną, wszechmocną istotą. Do dużej zmiany doszło wtedy, gdy Thanos poczuł się na tyle bezradny, że nie wiedział, jak zaimponować „Pani z Kosą”, czyli Śmierci. Zgodził się posłuchać Mephisto, by ograniczyć moc Rękawicy. W ten sposób bohaterowie, z którymi miał się mierzyć, mieliby szanse w starciu z Thanosem, a ten, co najciekawsze, wykazałby się odwagą i siłą; w końcu pozbawiona części mocy Rękawica zmuszała Thanosa do włożenia w walkę trochę wysiłku. Śmierć miała zostać oczarowana i paść do jego stóp, lecz tak się jednak nie dzieje. W rzeczywistości Mephisto manipulował Thanosem w nadziei, że wola Thanosa w końcu ugnie się ku jego specyficznym radom. Tak, w końcu nadeszła ta chwila, gdy okrutnik z Rodu Eternals wykonał to, co nakazał mu Mephisto. Jednak Mephisto nie próżnował i natychmiast go zdradził, próbując ukraść potężny artefakt z jego lewego przedramienia. Ostatecznie to się nie udaje, plany Thanosa nie legły jeszcze w gruzach.

Powyższe wydarzenia dotyczące Lord of Evil i Thanosa były swego rodzaju punkt zwrotnym w Infinity Gauntlet, gdyż Thanos okazał się zbyt naiwny, błędnie oceniając „sprzymierzeńca”, i przede wszystkim zbyt pewny, jakby każda podjęta decyzja nie mogłaby wpłynąć na jego wielkość, moc, potęgę. Taką nauczkę pamięta każdy.

Dość łatwo można dojść do wniosku, że Red Skull mógłby pełnić podobną, ale nie koniecznie taką samą rolę, co Mephisto w przypadku Infinity Gauntlet. Czerwona Czaszka to tego typu postać, która okazuje wyraźne pragnienie władzy i dla jego wizerunku ma to gigantyczne znaczenie. Jest całkiem możliwe, że Czaszka, knując jakąś skomplikowaną intrygę, planuje zabrać Rękawicę Thanosowi. Kto wie, czy Thanos po wypełnieniu swojej misji wprowadzenia we Wszechświecie równowagi, nie poszukuje jeszcze więcej mądrości, którą kusiłby go Red Skull. Wtedy nie do końca uważny umysł Thanosa, padłby ofiarą manipulacji Red Skulla. Czy tak nie mogłoby się stać? A może Czaszka miał tylko proste podobne do Doctora Strange’a zadanie: bycie opiekunem Kamienia? Wtedy nie interesowałoby go zebranie jeszcze większej potęgi; coś by go ograniczało, jakby nie był godzien mocy żadnego z Kamieni. Fani byliby niezmiernie zadowoleni, gdyby w „Avengers 4” wyjaśniono dlaczego Czaszka został wybrany na strażnika Klejnotu Duszy, i co się z tym jeszcze wiąże, gdyż rzeczywiście musi być coś na rzeczy.

A wy, co sądzicie o szerszym zaangażowaniu Red Skulla w „Avengers 4”? Czy ujrzelibyśmy jego prawdziwe zdeprawowane pożądaniem władzy i potęgi oblicze, które uwolniłby starając się w podstępny sposób odebrać Thanosowi Rękawicę? Co z tej teorii jest możliwe?

Artykuł Czy Red Skull powróci w „Avengers 4” i odegra większą rolę? pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Postprodukcja do obrazu „Avengers 4” od „Marvel Studios” już teraz zapewne trwa pełną parą, czyli dokrętki, montaż, wizualizacje komputerowe i inne prace. Natomiast nazwę dla na razie określonych skromnie „Avengers 4” ogłosi się pewnie wtedy, gdy jakaś „surowizna” zmontowanego materiału do sequela trzeciej części będzie w miarę wyedytowana. Niektórzy fani spekulują, że to właśnie „Thanos Quest” byłoby tytułem kontynuacji „Infinity War”, zważywszy na to, jak bardzo „zThanosowaną” produkcją stało się „Infinity War”. Dlatego też jeśli czwarta część przygód Mścicieli ponownie będzie skupiona wokół Thanosa i pojawi się w niej dużo więcej odwołań do eventu „Infinity Gauntlet„, a łotr z Tytana dalej kontynuowałby swą tyradę lub przyłączyłby się do ziemskich herosów, by ocalić Wszechświat dla tej „połówki” istnień, której ofiarował miłosierdzie, to z perspektywy Thanosa wszystko, co miałoby tu miejsce, byłoby tym „Questem”, specyficznym dla niego wyzwaniem, i ów tytuł miałby wtedy sens.

Ostatnie 5 minut „Avengers: Infinity War” daje tyle tematów na rozmowy, debaty, może nawet film dokumentalny od… National Geographic, że cieszę się, że żyję w takich czasach. Największy szum wokół „Avengers 4” wynika ze zmian, które w tym sequelu w mniejszym lub większym stopniu mogą nastąpić, które to wpłyną na kolejne przyszłe serie filmów. Bo przecież cały nowy cykl MCU musi mieć jakiś motyw przewodni, musi to do czegoś wieńczącego prowadzić. Oprócz tytułu dla kontynuacji batalii Avengersów z łotrem, który zaopatrzony w Rękawicę Nieskończoności okazał Wszechświatowi miłosierdzie, eksterminując losową połowę dusz we Wszechświecie, istotna będzie jej fabuła, gdyż ta kontynuacja po części nakreśli nam to, co powinniśmy zobaczyć w kolejnym dużym, wieloletnim cyklu MCU. Jedną z wyjątkowym branych pod uwagę dużych teorii skupionych wokół konceptu fabularnego „Avengers 4”, którą – wiele na to wskazuje – może lekko zainaugurować „Captain Marvel”, jest początek prawdziwego kosmicznego MCU – określanego dość oryginalnie „Cosmic MCU”, gdzie pierwsze skrzypce grałaby niezwykle groźna rasa najeźdźców: Skrulle.

Oto kilka hipotez dotyczących zaangażowania Skrulli w końcowych produkcjach wieńczących 11-lecie niezwykle kreatywnej twórczości MCU, i w roli tej rasy jako podstawa do Storyline’u następnej wieloletniej serii dzieł od „Marvel Studios”:

– „Kapitan Marvel” wprowadzi rasę Skrulli – zmiennokształtnych najeźdźców z Kosmosu i szczegółowo wyjaśni, w jaki sposób Carol Danvers stanie się głównym pośrednikiem w wojnie między Skrullami a Kree. Bohaterka pomoże zakończyć jeszcze w latach 90-tych na Ziemi, gigantyczny konflikt pomiędzy tymi istotami. Po tych wydarzeniach zostawi Nickowi Fury’emu numer telefonu lub inne dane kontaktowe w celu natychmiastowego nawiązania z nią współpracy, jeśli ci lub inni kosmici kiedykolwiek zagroziliby Ziemi. Czy nie brzmi to znajomo? Czy nie rzuca Wam się w oczy powiązanie tego ze sceną po napisach w „Avengers: Infinity War”?

– Kolejna hipoteza zakłada, że w scenie po końcowych napisach „Avengers: Infinity War”, gdzie Nick Fury, zanim sam rozpłynął się w blado brązowy pył i scalił się w ten sposób z otoczeniem, zauważył, że agentka Hill, zwykli ludzie oraz pewnie piloci w opadającym samolocie dezintegrują się w drobny mak. Zniknięcie powłok cielesnych i świadomości tych jednostek ludzkich zmusiło Fury’ego do wezwania przez pager rodem z lat 90-tych Kapitan Marvel, gdyż Nick błędnie założył, że to, co się teraz dzieje i jest totalną katastrofą, jest skutkiem ponownego ataku Skrulli na Ziemię. Czyżby Carol Danvers, tym razem przez przypadek, miałaby ocalić naszą planetę, ba, w ogóle cały Wszechświat?

– Dość specyficzne miejsce w kanonie hipotez bądź teorii, które przedstawiały i wyjaśniałyby przyszłe pojawienie się Skrulli w „Avengers 4” lub co za tym idzie, w nowym „Cosmic MCU” ma reperkusja tego, co stało się z Wszechświatem po eksterminacji połowy dusz z jego macierzy, dokonanej przez „pstryknięcie” Thanosa naładowaną Kamieniami Nieskończoności Rękawicą. Otóż w wyniku tak gigantycznego aktu destrukcji, którego skutki Kosmos na pewno musiał odczuć, konflikt na linii Skrull-Kree zaczyna się od nowa. A dlaczego? Każda ze stron błędnie uważa, że za gwałtowne ludobójstwo, czyli m.in. znikanie przedstawicieli, ziomków swojej rasy odpowiedzialny jest przeciwnik.

 – Niektórzy fani są nieco bardziej realnie nastawieni do „Avengers 4” i przyszłej, nowej serii MCU, twierdząc, że zanim akcja w „Avengers 4” w ogóle się zacznie, rasa Skrulli będzie już w trakcie realizacji swej inwazji na Ziemię. Bohaterowie tacy jak Hawkeye aka „Ronin” na pewno zapolują na te zmiennokształtne istoty. Hawkeye podszywając się pod członka Yakuzy, z miłą chęcią będzie likwidował Skrulli ukrywających się na Ziemi; i możliwe, że robiłby to pod rozkazami Carol Danvers, lecz nie zostało to na ten moment nawet potwierdzone.

– Skrullowie mający swój epizod w „Avengers 4” byliby tylko mniejszą częścią planowanego ich udziału w MCU. „Secret Invasion” – mocno znane wydarzenie z komiksowego Uniwersum Marvela stałoby się zaczątkiem dla Storyline’u którejś z faz kolejnego cyklu filmów Marvel Studios bądź całego cyklu MCU.

Wszystkie powyższe hipotezy czy też teorie odnośnie charakteru „Avengers 4” i przyszłości MCU nie są wprost wyssane z palca. Każda z nich ma solidne podstawy, by za niecały rok na naszych oczach stać się faktem. Prawdopodobnie akcja „Avengers 4” przeniesie się o kilka lat do przodu po „Infinity War”. Carol Danvers stanie się pomostem między S.H.I.E.L.D. a jego kosmicznym odpowiednikiem, S.W.O.R.D., tak jak bywało w komiksach. Daje to dużą okazję otwarcia się MCU na „Cosmic MCU”, budowania przez Marvel Studios innych segmentów filmów: opartych na rozległej przestrzeni kosmicznej i akcji na Ziemi produkcjach.

A Wy co sądzicie o udziale Skrulli w fabule „Avengers 4” i w ogóle w nowym, rzekomym „Cosmic MCU”? Jaki tytuł dla sequela „Infinity War” obstawiacie?

Artykuł Czy w „Avengers 4” pojawi się rasa Skrulli? Pytania, spekulacje i możliwości! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Kto wie, jakaś część z Was na pewno należy do tej grupy sympatyków produkcji MCU, którzy, jak to się mówi „nie mogą spać spokojnie” i wolą dowiedzieć się jak najwięcej o gigantycznym, masowym przedsięwzięciu „Avengers: Infinity War”, omijając przy tym nagonkę spoilerową tak bardzo, jak się da. Jednakże spojlery i inne plotki, jakie by one nie były,  nigdy nie oddadzą wrażenia satysfakcji obejrzenia danego filmu, serialu czy innego widowiska. Dopóki człowiek nie zobaczy, to nie uwierzy. Proste i wymowne stwierdzenie, które również w przypadku „Avengers: Infinity War” robi swoje. Dlatego też w związku z ujawnianiem coraz więcej i więcej z rąbka tajemnicy najbardziej wyczekiwanej komiksowej, kinowej adaptacji ostatnich lat, warto przytoczyć krótką wiadomość zza kulis produkcji „Infinity War”- praktycznie żyłka złota i to wprost od twórców. Niepojawienie się Hawkeye’a na żadnej z zapowiedzi, co nasuwa wniosek, że ów bohater „aktualnie” może być na misji odzyskania „Kamienia Duszy” lub pozyskania informacji na temat jego lokacji, blednie przy tym, o czym spekulują ostatnio fani na całym świecie, a mianowicie: „Kto ocali Vision i Scarlet Witch od egzekutorów Thanosa z zakonu Black Order, których to los na obu trailerach wygląda bardzo dramatycznie: Wyrwanie Kamieniu Umysłu z czoła Visiona i Wanda, która wydaje się być w sytuacji bez wyjścia”. Możliwe, że i na ten dylemat znajdzie się rozwiązanie. Vision scalony z Kamieniem Umysłu, dzięki któremu – teoretycznie – może wniknąć do umysłu każdej świadomej istoty, i dzięki niemu istniejący stanie się celem ataku Corvusa Glaive’a, członka „Black Order” Thanosa, co bardzo brutalnie uwypukla krótka scena w jednym z trailerów do niniejszej produkcji. Biotechniczny organizm Visiona może stać się bardziej ludzki, głównie przez manipulacje Scarlet Witch wokół „Kamienia Umysłu”. Nie uczyni go to jednak człowiekiem, w biologicznym sensie.

Ta dwójka nie znajduje się w najłatwiejszej sytuacji, a jeśli ktoś miałby ich uratować, to mógłby to być zespół  filmowych „Secret Avengers”, w których skład wchodzą m.in. Black Widow, Kapitan Ameryka, Black Panther, Bucky, Falcon, Hawkeye i inni. Wystarczy spojrzeć na krótkie ujęcia z nowych spotów, które mogą to potwierdzić: „Cap” walczący z Proximą Midnight w dość mrocznej, bitewnej atmosferze oraz Czarna Wdowa, która również, jak to ona, zaciekle wymieniała ciosy z Proximą.

To będzie istny horror, jeśli chodzi o to, czy związek Vision i Wandy „rozkwitnie” po „Infinity War”, a tym samym przetrwa czy zostanie zniszczony śmiercią którejś z tych postaci. Dwie potężne osobowości, niejasne losy przed nimi.

A Wy co sądzicie o tym, jak potoczy się przyszłość relacji: Wanda Maximoff – Vision? Oby Wanda nie wpadła w taki gniew, jak podczas „dnia M„. To była emanacja mocy, którą Marvel zapamięta na zawsze.

Artykuł Kto ocali Visiona i Scarlet Witch przed atakiem członków „Black Order”? Spekulacje i możliwości pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Cudowne 10 lat działalności MCU za niedługo minie w mgnieniu oka, jak Thanos pstrykający palcami i ot tak, za jednym zamachem wymazujący połowę Wszechświata. Wszystko to zaczęło się od „Iron Mana” z 2008 r., który brawurowo otworzył ambitny projekt Kevina Feige’a, prowadzący konsekwentnie do produkcji opowiadających o powstaniu i zmaganiach „Avengers” z potężnymi łotrami znanymi z Uniwersum Marvela. Po dekadzie kreowania najlepszego cyklu filmów superbohaterskich w dziejach przyszedł czas na jubileuszowe fajerwerki dla MCU, gdyż wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że „Avengers: Infinity War”– tak jak polski tytuł tego filmu – będzie widowiskiem bez granic, którego wpływu na masową popkulturę Sci-fi, aranżacji postaci, rozmachu, zastosowanych technologii, patosu oraz energii, którą ze sobą niesie, nie da się po prostu ocenić.

Adaptacji narracji obrazkowej Marvela: „Avengers: Infinity War” nie bez powodu, nawet przed premierą, przypisuje się miano najlepszego superbohaterskiego kinowego Show w dziejach, a niektórzy idą jeszcze dalej, uważając, że ta produkcja albo jej całość z „Avengers 4” będą pod względem fabularnym, nawiązań do komiksu, płynności akcji i wątków: najlepszym, najcenniejszym filmem w tej kategorii, w dziejach. Po pierwsze – w „Avengers : Infinity War” dostaniemy niespotykaną do tej pory w kinie superbohaterskim pory ilość powiązań w fabule i wątkach. Po drugie – w filmie doświadczymy największą ilość postaci z komiksowych światów, umieszczonych w jednym filmie.

„22 heroes, 6 Infinity Stones, 1 Mad Titan.” – tak głosi slogan promujący „Avengers: Infinity War”. Dodajmy do tego kilku innych łotrów oprócz Thanosa i dostaniemy całkiem sporą ilość postaci, które w powyższej produkcji utworzą prawdopodobnie następujące grupy:

1) Team: Iron Man, Doctor Strange, Hulk / Bruce Banner i Wong

2) Team: Iron Man, Spider-Man, Doctor Strange, Strażnicy Galaktyki

3) Team: Thor, Rocket, Groot

4) Team: Secret Avengers, White Wolf, Black Panther

5) Team: Shuri, Bruce Banner, Scarlet Witch

6) Team: Corvus Glaive i Proxima Midnight (Black Order)

7) Team:  Ebony Maw i Cull Obsidian (Black Order)

Powyższe zespoły to tylko propozycje wynikające z wielu niejasnych i nie do końca potwierdzonych ostatecznie informacji. W większości ich skład oparto o materiały promocyjne, jak zdjęcia z planu filmu lub trailery. Jednakże są to najbardziej możliwe ekipy, których członkowie – nieważne, którą stronę konfliktu reprezentują jako drużyny – muszą ze sobą współpracować, by osiągnąć narzucony sobie cel.

A Wy jaką ekipę byście chętnie jeszcze widzieli? Kto wchodziłby w jej skład? Gdzie umieścilibyście Hawkeye’a, którego do tej pory na żadnym trailerze nie było? Filmowe Secret Avengers? Wakanda i Kapitan Ameryka lub może jakaś inna grupa dla „sokolego oka”?

Artykuł Możliwe teamy postaci, które zobaczymy w „Avengers: Infinity War” pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

„Legion” to produkcja, w której łamiąc wiele schematów realności i namacalności, opowiada się historię nie herosa lub grupy herosów, lecz z racji umiejętności: kogoś zwykłego w oczach społeczeństwa, ,,gratisowo” obdarzonego „genem X„. Owszem serial kreuje historię mutantów, lecz skupia się na jednym rodzaju mutanta: telepacie. Przedstawia on świat oczami tak obdarowanej jednostki, ba!, prawdopodobnie najpotężniejszego telepaty w dziejach, praktycznie w wielu płaszczyznach: wszechmocnej postaci w Uniwersum Marvela. Tak potężnej, że wiele komiksowych źródeł podaje, że David nie kontrolował swojej mocy i ot tak wymazał się z egzystencji. Nieprawdopodobna właściwość, jak Kamień Duszy czy Kamień Rzeczywistości z pośród sześciu osobliwości Rękawicy Nieskończoności.

Sezon drugi współprodukcji Marvel-Fox, „Legion”, wystartuje w kwietniu tego roku, a nie w lutym, jak w przypadku pierwszej serii. Pozostaje jedno bardzo ważne pytanie: ,,… ale gdzie jest David?”. Na początku warto zaznaczyć, iż wydarzenia kolejnej serii rozpoczną się dokładnie rok po ostatnich chwilach finału pierwszego sezonu. Jak pewnie pamiętacie, David ugrzązł w kulistej sondzie z dwoma okrągłymi otworami na jej powierzchni, która na ostatnie sekundy końca pierwszej serii wchłonęła jego fizyczną formę, skracając ją do formy hologramu.

Jakoś się z niej wydostanie, ale jak, to zostanie to wyjaśnione zapewne nieco później w zarysie dłuższych trailerów lub w starcie drugiego sezonu. Gdy tak się już stanie, David będzie próbował poskładać do kupy to, co się dotychczas wydarzyło. Wiemy, że Shadow King będzie jego głównym przeciwnikiem, ale sami się zastanówmy: czy w jakimś stopniu nie będzie to też jego umysł? Więcej szczegółów na temat fabuły poznamy dopiero za jakiś czas, lecz na razie wróćmy do pięcio-sekundowego teasera, którego wypuściła na swoim twitterowym koncie stacja „Fox”. Link do niego znajdziecie poniżej:

https://twitter.com/Legion_Hub/status/958498539461664768/video/1

W filmiku padają ważne słowa, wypowiadane przez samego Davida Hallera, z których dowiadujemy się, że chce on ,,być normalnym”. W dalszej jego części widzimy jakieś sferyczne wnętrze, o którego ściany wspiera się David. To przestrzeń sondy, o której wspomniałem wyżej, do której trafił porwany przez coś lub kogoś ów mutant. Oprócz tego na chwilę migają nam sylwetki Syd, Ptonomy, tańczącej wokół Olivera Birda – a tego na pewno ujrzymy w drugim sezonie „Legionu” – Lenny oraz badającego jakiegoś urządzenie Cary’ego Loudermilka. Twórcą produkcji jest Noah Hawley, którego uważa się za jednego z najbardziej utalentowanych showrunnerów pracujących we współczesnym kinie i telewizji. Kto wie, jakie plany w związku z tym artystą ma studio „Disneya”, które nie tak dawno ,,wchłonęło” „20th Century Fox”.

Artykuł Pierwsze spojrzenie na teaser drugiego sezonu serialu „Legion” pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Czy to dzieciak z osiedla, czy to starszy czytelnik, bądź dorosły sympatyk komiksów, dzisiaj każdy zna Parkera: mieszkającego na Manhattanie u cioci May, nieśmiałego młodzieńca o niesamowitej, zakotwiczonej w smukłym ciele sile.  Początkowo Spider-Man, którego stworzył m.in. Stan Lee, a rozrysował Steve Ditko i Jack Kirby, miał być swoistym eksperymentem. Scenarzyści chcieli sprawdzić, jak miłośnicy komiksów zareagują na sylwetkę nastolatka obdarzonego nadludzkimi możliwościami, który momentalnie staje się superbohaterem.  Była to niecodzienna, bezprecedensowa sytuacja, a to głównie ze względu na jego wiek. Dotychczas herosów kreowano jako dorosłych ludzi, którzy godzili jakoś swoje prywatne życie z obowiązkami bycia tarczą i pierwszą linią obrony dla obywateli metropolii i często całego świata. Ku zaskoczeniu twórców ,,pajęczaka” jego postać w środowisku fanów przyjęła się bardzo dobrze, a podsumowując to dziesiątki lat później: wręcz genialnie. Pośród wielu serii Marvela, w których eksponowano Spider-Mana, rzeczywiście warto zawiesić oko i przysiąść na dłużej nad ,,kolorowymi” wydaniami tego Uniwersum, które w Polsce ukazały się dzięki wydawnictwu „Mucha Comics”. Historię do tak specyficznych zeszytów sklejał Jeph Loeb, który w konkurencyjnym „DC” pisał scenariusze do eventu:  „Superman/Batman”, co w tym przypadku wyszło mu niezwykle dobrze i płynnie. Oprócz „Daredevila – Żółtego”  czy „Hulka Szarego” do tego zbioru należy również „Spider-Man – niebieski”, który będzie dla mnie pierwszym komiksem z tego cyklu i który swoją ,,barwą” wciągnie mnie w niezmierzony świat poczynań Petera Parkera i jego pogodzenia się z konsekwencjami wielu trudnych decyzji.

W „kolorystycznej” serii Marvela, którą należy rozumieć dwuznacznie, każdy odcień reprezentuje daną postać. Jest podsumowaniem jej zachowania, wyglądu zewnętrznego i oceną postępowania jako bohater. U Spider-Mana niebieska tonacja wzmacnia pozytywne wartości, które on prezentuje: jego młodzieńczość, werwę, fizyczną naturalność, pod którą skrywa się potężna siła niejednokrotnie dorównująca najbardziej atletycznym istotom z tego multiversum. Z głębszej, nieco metafizycznej strony natury Parkera, odnosi się to do żalu skrywanego w sobie po stracie Gwen Stacy, do której bohater przemawia przez całe sześć opowieści, nagrywając się na magnetofon. Może się to wydawać lekko zamaskowane, gdy śledzi się przebieg tych komiksowych historii, jakby sam Spider-Man chciał oddzielić się od świata murem wyjątkowo twardych, solidnych cegieł. Niewidzialnym budulcem, który pomoże mu nie zniechęcić czytelnika i zachować morze dobrych wspomnień o jedynej Gwen. Co najważniejsze, już od pierwszych stron komiksu czuć lekki wpływ techniki rysunku i nakładania tuszu z okresu drugiej połowy XX wieku. Postacie, budynki i ogólnie cała rzeczywistość, w której rozgrywają się wydarzenia „Spider-Mana – niebieskiego”, naniesione są przez twarde ostre linie i szybkie pociągnięcia ołówkiem, gdzie grubsze kontury zastępuje lepiej zaaranżowane cieniowanie. Cechy szczególne sylwetek, np. wygląd włosów Petera, które często akcentuje opadający na czoło kosmyk  niczym zadziorny kędzior włosów u emanującego nieskazitelnym zdrowiem Supermana, są, jak żywcem zdjęte z wizerunku mężczyzn z amerykańskich reklamówek wczesnych lat 50-tych, propagujących sielskie, idylliczne życie z wzorcowym modelem rodziny, która śmiało wraz z resztą społeczeństwa wchodzi w powojenną nową erę kulturową i technologiczną, w tzw. „American Dream”. Niebieskie kolory, które przebijają się przez cały komiks, te, które w szczególny sposób, jak sygnał podprogowy umiejętnie umieszczone dodają temu wydaniu dodatkowej wartości. Przez to bardziej rozumiemy sylwetkę Parkera  oraz to, jak przeżycia, które przytacza w memorandum – czyli dla czytelnika cała treść komiksu – rzeźbią tego herosa, czyniąc go jeszcze bardziej ludzkim. Weźmy na to niebieski garnitur Petera, sweter Flasha  lub zasłony w szpitalnej sali, gdzie leży były Green Goblin: Norman Osborn, a to wszystko w tym samym odcieniu. Takie chwytliwe, wyróżniające się kolory skupiają wzrok doświadczającego komiksu sympatyka na danym fragmencie planszy, a zawsze wokół tego kręci się Parker lub postacie, które nie tylko kreują jego zachowanie i podejście do bycia superbohaterem, ale i po części doprowadzają do śmierci Gwen Stacy, bez której w sercu Petera zapanuje pustka, a taką pustkę bardzo ciężko będzie załatać.

Poznawanie Gwen Stacy i Mary Jane Watson to główna linia wydarzeń niniejszej narracji obrazkowej, co samo w sobie rozciągnięte jest na sześć spójnych historii. Starcie z Green Goblinem, potężnym, zwalistym Rhino, pojedynek z dwoma Vulture’ami i odparcie ataku będącego jak cień, kryjącego się w miejskiej dżungli od początku opowieści, polującego na ,,pajęczaka”: Kravena Łowcy, którzy, co najciekawsze, wyglądają jak ich klasyczne najwcześniejsze wizerunki,  to coś, co należy rozumieć jako ekstra dodatek. Emocje, których Peter trochę się wstydzi, i które początkowo skrywa tylko dla siebie, z kartki na kartkę mówią o tym coraz odważniej. Nie jest to jakaś potężna egzaltacja uczuć, ale Parker jest wyraźnie przytłoczony, zimny, pozbawiony kolorytu. Prawie jak szara, cielesna skorupa, która niegdyś była domem dla duszy, a teraz staje się jądrem wijących się wysysających wszelakie ludzkie emocje i wartości. Naświetlają to dość dobrze rozmyte, niebieskawe dymki, z lekko zaokrąglonymi krawędziami, które – gdyby tak wyciągnąć z komiksu – stanowiłyby osobny monolog Parkera, a walka z łotrami i poznawanie Gwen i Mary Jane, czyli tak na dobrą sprawę cała reszta, pojawiłyby się jako kolejna cukierkowa, zwykła historia typowego marvelowskiego herosa. Start komiksu jest tak samo poruszający, jak jego koniec. To wszystko krąży wokół intymności, jego więzi z bliskimi mu ludźmi, a przy tym reszta schodzi na dalszy plan. Nawet zwykłe żarciki J.J.Jamesona – redaktora „Daily Bugle – na temat Spider-Mana, który jak zwykle według niego stoi za wszystkim, za co można odpowiadać i to on, jak kanalizacji, niszczy cały Nowy Jork i za żadne skarby tego świata w ogóle miastu nie pomaga. Takie gagi jak ten oczywiście się zdarzały, ale były niczym niewinne ,,śmieszki”, przypominające o znanej komiksowej formie przedstawiania wydarzeń ze świata Spider-Mana.

Ostatnie plansze komiksu to półcień, wyblakły błękit przechodzący momentami w atakującą szarość i emocjonalna katatonia. Peter naciska przycisk stop, a magnetowid przestaje nagrywać. Nasz pajęczak kończy swoją relację do Gwen, co równoznaczne jest z końcem tego komiksu. Jednakże jego koniec jest zarówno początkiem, a początek końcem. Kilka historii złączonych w to wydanie to retrospekcje apatycznego i zniechęconego Parkera, które okala znienawidzona przez niego teraźniejszość. Może tak powinno być? Może, jak sam Spider-Man powiedział, ,,dobre rzeczy następują po złych” i gdzieś tam tli się jakaś nadzieja, że z Mary Jane Watson czeka go wiele wspaniałych chwil. Czy to nie porażki kształtują silne charaktery?

Artykuł „Spider-Man: Niebieski” – komiks, w którym kolor kształtuje bohatera (Recenzja) pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

To, że produkcja zyskała aż tak duże uznanie i rozgłos, od którego nie brakuje licznych spekulacji na temat fabuły i przyszłości charyzmatycznych sylwetek herosów, zawdzięczamy samemu filmowi oraz ikonie Thanosa – łotra z Tytana, który dzierżyć będzie jeden z najpotężniejszych artefaktów w dziejach rzeczywistości Marvela. Wraz z „Avengers 4” – który zadebiutuje niemalże rok później – „Wojna bez granic” będzie kończyła genialny 11-letni, trójfazowy dorobek MCU. Plotki, easter eggi, propozycje fanów, a niekiedy niemożliwe wręcz teorie: kto zginie, jacy bohaterowie zostaną i jakie produkcje ujrzymy po 2019 r. we wstępnej fazie IV. Taka nagonka, spekulacje nad spekulacjami towarzyszą przyszłości Kinowego Uniwersum Marvela, dlatego też dorzućmy i my do tego wora i przedstawmy swoje pomysły w tej kwestii.

„Disney” pożarł kolejnego potentata w branży filmowej: „20th  Century Fox”. Mając już pod sobą kawałek Marvela, teraz korporacja ta ma szansę dać fanom kilka filmów, które teoretycznie – co logiczne – mogłyby związać we wspólnych produkcjach: losy X-menów i Avengersów, a o tym mówi się ostatnio naprawdę bardzo głośno. Możliwe jest, że Hugh Jackman wcieli się ponownie w Wolverine’a w jednym z kinowych obrazów adaptujących wydarzenia pokroju „Uncanny Avengers”, lecz kto wie, czy równie realnym będzie to, że Captain Marvel swym solowym filmem połączy świat „mutantów” z „mścicielami”. Z kolei równie dobrze dojdzie do tego, że Kevin Feige wkręci Blade’a i Ghost Ridera do MCU i zmieni to, o czym tak miłośnicy komiksów dywagowali. Liczyłbym na ich jeden wspólny film, a nie pojedyncze ,,solówki”, gdzie oprócz tych dwóch postaci zaaranżowano by Punishera i Daredevila, co przełożyłoby się na zadaptowanie Marvel Knights do tak specyficznej filmowej wersji. Ci ,,zrodzeni z gniewu” heros, czy to nie her osi, walczyliby z półświatkiem zbrodni, szlamem zatruwającym miasta, z lekkim akcentem sił nadprzyrodzonych. MCU może zrobić produkcje o wszystkim, bo moi drodzy Uniwersum Marvela jest potężne, bardzo rozległe, ot taka prawda. Pod tym względem jest w czym wybierać, a m.in. Sony-Marvel Studios mają w planach np. realizację filmu o Morbiusie.

Przyszłość MCU zależy również od tego, czy Thanos w „Avengers 4” odejdzie w niebyt, umrze zabity przez Draxa lub któregoś z innych herosów. Jest to o tyle interesujące, że gdyby rzeczywiście tak się stało, w kolejnych filmach MCU po 2019 r. ów łotr przez przypadek mógłby się odrodzić i powrócić jeszcze potężniejszy niż przedtem, chyba że zostanie uwięziony, zabrany przez dbające o porządek Multiversum abstrakty: Living Tribunal lub One-Above-All, gdzieś w fałdy podprzestrzenne lub nie znającą czasu i kierunku pustkę. Tymczasem największą szansę na otwarcie fazy 4 MCU mają produkcje: „Guardians of the Galaxy vol.3” (2020 r.) lub sequel „Spider-Man: Homecoming” (lipiec 2019 r.).

A jakie propozycje co do przyszłości MCU krążą w Waszych głowach?

Artykuł A gdyby tak… Czyli jak może wyglądać MCU po „Avengers 4” pochodzi z serwisu FLARROW.pl.