Kilkadziesiąt lat po wydarzeniach przedstawionych w filmie „Wonder Woman” Diana Prince (Gal Gadot), Amazonka i superbohaterka, wiedzie „nudne” życie pracownicy Smithsonian Institution w Waszyngtonie. Oczywiście, „nudne” tylko z pozoru, bo po godzinach – jako Wonder Woman – skutecznie staje do walki ze złem.

Kiedy w jej pracy pojawia się Barbara Ann Minerva (Kristin Wiig), nieśmiała acz błyskotliwa geolog i kryptozoolog, obie kobiety szybko zaprzyjaźniają się. Nie podejrzewają, że wkrótce przeznaczenie splącze ich losy na zawsze.

Kiedy do Instytutu trafia tajemniczy, pokryty łacińskimi inskrypcjami artefakt, Diana i Minerva nie wiedzą, że w ich ręce trafił przedmiot, dla którego ludzie od wieków gotowi byli nie tylko zabijać, ale również robić grosze rzeczy. Obdarzony mocą spełniania życzeń przedmiot sprawia, że w życiu obu kobiet zachodzą wielkie zmiany. Ale cena za korzystanie z magii, nawet przypadkowo, jest bardzo wysoka.

Wkrótce magiczny kamień trafia w ręce borykającego się z problemami biznemsena Maxwella Lorda (Pedro Pascal). Ten chce wykorzystać jego moc, by uratować swoje podupadające imperium finansowe, ale szybko daje się uwieść potędze artefaktu. Z każdym kolejnym spełnionym życzeniem Lorda, świat coraz bardziej zbliża się do zagłady. Jedyną osobą zdolną go powstrzymać, jest Wonder Woman!

DODATKI SPECJALNE W WYDANIU BLU-RAY:

• Analiza scen;
• Materiały zza kulis;
• Gal i Kirsten – przyjaźń i zabawa

DODATKI SPECJALNE W WYDANIU DVD:

• Analiza scen;

Więcej informacji o premierach DVD i Blu-ray na profilu:

facebook.com/MojeFilmyDVD

Artykuł [WONDER WOMAN 1984] Premiera 4K Blu-ray, Blu-ray i DVD już 23 kwietnia! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

W ostatnim wywiadzie dla ET, aktor wcielający się w Flasha, czyli Grant Gustin ujawnił, że chciałby on również złote buty! Na pytanie co jeszcze zmieniłby w stroju Gustin odpowiedział stanowczo:

„Złote buty. Teraz mamy tylko złotą błyskawicę u góry butów, coś w rodzaju skrzydła, ale tak naprawdę jedyną rzeczą, której nam brakuje, to właściwie kompletny wygląd z komiksów. Chciałbym Strój, który mamy teraz, ale z butami pasującymi do paska i wtedy poczuje się, jakbyśmy mieli wszystko.”

Jak myślicie, czy w siódmym sezonie The Flash, nadzieja Gustina zostanie spełniona?!

Artykuł Grant Gustin chciałby kolejnej zmiany w stroju Flasha! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Na początek pragniemy podziękować wydawnictwu Egmont za podesłanie nam komiksu do recenzji i zachęcamy do wspierania polskiego rynku komiksowego poprzez kupowanie na ich stronie, Egmont.pl!

Całość odpowiada nam a pytanie, co by było, gdyby kapsuła Supermana wylądowała nie w Kanzas, a wcielonej do Związku Sowieckiego Ukrainie, a czułą miłość Państwa Kent, zamieniłoby się na dyktatorskie warunki u Józefa Stalina.

Do Amerykanów dochodzą wieści, iż Rosja weszła w posiadanie niezwykle niebezpiecznej broni, którą oczywiście jest Kal-El. Najpotężniejszy umysł USA, Lex Luthor, poproszony jest o zlikwidowanie zagrożenia, a wspomagać go w tym będzie m.in…. Batman! Który swoją drogą ma świetnie pasującą do klimatu czapkę uszatkę! Brakowało tylko by kankana zatańczył.

Do największych zalet tego tytułu na pewno należy wykreowanie alternatywnego świata i jego bohaterów. Świetnie rozwiązano postać Lexa, którego cały czas starano się ukazać w jak najlepszym świetle, jednak ostatecznie czytelnik i tak otrzyma obraz typowego gbura i szaleńca, z którego Luthor w końcu jest znany. W tym przypadku sprawdza się to świetnie, czego jednak nie mogę powiedzieć o Kal-Elu, u którego poza miejscem wylądowania…w charakterze nie zmieniło się zupełnie nic, a to wielka szkoda. Po tym, jak reklamowana jest ta historia, człowiek mógłby spodziewać się Supermana dyktatora, rodem z Injustice.

Fabuła prowadzona jest rewelacyjne, świetnie dobrane tempo akcji, które niczym w filmowych produkcjach odpowiednio wzrasta, gdy zaczyna się robić gorąco, a maleje, gdy tylko sytuacja jest nieco bardziej spokojna, jednak cały czas jesteśmy trzymani w napięciu i komiks nie pozwala „się odłożyć”, wręcz zmuszając nas lektury do samego końca. Konflikt państw został przedstawiony bardzo ciekawie, a nieudolne próby zabójstwa Supermana przez Lexa potrafią przyprawić o uśmiech na twarzy.

Trochę boli brak wykorzystania potencjału niektórych bohaterów. Całość skupia się głównie na walce wyżej wymienionej dwójki, w momencie, gdy nic nie stało na przeszkodzie, aby wkład takich postaci jak Lois Luthor(!!!), Wonder Woman, Batmana, czy Olsena był nieco większy. Oni wszyscy tam są, pojawiają się momentami i wydawałoby się, że ich rola będzie miała więcej znaczenia, a ostatecznie zostali zredukowani do roli „narzekacza”, którzy kręcą się wokół głównych bohaterów.

Ba, w pewnym momencie pojawia się nawet „korpus” Zielonych Latarni, których pokonanie było łatwiejsze, niż przysłowiowe zabranie dziecku lizaka.  Są to elementy do, których gdyby podeszło się nieco inaczej, to zdecydowanie pozytywnie wpłynęłyby na odbiór całokształtu.

Jednak nie da się ukryć, że Millar stworzył jeden wielki, spójny świat, który pomimo tych pomniejszych wad, jest niezwykle ciekawy i daje nieco powiewu świeżości do standardowych historii o Supermanie. Warto zaznaczyć, że od pierwotnej premiery minęło 17 lat, a „Czerwony syn” dalej bawi i nie można mówić, iż się całość zestarzała.

Humoru także tu nie brakuje, chociaż nie zawsze jest on „bezpośredni”. Autor często wręcz naśmiewa się z Kal-Ela i jego przepotężnej natury, ale to nie tylko on pada ofiarą przerysowania. Poza tym nie brakuje tu kilku ciekawych konceptów, które mogą nieco rozbawić, jednak jest to element, który lepiej odkryć samemu.

Za strefę graficzną odpowiadał Dave Johnson, który wśród czytelników DC znany jest bardziej z okładek (100 naboi, Lucyfer czy Coffin Hill), jednak tym razem zilustrował całą powieść, oczywiście nie w pojedynkę, gdyż wspomagał go Killian Plunket (Aliens: Labyrinth, Wolverine:  The return of weapon x). Styl Johnsona świetnie komponuje się z historią Czerwonego Syna, który nawet nie ukrywa swojej inspiracji realizmem socjalistycznym, starając się jak najdokładniej zobrazować sowieckie realia.

Mocna i pewna kreska wręcz podkreśla „potęgę” Kal-Ela, a czerwieni (czy ogólnie cieplejszych barw) tu tyle, niczym w najbardziej krwawych pozycjach, mimo że samej krwi tu praktycznie brak. Szata graficzna jest niezwykle przyjemna dla oka, a to spora zaleta, jeżeli weźmiemy pod uwagę, iż to tytuł sprzed prawie dwóch dekad. Niestety sporo komiksów nie zestarzało się od tamtej pory zbyt dobrze, także pokłony dla Dave’a za robotę, którą wykonał.

Podsumowując – Choć nie jest nieskazitelnie, to „Czerwony syn” po tylu latach dalej wypada rewelacyjnie, a Mark Millar przedstawia nam ciekawy, spójny świat, sporo widowiskowej akcji i niezwykle dobrym finałem. Historia potrafi czasem zaskoczyć, rozśmieszyć, a co najważniejsze – non stop trzyma nas w napięciu. Poza tym ilustracje są wręcz obłędne, także lekturę można polecić chociażby dla samej strefy wizualnej.  Jedna z najlepszych historii z „Elseworlds”? Zdecydowanie tak.

Warto dodać, że jakiś czas temu DC stworzyło film animowany, który adoptuje historię z komiksu, także jeżeli nie jesteście przekonani czy warto dać komiksowi szansę, to zawsze można sprawdzić animację.

Artykuł Sowiecki Superman! Recenzja „Superman: Czerwony Syn” pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Na fotografiach poza tytułowym zespołem widzimy także kogoś zupełnie nowego, Biancę Bertinelli, której nazwisko zapewne kojarzycie z inną postacią Arrowverse – Heleną Bertienelli aka Huntress! Jednakże na ten moment nie mamy informacji, co łączy obydwie bohaterki, ale wprowadzenie kogoś takiego już w pilotażowym odcinku serialu wskazuje na to, że twórcy faktycznie planują stworzyć coś w stylu „Birds of Prey”.

Zdjęcia możecie zobaczyć poniżej:

Co o tym sądzicie? Jak wasze nastawienie do „kontynuacji” łucznika? Choć zdjęcia nie zdradzają zbyt wiele, to jednak mamy nadzieję na sporą dawkę akcji!

Premiera pilotażowego odcinka „Green Arrow and the Canaries” już 21 stycznia.

Artykuł Pierwsze zdjęcia z „Green Arrow and the Canaries”! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Jedną z ostatnich informacji była ta, w której ogłoszono, że Osric Chau wcieli się w Ryana Choi i stanie się on drugim Atomem, gdyż Brandon Routh żegna się z „Legends of Tomorrow” wraz ostatnią częścią crossoveru.

Spośród dotychczasowych nowinek, nie wiadomo tak naprawdę czego się spodziewać, jednak najgłośniej się mówi o cameo Stargirl. Fani spodziewają się także jakiejś drastycznej zmiany, która na dobre odmieni całe Arrowverse, wszakże komiksowy „kryzys” uczynił dokładnie to samo.

Maybe… https://t.co/ml4UxFaMMe

— Marc Guggenheim (@mguggenheim) December 2, 2019

Poza tym opublikowano także nowe logo, tym razem z wizerunkami pięciu głównych bohaterów i Monitora. Guggenheim zdradził także, że pracuje jeszcze nad kilkoma niespodziankami, zarówno tymi mniejszymi jak i większymi. Cóż to takiego może być?

Less than a week to go. Dialing in visual effects, color-timing and sound mixes. Also still trying to make a few surprises happen. Some small. Some not so small. #CrisisOnInfinteEarths pic.twitter.com/Z6EZZuWAeZ

— Marc Guggenheim (@mguggenheim) December 2, 2019

Jak myślicie, cóż takiego się może jeszcze stać? Jakieś specjalne cameo, a może połączy się całe serialowe uniwersum DC? Być może dzisiejszy odcinek przygód Szmaragdowego Łucznika lub Flasha zdradzi nam nieco więcej.

„Kryzys na Nieskończonych Ziemiach” rozpocznie się 8 Grudnia.

Artykuł Nowe logo „Kryzysu na Nieskończonych Ziemiach”! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Reeves nadal zapełnia obsadę filmu, ale już teraz pojawiła się informacja o rozmowach z Colinem Farrellem, który miałby zagrać Pingwina i jest prawdopodobnie w najlepszej pozycji do podpisania umowy ze studiem Warner Bros.

Wybór ten może być zaskakujący, ponieważ przez bardzo długi czas do roli Oswalda Cobblepota przymierzany był aktor Josh God, a później plotki głosiły o tym, iż blisko podpisania umowy był Jonah Hill, który jednak miał zbyt wygórowane żądania finansowe.

Jak oceniacie wiadomość o Colinie Farrellu w roli Pingwina? Komentujcie!

Artykuł Colin Farrell przymierzany do roli Pingwina w filmie „The Batman”! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Na początek pragniemy podziękować wydawnictwu Insignis podesłanie nam książki do recenzji i zachęcamy do wsparcia ich poprzez zakupy książek!

W odróżnieniu od wyżej wymienionych tytułów Nowojorski pisarz uznał, że Człowieka Pająka zna każdy i postanowił wziąć pod ostrzał dużo mniej znaną historię (Oryginał pochodzi z 1969 roku!), czyli „Stone Tablet Saga”, która opowiada o wojnie Silvermane z Wilsonem Fiskiem o tytułową tajemniczą tabliczkę, która, jak się okazuje, może obdarzyć kogoś nieśmiertelnością.

Brzmi dość prosto, prawda? Bo taka właśnie jest ta powieść. Prosta, niezobowiązująca, przyjemna. Na próżno tu szukać głębszego sensu, przekombinowanych wątków, czy ogólnie pomysłów. Jest to typowa literatura młodzieżowa, ale nie oznacza to, iż starsi czytelnicy nie mają czego tu szukać. Fani samej postaci pająka  będą bawić się znakomicie, gdyż Petrucha doskonale odwzorował charakter bohaterów, a za opisy walk z Kingpinem, to w ogóle chylę czoła (są naprawdę dobre!).

Dokonał on także pewnych zmian w stosunku do oryginału (wszakże komiks został wydany parędziesiąt lat temu). Chodzi tu o takie drobiazgi jak na przykład rozmawiająca przez telefon Gwen Stacy. Ona sama także została przedstawiona dużo ciekawiej, nie wypada już tak blado, nijako, co miało miejsce w komiksie. Spodziewajcie się także nowych wątków, które bardzo dobrze wtapiają się w całość książki.

Powieść także świetnie buduje napięcie. Pierwsza połowa książki jest dość spokojna, otrzymujemy wgląd na życie Parkera, który na spokojnie sobie ze wszystkim radzi. Nagle wszystko obraca się o 180 stopni, akcja nabiera szaleńczego tempa, a oczy przykute są do kartek i wzroku odpuścić się nie da. Gwen rzuca Petera, Ciotka May czuje się coraz gorzej, a urlop od złoczyńców niestety nie jest przewidywany. Parker ledwo wiąże koniec z końcem i Stefan bardzo ciekawie to opisał, zachęcając na każdym kroku, aby przewijać coraz to kolejne kartki.

Ten tytuł to dowód, iż niekoniecznie trzeba sięgać po te najbardziej znane komiksy, aby stworzyć coś ciekawego. Stefan Petrucha postanowił zaryzykować i udało mu się. Nie stworzył on niczego wybitnego, wszak to kolejna młodzieżowa książka, ale nie da się ukryć, że jest po prostu dobra. Świetna pozycja, aby przeczytać w wolnej chwili, albo w podróży, gdyż nie jest ciężka w odbiorze, a jak już się wciągniemy, to doczytamy do samego końca. Jeżeli tak mają wyglądać kolejne tytuły na podstawie ilustrowanych powieści Marvela, to ja jestem zdecydowanie na tak.

Artykuł Spider-Man: Wiecznie Młody – Recenzja pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Nareszcie nadszedł ten dzień! Jedno z najważniejszych wydarzeń w uniwersum DC. Ślub Batmana i Catwoman! Oczywiście zanim do tego doszło, naszych bohaterów spotkało po drodze kilka problemów, musieli także domknąć kilka spraw i wydawałoby się, że już wszystko załatwione i już za chwilę będziemy świętować. No właśnie, wydawałoby się.

79 lat. Tyle dokładnie trwa znajomość Batmana z Catwoman. Obydwoje mają za sobą spory bagaż doświadczeń, wspólnych chwil, wzlotów, upadków. Chyba już każdy z nas czekał tylko na moment, kiedy w końcu Selina powie Bruce’owi „TAK!” i nasi bohaterowie będą żyć długo i szczęśliwe.

Zanim w ogóle dojdziemy do samej ceremonii, czeka nas kilka pomniejszych historyjek. Polskie wydanie zostało także wzbogacone o dodatkowe pięć zeszytów!  Całość tomu otwiera nieco dziwaczna opowieść z Booster Goldem w roli głównej, który wręczył Mrocznemu Rycerzowi bardzo nietypowy prezent. Ciężko tutaj opisać cokolwiek bez większego zdradzania szczegółów. Mamy tutaj podróże w czasie, zabawę osią czasu, post-apokaliptyczny klimat i tak dalej. Ciekawe, wciągające, jednak sprawia wrażenie niepotrzebnego zapychacza.

Następnie do akcji wkracza nasz ukochany Błazeński Książę Zbrodni, który desperacko stara się znaleźć zaproszenie na ślub swojego najlepszego przyjaciela. Oczywiście nie szuka w swojej skrzynce pocztowej i w ogóle nie pozostawia za sobą kolejnych ciał. Ogólnie Joker pisany przez Kinga jest bardzo sympatyczny, na pewno nie da się mu odmówić poczucia humoru, jednak brakuje mi w nim tej „grozy”, takiej charyzmy wśród strachu. Jeżeli już na tym etapie przeczuwacie kłopoty, to bardzo dobrze. Zielonowłosy jeszcze potem namiesza, ale o tym za moment.

Wcześniej jeszcze będziemy świadkami panieńskiego Seliny, który nadzorowany będzie przez… Jasona Todda! Bruce poprosił swojego byłego protegowanego, aby ten miał oko na kotkę. Czyżby nasz miliarder nie do końca ufał ukochanej? Okazuje się, że to nie o nią powinien się martwić, a o Red Hooda, któremu wrażeń na pewno nie brakowało. W dalszej części główne skrzypce gra Damien, który stara się zacieśnić więzi z Panną Kyle, do której zawsze miał dystans. Następnie wyrywa się ukradkiem do salonu gier i trafia… na syna Batmana i Catwoman z przyszłości! Pojawia się także dziadzia Ra’s. Kolejny nie do końca potrzebny zapychacz, choć ciekawy.

To samo tyczy się kolejnej historii, która, choć z początku wydawałaby się, że faktycznie będzie miała związek ze ślubem. Wieczór kawalerski ostatecznie stał się opowieścią o Dicku Graysonie i Hushu, zupełnie wyjętą z kontekstu. Ponownie – ciekawie? Jak najbardziej.

Jesteśmy coraz bliżej! Jeszcze musimy przebrnąć przez przygodę Batgirl z zagadkami Nygmy i podstępną Harley Quinn, która bardzo chciała się odegrać na Jokerze.

No i w końcu, nasz upragniony ślub. Wydarzenie, na które wszyscy czekaliśmy od trzech tomów. Tom King zasłynął z nietypowego podejścia do postaci Mrocznego Rycerza. Doskonale zrozumiał tę postać i starał się wydobyć z niej wszystko, co najlepsze, przedstawiając go w nieco innym obliczu, dodając mu jeszcze nieco głębi. Z wielkim apetytem pochłaniałem kolejne tomy, które napisał. Wiedziałem, że ceremonia ta będzie spektakularna.

No i faktycznie zostałem zaskoczony. Niestety w bardzo negatywny sposób. Ponownie ciężko mi tu cokolwiek zdradzić z fabuły, aby nie rzucić żadnym spoilerem, jednak w trakcie lektury tego właśnie momentu, uśmiech momentalnie zniknął mi z ust, a cała ekscytacja prysnęła.  To już nie chodzi o to, że po prostu spodziewałem się czego innego. Cały ten zabieg, który miał tu miejsce, był całkowicie bezsensowny, spłycony. Zawiodłem się. Bardzo.

Jeżeli chodzi o warstwę graficzną, to rysunki wypadają nieźle. Nie jest to ten sam poziom, co poprzednie dwa tomy, ale dalej wszystko wygląda po prostu w porządku. Pomimo dość sporego składu artystów, którzy czuwali nad tą powieścią, to ich różnice w stylach nie rzucają się w oczy. Wizualnie cieszy oko, barwy odpowiednio stonowane do klimatu,  ciężko się tu do czegokolwiek przyczepić.

Czy pomimo sporego zawodu i kilku zapychaczy uważam, że „Ślub” to zły komiks? Skądże. Poza finałową historią całość wciąga i z wielką chęcią wertuje się coraz to kolejne strony, aby dowiedzieć się, co jest dalej. Tom zawodzi jako kulminacja tych miesięcy przygotowań, ale jako zwykła powieść jest na naprawdę dobrym poziomie. Zdecydowanie warto przeczytać w wolnym czasie, głupio byłoby także odpuścić taki moment, szczególnie że to nie jest jeszcze koniec. Czy Tom King się nam zrewanżuje za tę niemiłą niespodziankę? Tego dowiemy się już niedługo.

Artykuł Czy Batman może być szczęśliwy? Recenzja „Batman – Ślub. Tom 7″ pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

View this post on Instagram

A post shared by 7.4k ᴄᴏɴɴᴇᴄᴛᴇᴅ ᴛᴏ ᴛʜᴇ sғ (@crazy_worldof.dc)

Obecnie nie wiemy zbyt wiele na temat nadchodzącego sezonu, poza tym, iż Team Flash będzie musiał zmagać się z dwoma „większymi” złoczyńcami, gdzie jednym z nich będzie Bloodwork. Wiadom także, iż przez połowę sezonu, drużyna będzie musiała zmagać się z konsekwencjami „Kryzysu na Nieskończonych ziemiach”

Premiera szóstego sezonu Flasha odbędzie się 8 października 2019 r.

Artykuł Porównanie stroju Flasha pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Na portalu We Got This Covered pojawiła się informacja, według której Warner Bros. rozważa stworzenie pełnometrażowego filmu o postaci Swamp Thinga. Nie otrzymaliśmy jednak żadnego oficjalnego oświadczenia w tej sprawie. Plotki głoszą, że gatunkowo film będzie sklasyfikowany jako horror a w jego produkcję będzie zaangażowany James Wan, producent wykonawczy serialu „Swamp Thing”.

Pojawiło się również kilka bardziej szczegółowych plotek. Według pogłosek film nie ma stanowić kontynuacji fabuły z serialu, a bohaterów ma zagrać zupełnie inna obsada aktorska. Warto jednak pamiętać, że DC nie potwierdziło dotychczas żadnej z tych informacji. Na ten moment fani serialu próbują uratować produkcję poprzez akcję #SaveSwampThing, którą bardzo mocno wspiera gwiazda serialu, Derek Mears.

„Byłem pewien, że 50% widzów pokocha serial, drugie 50% go znienawidzi, przecież opinia jest subiektywna. Nigdy nie byłem jednak częścią czegoś, co zostało tak ciepło przyjęte przez większość fanów. Kocham fakt, że fani chcą uratować serial, robiąc to w sposób grzeczny ale stanowczy. Dbają o swoje interesy i chcą docenić naszą pracę nad serialem, co zdecydowanie popieram.”

Nowe odcinki serialu „Swamp Thing” będą pojawiać się w każdy piątek, a finałowy odcinek zostanie wyemitowany już 2 sierpnia.

Artykuł Swamp Thing dostanie własny film? pochodzi z serwisu FLARROW.pl.