Antagonista pierwszy raz pojawił się w filmie „Kapitan Ameryka: Zimowy Żołnierz„. Wówczas wcielał się w żołnierza STRIKE w szeregach S.H.I.E.L.D., a w rzeczywistości tajnego agenta Hydry. Postać miała później krótki epizod w trzeciej części przygód Kapitana Ameryki, czyli „Civil War„. Tam mogliśmy oglądać go już jako Crossbonesa w pełnej okazałości, gdy pierwszy raz wystąpił w swojej klasycznej, komiksowej zbroi. Został jednak bardzo szybko spacyfikowany przez Rogersa oraz Scarlett Witch. Jasne było, że historia tej postaci została zakończona.

W ostatnich wywiadach z Forbes Frank Grillo wspominał, że z chęcią powróciłby do MCU jako Crossbones. Wspominał świetne wrażenia z planu oraz świetne relacje z twórcami oraz aktorami. Głównym jednak powodem jest fakt, że antagonista pojawił się na „około 10-12 minut”, a sam aktor wielokrotnie był pytany o swój powrót do roli. Dzięki temu widać, że odbiór postaci przez fanów był rewelacyjny, wiele osób chciałoby ponownie zobaczyć jego występ. Grillo powiedział, że bez wahania ponownie wcieliłby się w Crossbonesa.

Jeżeli Marvel zdecyduje się na realizację projektów prequelowych pokazujących wydarzenia sprzed IW oraz Endgame szansa na opowiedzenie kolejnych historii o tym antagoniście będzie bardzo duża. Mielibyśmy okazję zobaczyć przeszłość bohatera, jego początki w Hydrze oraz kolejne starcia z superbohaterami.

Artykuł Frank Grillo powróci do Marvela jako Crossbones? pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Siunters zapytał Millara także o opinię na temat ostatniej decyzji Briana Bendisa, Ivana Reisa i Joe’go Prado o zrezygnowaniu z alter-ego Supermana, Clarka Kenta.

Nienawidzę pomysłu, by wykorzystać to przeciwko Bendisowi, bo go uwielbiam. Brian jest jednym z moich ulubionych ludzi w branży i kocham go za ten kaskaderski wyczyn, bo to niemała sztuka. Komiksy najlepiej działają z takimi wydarzeniami. I to trafi do gazet.

Ale myślę, że z punktu widzenia tworzenia historii, jestem wielkim fanem tajnych tożsamości. Myślę, że tajne tożsamości to najważniejszy składnik wszystkich superbohaterów. To jeden z błędów Marvela z 2000 roku, by pozbyć się tajnej tożsamości.

Alter-ego są tym, czym są czytelnicy, a potem stają się bohaterami poprzez czytanie opowieści… Dzieci identyfikują się z człowiekiem, a potem mają szansę na przeżycie tych przygód. Coś zupełnie wyjątkowego dla superbohaterów, kogoś, kto udaje tchórza lub dandysa. To działa, gdy Bruce Wayne udaje płytkiego, krnąbrnego człowieka, ostatnią osobę, którą posądzałbyś o bycie Batmanem. I tak samo jest z Clarkiem Kentem, facetem, który potrafi zmiażdżyć diament, a mimo to decyduje się spędzać osiem godzin dziennie siedząc i pisząc na maszynie, a także chowając się za parą okularów. Taka jest jego mitologia. Bóg wybiera, by stać się człowiekiem, a ja to kocham…

Millar podtrzymuje ten aspekt w Netflixowej adaptacji Jupiter’s Legacy, która właśnie zakończyła filmowanie, w której ludzie wymykają się, by zostać superbohaterami, gdy są potrzebni. „Trochę mi tego brakuje” – twierdzi.

Ale mówił też o tym, kiedy zrobił to samo, odbierając Spider-Manowi sekretną tożsamość Petera Parkera w czasie Civil War. Historia, w której superbohaterowie byli zatrudniani przez rząd jako służby policyjne, musieli zrezygnować z ich tajnej tożsamości, aby to zrobić. Ale w tamtym czasie w Marvelu wiele postaci nie miało takiej tożsamości, jedynie Daredevil i Spider-Man. Joe Quesada powiedział, że za rok zamierzają zrebootować Spider-Mana z pomocą 'magic wish’, więc Peter Parker rezygnujący z tajnej tożsamości był bezpieczniejszą historią przynajmniej w tym aspekcie.

Miller jednak stwierdził:

„Sprytne jest to, że po raz pierwszy od lat rozmawiamy o Supermanie”. Pamiętasz, jak w latach 90-tych dali Supermanowi fryzurę a’la 'czeski metal’? Musisz coś zrobić w Supermanie, żeby od czasu do czasu czymś wstrząsnąć, a ja wolę zmienić sekretną tożsamość zamiast fryzury.”

Cały podcast po angielsku do przesłuchania tu:

Listen to „Television Comic Books Mark Millar The Barefoot (Netflix) Exectutive” on Spreaker.

A Wy co sądzicie? Czy Superman musi mieć Clarka Kenta, by istnieć? Jak zmienią się losy Człowieka ze Stali, gdy przestanie być Farmerem z Kansas?

Artykuł Mark Millar o tajnych tożsamościach superbohaterów pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Marvel Studios w końcu postanowiło dać Czarnej Wdowie osobny film, po 10 latach od jej debiutu w „Iron Manie 2”. Jednak po śmierci Natashy Romanoff w „Avengers: Endgame”, pojawiło się wiele pytań na temat osadzenia filmu „Black Widow” w osi czasu MCU.

Z wywiadu przeprowadzonego ze Scarlett Johansson wynika, że wydarzenia w filmie będą miały miejsce zaraz po „Captain America: Civil War.” Natasha będzie zmuszona ukrywać się przez udzielenie pomocy Steve’owi Rogersowi. Aktorka zdradziła, że poznamy wiele nowych aspektów życia agentki.

„Znam ją lepiej niż ktokolwiek inny. Jakie było jej dzieciństwo? Jakie ma stosunki z władzą? Ta postać jest silna i wielowymiarowa, jednak przez swoje traumy wiedzie nieco skomplikowany żywot. Aby utrzymać swój styl życia, musiała się wyrzec naprawdę wielu rzeczy.”

Jesteście ciekawi, jak zostanie przedstawiona postać Black Widow? Dajcie znać w komentarzach!

Artykuł „Black Widow” fabularnie zaraz za „Captain America: Civil War”! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Chociaż w MCU nazistowska organizacja była już wielokrotnie pokonywana, zawsze udawało jej się w końcu powstać na nowo. W Agents of S.H.I.E.L.D widzieliśmy, że w 2014. roku praktycznie cała HYDRA została zniszczona po wydarzeniach z Winter Soldiera. I chociaż w Civil War Zemo nie wydawał się być największym sympatykiem organizacji, istnieje szansa, że w nadchodzącej serii Disney+ złoczyńca stworzy z jej zgliszczy nową wersję HYDRY.

Chociaż postać Brühla to genialny taktyk, haker i doświadczony w walce żołnierz, możliwe, że w walce z Falconem i Winter Soldierem będzie potrzebował chociaż trochę pomocy. Co prawda w Civil War realizując swój wielki plan udało mu się rozbić Avenegersów, teaser z SDCC, pokazujący Zemo w jego komiksowym kostiume, wskazuje jednak na to, że tym razem mężczyzna woli sam ubrudzić sobie ręce. Mając to na uwadze nie trudno sobie wyobrazić, że Zemo spróbuje stworzyć nową wersję HYDRY aby osiągnąć swój bliżej nieznany, lecz z pewnością niecny cel (lub cele).

Nawet jeśli nie zobaczymy kolejnej złej organizacji, wciąż istnieje duża szansa, że Zemo połączy siły z postaciami związanymi z HYDRĄ. W niedawnych komiksowych przygodach Sama Wilsona jako Kapitana Ameryki Zemo został nowym liderem Hydry, współpracując choćby z Batrociem, Baronem Blood czy Taskmasterem, którego debiut na wielkim ekranie zobaczymy już niedługo w filmie Black Widow.

Chociaż to póki co tylko spekulacje, taki rozwój wydarzeń stworzyłby wiele możliwości dla przyszłości MCU. Kto wie, jeśli taka drużyna rzeczywiście powstanie, może będzie to pierwsza kinowa wersja Thunderbolts? Chcielibyście zobaczyć odrodzenie HYDRY, czy może wolicie, aby pozostała martwa? Dajcie nam znać w komentarzach, na facebooku i na naszym Discordzie!

Artykuł [Falcon and the Winter Soldier]: Czy powrót Barona Zemo oznacza też powrót Hydry? pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Uniwersum, jak długie i szerokie, często przeplatają walki, wielkie bitwy jak i drobne szturchanki między różnego typu bohaterami. Jedne mają więcej polotu, inne mniej, ale wszystkie łączy jedno: fan nie potrafi przejść wobec nich obojętnie. Z zapartym tchem pochłania kolejne sceny wprost od rysowników czy też te składające się na uniwersum filmowe lub też serialowe. Każda walka wnosi coś nowego, jednak pojawia się pytanie: co tak naprawdę najbardziej “kręci” fana w tym, że jeden bohater staje naprzeciwko drugiego, bynajmniej z zamiarem dyplomatycznego rozwiązania sytuacji?

Odpowiedź wydaje się prosta. Dynamizm, niezwykłe techniki mające na celu pokazanie, jak słabszy bohater pokonuje tego, którego uważamy na starcie za wygranego, ale także niezwykłe zwroty akcji w różnej formie. Kto spodziewał się, że walkę między Supermanem a Batmanem powstrzyma jedno imię? Kto przewidział, kim naprawdę jest wróg Wonder Woman? Mimo spektakularności walk trzeba jednak przyznać, że wszyscy mamy w sobie coś z sadystów. Uwielbiamy patrzeć, jak ulubione postacie obrywają, przegrywają, czy muszą się wykazać nie tyle siłą, co intelektem, aby wyjść cało z nieraz beznadziejnego położenia. Kochamy przemoc, która podczas walk leje się strumieniem z komiksów czy ich ekranizacji. Niech rzuci kamieniem ten, kto nie czekał z zapartym tchem na Civil War, obstawiając, z którą postacią się pożegnamy już na stałe. Oczywiście, na rzucanie kamieniami należy uważać, w końcu każda broń może być zabójcza, zwłaszcza w nieograniczonym niczym świecie komiksu. Zresztą, przecież nawet jeśli postać umrze, zapewne od razu wróci (zadziwiające, jednak ta zasada dziwnie nie dotyczy wujka Bena) i znowu będziemy mogli rozkoszować się kolejnymi ciosami, unikami i próbami argumentowania walk między bohaterami.
Kolejne pytanie nasuwa się samo. Skoro każdy wraca, czy w ogóle potrzebne jest przedstawianie bohaterów podczas wymiany uderzeń? Zdumiewające, jednak odpowiedź jest jak najbardziej twierdząca. Pokazując ich postawę, podejście do pewnych rzeczy, gotowość bronić pewnych racji, inne obalając  – nawet jeśli argumentem siły zamiast siłą argumentu – możemy zobaczyć, że kryształowe postacie, nieraz towarzyszące nam przez spory kawał życia, jak nie przy pomocy komiksów to ekranizacji, wcale takie kryształowe nie są.
Wybuchają gniewem, podejmują złe decyzje. Stają się w naszych oczach bardziej ludzcy, przystępni i o wiele mniej wyidealizowani. Często także przy samym temacie walki pojawia się zupełnie inny wątek. Główny protagonista musi stoczyć o wiele cięższy pojedynek ze swoją moralnością, która często stoi mu na drodze pomiędzy wartościami a realną możliwością ochrony ich. Widząc bohatera pozbawionego swojego komfortu, rzuconego na głęboką wodę, gdzie albo nauczy się pływać, albo utonie, możemy sami pozwolić sobie na pewne refleksje odnośnie moralności, etyki czy zwykłego światopoglądu. Podczas starć poznajemy także system wartości antagonistów, nieraz odkrywając, że ktoś, kto od początku był najgorszym złem, tak naprawdę jest do tego zmuszony albo we własnej, wypaczonej wizji jest wręcz protagonistą.

Można na spokojnie uznać epickie sceny pojedynków nie tylko za coś, co cieszy oczy swoją paletą barw, niepohamowanej przemocy oraz nagłych sojuszy czy innych zwrotów akcji, ale też za możliwość innego spojrzenia na danego bohatera i jego przeciwnika. Oczywiście, uniwersum bez bitw ma prawo bytu, jednakże czyż nie lepiej patrzeć na narastające konflikty, które zmieniają się w niezwykle starcia niż na spokojnie rozmowy przy stole? W końcu ekspresja jest tym, co tak naprawdę nas kręci. My chcemy to dostawać, a twórcy pragną nam to dać, właśnie za to kochamy superbohaterskie starcia.

Artykuł Kiedy masz dosyć argumentów przyjaciela, zrzuć go z mostu – czyli o walkach superbohaterów słów kilka pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

To temat najnowszego spotu telewizyjnego Ant-Man and the Wasp. Po wydarzeniach z Civil War i byciu odbitym z więzienia o zaostrzonym rygorze Lan zawarł umowę z rządem, który umieszcza go w areszcie domowym w zamian za to aby nie został ponownie wpakowany do więzienia, ale Hope i Hank muszą zaryzykować jego wolność, by ocalić świat.

Odbije się to również na jego zespole rockowym, ale czasami trzeba coś poświęcić.

Cały spot możecie zobaczyć poniżej.

https://youtu.be/n3g51RMGDLk

Artykuł „Ant-Man and the Wasp”: Opublikowano spot telewizyjny „House Arrest” pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Aktora zobaczyć możemy w niedawno wypuszczonym materiale, na którym wraz z postacią graną przez Donalda Glovera operuje gadżetami high-tech.

Shocker korzysta z broni Crossbones’a, którą widzieliśmy już w ostatniej części Kapitana Ameryki, zaś Glover posługuje się częścią Ultrona przekształconą w broń. Stąd powiązanie filmu z resztą produkcji uniwersum.

Po swoich przeżyciach z grupą Avengers młody Peter Parker (Tom Holland) wraca do domu, gdzie mieszka z ciotką May (Marisa Tomei). Pod swoje skrzydła bierze go nowy mentor, Tony Stark (Robert Downey Jr.). Peter stara się wpasować w swoją dawną codzienność, jednak kiedy pojawia się Vulture (Michael Keaton), wszystko, co jest dla Parkera ważne, będzie w niebezpieczeństwie.

Spider-Man: Homecoming reżyserowane jest przez Johna Wattsa, scenariusz stworzyli Jonathan M. Goldstein, John Francis Daley, Watts & Christopher Ford, Chris McKenna i Erik Sommers. Obsadę stanowią m. in.: Tom Holland, Michael Keaton, Zendaya, Donald Glover, Jacob Batalon, Laura Harrier, Tony Revolori, Tyne Daly, Bokeem Woodbine, Marisa Tomei, Robert Downey Jr.

Artykuł Spider-Man: Homecoming: powiązania z Avengers: Age of Ultron i Civil War. Shocker potwierdzony! pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

“Co by było gdyby…” to seria, którą poprowadzimy my, para geeków z Flarrow – Manuela i Filip. Razem spędzając czas przy komiksach i serialach od zawsze zastanawialiśmy się nad różnymi dziwnymi możliwościami i machinacjami uniwersum, a teraz postanowiliśmy przelać nasze przemyślenia na artykuły, które pojawiać się będą w każdy poniedziałek i piątek. Wzięliśmy na warsztat postacie ze świata Marvela, wspomagając się klasycznymi seriami komiksów tego wydawnictwa. Od bardzo długiego czasu intensywnie myśleliśmy nad wspólnymi artykułami i w końcu się do tego zabraliśmy – z wielkim hukiem! Nie pozostało wam nic, jak tylko wkroczyć z nami w świat alternatywnych linii czasowych… zapraszamy!

Co by było gdyby… czwórka była piątką

We wstępie zdradziliśmy, co zostanie poddane naszym dzisiejszym rozważaniom. W zeszycie What If? #1 – What if Spider-Man joined the Fantastic Four? zobaczymy Fantastyczną Czwórkę oraz nastoletniego Petera Parkera, który dopiero co zdobył swoje niesamowite moce. Niestety, śmierć jego wuja – Bena – spowodowała, że młody bohater wraz z ciotką May nie mieli lekko, a jego walka ze złem była zajęciem czysto charytatywnym. Sięgając do oryginalnego zeszytu The Amazing Spider-Man #1 autorstwa Stana Lee i Steve’a Ditko widzimy jak Parker próbował chwytać się każdego zajęcia, łącznie z powrotem na ring, ale i to nie wypala.  Zdesperowany, wpada na pomysł, by udać się z podaniem o pracę do Fantastycznej Czwórki i tutaj następuje rozdwojenie linii czasowej.

W oryginalnej wersji zostaje odrzucony i w smutku opuszcza wieżowiec FF tylko po to, by stać się wolnym strzelcem i samotnie stawić czoła złu. Jak wygląda rzeczywistość w What If? Spider-Man, nie bez problemu, zostaje przyjęty do drużyny i tym samym Fantastyczna Czwórka zostaje Fantastyczną Piątką! Dzięki współpracy tak potężnych sił, walki wydawały się dziecinnie łatwe. By powstrzymać Vulture’a, nasz pająk nie musiał budować specjalnego antymagnetycznego urządzenia, które w oryginalnej linii czasowej pomogło mu pokonać Sępa. Tutaj z nieba strącił go Johnny Storm, czyli nikt inny jak Human Torch, a reszta umiejętnie pojmała złoczyńcę. Samo przystąpienie do FF pokrzyżowało plany dobrze znanego wszystkim Kameleona, który w ogóle zaprzestał działań w tym czasie. Red Ghost i jego małpy, to kolejni złoczyńcy do odhaczenia, ale… właśnie, przyszedł czas na konsekwencje. Sue nie mogła polecieć na misję, ze względu na dostosowanie statku dla czterech osób. Reed, by nie narażać ukochanej na niebezpieczeństwo “zastępował” ją Spider-Manem, przez co Invisible Girl poczuła się odsunięta.

Pocieszenie przyniósł jej fan pływania i podmorskich podróży Namor, który zabrał ją na plażę, by wspólnie zbierać muszelki, ponieważ marzyła mu się muszelka jedyna w swoim rodzaju, taka, którą zaoferować mu mogła tylko Susan Storm, jednocześnie widoczna i niewidzialna (wrażliwych przepraszamy za to zdanie, efekt uboczny wspólnego pisania).

Wracając do rzeczywistych wydarzeń z komiksu – Susan udała się do Namora, przyzywana tajemniczym głosem. Fantastyczna Piątka, minus jeden, wróciła do bazy nie odnajdując tam Sue, a odnajdując za to złudzenie przypominające Sub-Marinera, które wyjawia drużynie, że  jest ona jego więźniem i mają się z nim zmierzyć na jego terytorium. Dwa razy nie trzeba było mówić. Sue została zamknięta w akwarium, gdzie strzeże jej ogromna ośmiornica. Żaden z nich nie wie, że za wszystkim stoi nemesis Fantastycznej Czwórki czyli Puppet Master! Steruje on czynami Namora, co zaczyna zauważać Reed Richards, ponieważ wie, że nie można krzywdzić kogoś, kogo się kocha.

Oczywiście toczą długą, superbohaterską bitwę, The Thing wyciąga Susan, która zabrania im krzywdzić Sub-Marinera, mówiąc, że ten nie jest sobą. Puppet Mastera przed kontrolowaniem innych powstrzymuje, uwaga, wielka ośmiornica, która wydostaje się przez kopułę pałacu Króla Mórz i Oceanów, dzięki czemu  znów staje się normalny. Oczywistą rzeczą jest, że logika nie zawsze jest mocną stroną kobiet, więc Sue postanawia zostać z Namorem! Tak, bo czemu nie, a co na to Reed? A Reed na to nic. Sub-Mariner postanawia “dostosować” ukochaną do podmorskich warunków umieszczając ją w tajemniczej machinie, jednak po wyjściu z niej, Susan nie jest w stanie oddychać tlenem. Namor zalewa, więc całe miejsce wodą, a Fantastyczna (znów) Czwórka ucieka w popłochu. Kurtyna.

Kilka słów podsumowania…

streszczenie też miało mieć kilka zdań, więc strzeżcie się

Manu

Wiem… zaspoilerowaliśmy Wam wszystko co się dało, ale uwierzcie, że komiks wciąż warto przeczytać! To pierwszy zeszyt, który naprawdę mnie wciągnął, więc jeżeli tak jak ja, nie możesz się przekonać do czytania komiksów – sięgnij po klasykę, gdzie historia ma wyższy priorytet niż ładne obrazki. Co do samej fabuły, mistrzostwo. Świetnie nakreślona historia i postacie, bardzo fajne dialogi, widać trochę przerysowania, ale to w końcu komiks. A Peter Parker? Na takiego Spider-Mana liczę w przyszłej kinowej produkcji Marvela. Na dodatek to combo złoczyńców: Vulture i Kameleon ze świata Człowieka Pająka oraz Red Ghost i Puppet Master ze świata Fantastycznej Czwórki. Co prawda brak logiki u Susan i Reeda na koniec komiksu wywołał wyraz dezaprobaty na mojej twarzy, ale biorąc pod uwagę, że nigdy nie przepadałam za Fantastyczną Czwórką, a zeszyt przeczytałam z przyjemnością, jestem w stanie im to wybaczyć. Zlituję się nad Wami i zakończę moją wypowiedź pewnym smaczkiem. W trakcie starcia z Vulturem, The Thing zwraca się do niego “bird-man”, natomiast rolę Vulture’a w nadchodzącym Spider-Man: Homecoming zagra Micheal Keaton, bohater filmu Birdman, yummy.

Filip

Jako fan klasycznych komiksów, oczywiście poleciłem go mojej ukochanej, gdy tylko sam się z nim uporałem, a poszło naprawdę szybko. Po kilku chwilach widzę wiadomość, że zeszyt jest wspaniały i tak oto moja dziewczyna sama stała się fanką takich antyków. Pierwsze, co rzuca się w oczy to na pewno przewaga tekstu i treści nad graficzną formą komiksu, nie ma tyle efektów, co chociażby w tych wychodzących po 2000 roku. Mimo to, potrafią nas wciągnąć nawet przygody postaci, których tak naprawdę nigdy nie darzyliśmy sympatią. Dialogi są genialne, pokazują nam prawdziwą esencję Spider-Mana, który nigdy się nie zamyka, a jeżeli to robi, to i tak kadry zdominowane są jego przemyśleniami. W zeszycie wyraźnie zauważalne są wpływy Zimnej Wojny, np. w jednym momencie drużyna cieszy się, że Stany wygrają wyścig w kosmos, bo będą po stronie księżyca, której nikt wcześniej nie odwiedził lub Kameleon (oryginalnej seria), kradnie on plany, by przekazać je komunistom i Spidey nazywa go “Komuchem”. Historia idealnie pokazuje to, jak mogłoby wyglądać to uniwersum, gdyby autorzy podjęli takie, a nie inne decyzje. Mimo dobrej oceny komiksu, myślę, że takie rozwiązanie  źle wpłynęłoby na efektowność walk, czy samą pomysłowość, ponieważ bitwy ze złoczyńcami kończyły się łatwymi zwycięstwami. Moja dziewczyna zwróciła moją uwagę, na brak logiki w zachowaniach Reeda Richardsa i Susan Storm przy ich rozstaniu. Według mnie, oni po prostu tacy byli, Sue była tak zarozumiała, że nie potrafiła wybaczyć Reedowi jego zamiłowania do nauki, zrozumiała to dopiero, gdy Fantastyczna (znów) Czwórka odpływała z pałacu Namora. Reed natomiast zawsze uważał swoją pracę za najważniejszą, ale też chciał szczęścia Invisible Girl, więc postanowił pozwolić jej wybrać coś, co da jej szczęście. Zeszyty takie jak ten, mimo charakterystycznego przekolorowywania, czytam z ogromną przyjemnością i nie mogę się doczekać, aż sięgniemy po kolejny z tej serii, by napisać dla was kolejny artykuł. Ja zakończę swoją wypowiedź wywodem, że Tom Holland swoim gościnnym wystąpieniem w Civil War bardzo przypominał tego Petera Parkera, który nigdy się nie zamyka i jego uwagę rozprasza wszystko wokół (pamiętna scena podczas walki z Zimowym Żołnierzem i jego “You have a metal arm? That is awesome, dude!”). Miejmy nadzieję, że w Spider-Man: Homecoming zagra identycznie, albo jeszcze lepiej!

Artykuł #1 Co by było gdyby… czwórka była piątką pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Chociaż produkcja z pewnością skupiała się na historii Stephena Strange’a, inne elementy Marvel Cinematic Universe zostały umiejętnie wplecione w fabułę, łącząc dzięki temu tę nową postać w MCU z nadrzędnymi wydarzeniami prowadzącymi do wyczekiwanych Avengers: Infinity War.

Najbardziej oczywiste powiązania zostały zaprezentowane w scenie w środku napisów oraz tej po napisach końcowych, jednakże było o wiele więcej tajemniczych Easter Eggów rozrzuconych przez cały czas trwania filmu Doktor Strange. Nieważne, czy był to artefakt, który, który składał pokłon dla oryginalnego komiksu, czy zapowiedź nadchodzącego filmu Marvela, nadal wszystkie dawały widowni to znajome uczucie w środku.

Ostatnio poddaliśmy pytaniu, czy w produkcji obecny jest Easter Egg dla solowego filmu Brie Larson o przygodach Kapitan Marvel:

„Nawiązując do Entartainment Weekly, Easter Egg, o który się pyta znajduje się w części otwierającej film, kiedy to Strange szuka nowych ciężkich przypadków. Po odrzuceniu pułkownika wojennego rannego w wypadku związanego z eksperymentalną zbroją (który wielu uważa za odniesienie do wypadku War Machine w Kapitan Ameryka: Wojna Bohaterów), Strange ocenia akta kobiety porażonej przez błyskawicę.

Nadzwyczajna część w tym przypadku to wcale nie porażenie przez piorun sam w sobie, ale implant kobiety w jej mózgu, który miał pomagać jej w walce ze schizofrenią.”

W wywiadzie z Empire, Scott Derrickson rozjaśnił nam kilka rzeczy, bo kiedy zapytano go o Easter Egg związany z Kapitan Marvel, odpowiedział, „Wszystko co mogę powiedzieć… to może. Na to będziecie musieli poczekać i sami zobaczyć…”

Ale wcale nie odrzucił tej możliwości!

Zamierzamy tutaj bezpiecznie przyjąć, że jego „może” oznacza w tym przypadku tak, nabiera to więcej sensu, gdy patrzymy na drogę, która kieruje nas na nadchodzącą fazę Marvel Cinematic Universe.

Widzieliście już film Doktor Strange? Czekacie na produkcję z Brie Larson? Według mnie, ta pani jest idealnie stworzona do tej roli.

Artykuł Scott Derrickson o tym, czy Easter Egg związany z Kapitan Marvel pojawił się w Doktor Strange pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

W wywiadzie z Fandango, został zapytany między innymi o to, czy czuje się urażony faktem, iż to nie on zagra w nowym Spider-Manie. Aktor odparł, iż jest bardzo podekscytowany nowym filmem, choć zdaje sobie sprawę, że mogą wyniknąć zarówno plusy jak i minusy tej sytuacji. Potem odniósł się bezpośrednio do Hollanda, twierdząc, że mężczyzna jest wrażliwy i zabawny, i również jest ciekaw jak wypadnie, ponieważ nie mógł być w lepszych rękach.

Nie jest to pierwszy raz, kiedy Garfield wypowiada się pozytywnie o aktorze – rok temu, w Entertainment Tonight stwierdził, że Tom Holland jest naprawdę świetnym aktorem. Wydaje się więc, że Garfield może spokojnie odetchnąć i spojrzeć na produkcję z perspektywy fana, gdyż jego miejsce zajął ktoś dobrze się do tego nadający. Sam Holland zaś uznał, że poprzednie wcielenia będą dla niego sporą inspiracją i zamierza z nich czerpać.

W filmie będziemy mogli zobaczyć aktorów takich jak Donald Glover (Marsjanin, Community), Jacob Batalon (North Woods), Laura Harrier (One Life to Live), Tony Revolori (Grand Budapest Hotel), Tyne Daly (Cagney i Lacey), Bokeem Woodbine (Fargo) Marisa Tomei (Mój kuzyn Vinny, Zapaśnik) oraz Robert Downey Jr. (Iron Man, Avengers). Oprócz tego, zobaczymy też Martina Starra (Dolina Krzemowa), Kenneth Choi (American Crime Story), Michaela Mando (Better Call Saul), Selenis Leyvę (Orange is the New Black), Isabellę Amarę (Szefowa), Jorge’a Lendeborga Jr. (Graceland) oraz Hannibala Buressa (30 Rock).

Spider-Man: Homecoming trafi do kin 7 lipca 2017 roku.

Artykuł Andrew Garfield o Tomie Hollandzie jako nowym Spider-Manie pochodzi z serwisu FLARROW.pl.