James Tynion IV postarał się odpowiedzieć na to pytanie. Czy odpowiedź jest satysfakcjonująca? Oto recenzja komiksu „Batman. Wojownicze Żółwie Ninja”, który jest dostępny w sklepie z komiksami ATOM Comics.

Batman i Wojownicze Żółwie Ninja – jak do tego doszło?

To niezwykłe spotkanie tych dwóch kultowych ikon popkultury odbyło się pierwotnie pod koniec 2015 roku, kiedy to na rynku ukazał się pierwszy zeszyt tego crossoveru. Spotkał się on z bardzo pozytywnym odbiorem, czytelnicy byli zachwyceni, więc zapowiedź kontynuacji była tylko kwestią czasu. Sequel i threequel pojawiły się kolejno dwa i trzy lata później i do każdej z nich scenariusz napisał James Tynion IV, a za warstwę plastyczną odpowiedzialny był między innymi legendarny Kevin Eastman – twórca zmutowanych gadów, lecz za większość rysunków odpowiadał Freddie E. Williams II.

.

Zwariowane połączenie, czyli fabuła w Batman. Wojownicze Żółwie ninja

Jak w ogóle doszło do tego, można by pomyśleć, absurdalnego spotkania Mrocznego Rycerza z Żółwiami? W każdym z trzech tomów wyglądało to trochę inaczej i żaden z tych sposobów nie powinien zaskoczyć wieloletnich komiksiarzy. Mimo wszystko, w Batman Wojownicze Żółwie Ninja nie brakuje bardzo dobrych rozwiązań, które są naprawdę w porządku.

Całość zaczyna się od pojawienia się w Gotham tajemniczego klanu ninja, który okrada miasto z jego technologii, a gonią za nimi cztery monstrualne istoty. Oczywiście mowa o klanie stopy, Shredderze oraz naszych Wojowniczych Żółwiach. Nietrudno się domyślić, że takie akcje na pewno nie umkną najlepszemu detektywowi na świecie, stąd też szybko napotykają na swojej drodze samego Batmana.

Oczywiście głównym wątkiem będą próby pokonania złoczyńcy, który sprzymierzył się wraz z Ra’s Al Ghulem i wysłanie go tam, gdzie jego miejsce. W drugim tomie portal do uniwersum DC odnajduje nie arcywróg antropomorficznych gadów, ale właśnie jeden z nich, dokładniej Donatello, który przypadkowo do swojego świata posyła samego Bane’a.

Przepotężny wróg Wayne’a postanawia zaimplikować Venom wielu mieszkańcom Nowego Jorku, stając się większym zagrożeniem, niż kiedykolwiek wcześniej. Oczywiście nie ma rzeczy niemożliwych dla naszych herosów i migiem wysyłają go z powrotem do domu.

Trzecie spotkanie stanowi wypadkową dwóch poprzednich – komiks rozpoczyna się amalgamatem uniwersum DC i Żółwi, gdzie gacek jest jednym z braci pełzaczy, a wychowuje ich kamerdyner Splinter. Współpracownikiem Gordona jest Casey Jones, a Killer Croc i Clayface to dosłownie Bebop i Rocksteady.

Im dalej w las, tym mniej drzew?

Jeżeli oczekujecie po tym komiksie porywającej, głębokiej i wielce złożonej fabuły, to nie ten adres. James Tynion IV postawił przede wszystkim na widowiskową, dynamiczną akcję oraz dawkę typowego dla żółwi humoru. Autor wprawdzie co jakiś czas starał się wkręcić kilka zwrotów akcji, ale żadnego z nich nie nazwałbym niespodziewanym. Rewelacyjnie wypadają relacje pomiedzy poszczególnymi bohaterami. Bruce szybko nawiązuje niezwykłą więź ze zmutowanymi herosami, a młodzieńczy temperament Damiana często daje o sobie znać, co prowadzi do wielu niepotrzebnych spięć w grupie.

Niestety sama akcja nie wystarczy, aby czytelnik przeczytał całość od deski do deski. O ile lektura pierwszego tomu jest naprawdę przyjemna i niezobowiązująca, tak kolejne dwa, które powielają ten schemat, zaczynają niestety nieco nużyć i męczyć. Szkoda, bo w tym połączeniu tkwi naprawdę spory potencjał i z wielką chęcią zobaczyłbym coś bardziej intrygującego, niżeli okładanie się pięściami przez większość czasu.

Lata .90 pełną gębą! Jak wypadają rysunki?

Jeżeli chodzi o strefę plastyczną Batman. Wojownicze Żółwie Ninja, to nie mam prawie żadnych uwag. Rysunki są naprawdę bardzo dobrej jakości i klimat lat .90 bije z nich na kilometr. Odpowiedzialny jest za nie w głównej mierze Freddie E. Williams II, którego kadry wypełnił kolorami Jeremy Colwell. Gruba i mocna kreska oraz perfekcyjnie dobrane barwy rewelacyjnie oddają mroczny i ponury klimat Gotham, a jednocześnie świetnie pasują do młodocianych gadów.  Jedynie, do czego mógłbym się przyczepić, to faktu, iż momentami autor zapodał zbyt dużo testosteronu niektórym bohaterkom i wypadają one momentami, jakby miały brać udział w zawodach Strongwoman. Po prostu nie zgrywa mi się to z charakterem niektórych z nich. 

Czy warto sięgnąć po komiks Batman. Wojownicze Żółwie Ninja?

Jeżeli zastanawiasz się nad zakupem komiksu Batman. Wojownicze Żółwie Ninja i nie wiesz czy warto, to odpowiedz najpierw sobie na pytanie – czego po nim oczekujesz? To kawał naprawdę przyjemnej powieści, którą trzeba sobie odpowiednio dawkować, gdyż nadmiar akcji może po prostu czytelnika wymęczyć. Jeżeli oczekujesz wielce intrygującej fabuły, to niestety nie ten adres.

Choć całość nie wnosi do świata DC praktycznie nic, tak jeżeli jesteście fanami zarówno Batmana, jak i Żółwi, to zdecydowanie powinniście sięgnąć po to dzieło. Tak samo, jeżeli szukacie po prostu niezobowiązującej lektury, to także będzie tytuł właśnie dla was.

Artykuł Recenzja komiksu Batman. Wojownicze Żółwie Ninja  pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Na początek pragniemy podziękować wydawnictwu Galapagos za udostępnienie nam kopii filmu!

Akcja rozpoczyna się w Gotham, w momencie, kiedy pewne laboratorium atakują ninja.
Batgirl, będąca wtedy w tamtym miejscu, mówi Batmanowi o całym zajściu, co Nietoperz kwituje słowami: „Kimkolwiek są, pożałują, że pojawili się w Gotham”. Po czym pojawia się intro.

I właśnie od niego chciałbym zacząć mój komentarz, ponieważ bardzo zwracam na nie uwagę we wszelkich dziełach medialnych. Na szczęście nie zawiodłem się i tutaj. Produkcja zawiera fenomenalną czołówkę w czerni i bieli z wartką muzyką oraz przepięknymi artami. Przypomina to trochę te kreskówki superbohaterskie z lat 90.

Później widzimy Batmana w jaskini korzystającego z komputera. Od razu możemy zauważyć coś nieszablonowego i w ostatnich latach bardzo rzadkiego. Chodzi mi tu o luźny charakter Wayne’a. Od samego początku wydaje się on taki szczęśliwszy i bardziej zadowolony z życia niż obecny komiksowy Nietoperek, który jest strasznym i smutnym mrukiem.

Na szczęście nie zawsze tak było. W okresie srebrnej i brązowej ery komiksu Bruce Wayne był dość, jak na Zamaskowanego Krzyżowca, wesołą postacią tzn. nie raz się uśmiechał, rzucił ciętą ripostą, a nawet żarcikiem. Właśnie takiego Nietoperza dostaliśmy tutaj. Z jednej strony poważny detektyw, no po prostu Batman, a z drugiej dość luźna osoba. Nawet stylistyka jego kostiumu nawiązuje do tamtych lat, bo zamiast standardowej zbroi dostaliśmy obcisłe rajtuzy!

Oczywiście w Batrodzince jest jeszcze Batgirl i Robin. Tutaj Boy Wonder, tak samo, jak jego ojciec, ma trochę inną osobowość, niż byśmy się spodziewali. Zamiast być poważnym dzieckiem, wychowanym przez Ligę Zabójców, jest on bardziej radosny, rzuca żarcikami i ekscytuje się nowymi współpracownikami. Coś a’a Graysonowy Damian Wayne. Te wszystkie zmiany w charakterystyce herosów składają się na jeden wielki plusik.

Z samymi Żółwiami nie miałem wcześniej do czynienia. Nie czytałem każdym komiksów, nie oglądałem kreskówek, ani nic. Raptem parę razy przewinęli się gdzieś na ekranie, gdy byłem jeszcze dzieckiem. Po prostu mnie nie interesowali.
Jestem niesamowicie zaskoczony, jak kreacja tych postaci wpływa na moją chęć ich odkrywania. Twórcy tak świetnie poradzili sobie z naszymi gadami, że mam po prostu ochotę zajrzeć głębiej w ich uniwersum, poznać ich historie i pooglądać jakieś kreskówki.
Zostali oni przedstawieni w najlepszy możliwy sposób – jako niedoskonałe, chaotyczne nastolatki, z czego każdy różni się charakterem, przysposobieniem czy po prostu intelektem. Co ciekawe, Żółwie odpowiadają za 3/4 elementów humorystycznych w całej produkcji.

Oprócz humorku produkcja wykorzystuje wiele ciekawych pomysłów, takich jak zamienianie znanych nas bohaterów w zwięrzęta. Oczywiście każde zwierze pasuje jakimś trafem do postaci i tego, czym się charakteryzuje.

Dubbing zdecydowanie tutaj zagrał! Nie miałem okazji słyszeć polskiego dublażu, ale ten oryginalny zrobił na mnie wrażenie. Jedynie aktor, który odgrywał Jokera kompletnie mi się nie spodobał, aczkolwiek widać było, że bardzo się starał. Może to być po prostu kwestia przyzwyczajenia do Marka Hamilla.

Jednak nie jest to film bez wad. Bardzo rozczarowali mnie główni źli, którzy nie reprezentowali sobą dosłownie nic, a większą radość sprawiło mi oglądanie na ekranie kilku scen z Pingwinem czy Banem.
Główny wątek rozmywał się gdzieś w trakcie animacji, a ciekawszą sprawą stały się relacje pomiędzy bohaterami.
Problem mam też z jedną rzeczą, z którą boryka się większość animowanych filmów akcji, a mianowicie scenami walki. Są one zwyczajnie za długie. Kozackie, efektowne i dynamiczne, ale za długie i po 2-5 minutowych walkach możemy odczuć zmęczenie.

Mam straszne trudnośc w jednoznacznej ocenie tego filmu, bo dostarczył mi on niesamowitej ilości rozrywki, ale gdzieś w połowie strasznie się rozwlekał, zawierał wyżej wymienione wady. Z drugiej strony mamy fajnie rozwinięte postacie, ciekawe zabiegi fabularne i świetny dubbing. Nie wiem też, dla kogo ten film jest przeznaczony. Dorosłych widzów może odrzucić od seansu infantylność, humor i taki klimacik typowych kreskówek z końcówki XX wieku i początku XXI wieku, a młodszych odbiorców niezrozumienie wielu żartów i miejscami mroczna atmosferę.

Czas przejść do warstwy graficznej. Same rysunki są raczej dość przeciętne i nie powodują żadnych zachwytów. Animacje już niestety kuleją, ponieważ wydają się mało płynne. Ja rozumiem, że tak ma być, czy coś, ale jednak powoduje to dość duży dyskomfort. Czuję się jakbym oglądał jakieś niskobudżetowe animu. Wracając kilka sentencji wcześniej chciałbym powiedzieć, że kreacje postaci są bardzo ładne i estetyczne. Staromodny kicz łączy się z nowoczesnymi designami bohaterów. Batman posiada rajtuzy ze srebrnej ery komiksu, Batgirl jak i Robin mają stroje z najnowszych serii komiksowych. A żółwie to po prostu żółwie, klasyk.
Złoczyńcy również wyglądają bardzo przyjemnie, aczkolwiek mam wrażenie, że to taki trochę lazy drawing, bo w większości są oni jak wyjęci prosto ze starych kreskówek.
Oczywiście to żaden minus, aczkolwiek bardzo mi szkoda, że twórcy nie pobawili się konwencją.

Podsumowując: Jest to bardzo przyjemny kawał filmu. Dostarcza mnóstwo rozrywki i przede wszystkim humorku. Dość prostego, wręcz często dziecinnego, ale luźnego i fajnego. Nie za bardzo wiem, dla kogo ta produkcja jest skierowana, aczkolwiek wydaje mi się, że w szczególności do dzieci. Oprawa graficzna nie zachwyca, ale też nie odrzuca. Designy postaci są superanckie i przypominają klasyczne kostiumy. Niestety przy złoczyńcach twórcy skorzystali ze znanych już schematów i wyszło to po prostu wtórnie, aczkolwiek estetycznie. Czy obejrzałbym ten film jeszcze raz? Raczej nie, ale za pierwszym razem bawiłem się bardzo dobrze i uważam, że był to fajnie spędzony czas.

Artykuł Pizza! – „Batman konta Wojownicze Żółwie Ninja” [RECENZJA WYDANIA DVD] pochodzi z serwisu FLARROW.pl.

Produkowany przez Warner Bros. Animation, Nickelodeon i DC, wydany przez Warner Bros Home Entertainment na cyfrowych nośnikach, zadebiutuje 14 maja 2019, natomiast w jakości 4K Ultra HD i na Blu-raya 4 czerwca 2019.

„Gotham City sięga nowego poziomu niebezpieczeństwa, gdy Shredder łączy swoje siły Ra`s al Ghulem, aby poprowadzić Batmana i Żółwie Ninja ku walce przeciwko League of Assasins i Foot Clanie!”

Jake Castorena został reżyserem, scenariuszem zajął się Marly Halpern-Graser. Ben Jones został producentem. Producentami wykonawczymi zostaną Benjamin Melniker i Michael Uslan, Sam Register jak i Chris Viscardi.

Artykuł Data premiery i szczegóły dotyczące filmu animowanego „Batman vs. Teenage Mutant Ninja Turtles” pochodzi z serwisu FLARROW.pl.